ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ «WHO IS WHO» ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ OLYMPIANS

ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ «WHO IS WHO»

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ OLYMPIANS

Παρουσίαση 

από τον Γιώργο Λιβέρη

Των Παλαιστών και Πυγμάχων μας

    



  Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, από την Αθήνα του 1896 μέχρι το Λονδίνο του 2012, έχουν αγωνισθεί περί τους 1.250 κορυφαίους έλληνες Αθλητές. Από αυτούς 84 είναι Παλαιστές και 28 Πυγμάχοι. Είναι τα 2 παραδοσιακά από 5 Αθλήματα των Βαρέων Σπορ, που τόσο επιτυχημένα θεραπεύει ο παλαιός Πρόεδρος της ΕΟΦΠ Θεόδωρος Συνοδινός και τώρα πρωτοπαρουσιάζονται από τα ηλεκτρονικά του Μ.Ε.

          Σύνθεση των αθλητικών Βιογραφικών στοιχείων όλων των Ελλήνων Πρωταθλητών, σε αυτό το διεθνές επίπεδο, για πρώτη φορά γίνεται. Αποτελεί μια προσπάθεια συγκέντρωσης στοιχείων και πληροφοριών όλων των εκλεκτών αθλητών μας της σύγχρονης εποχής με ταυτοποίηση και προσεκτική τακτοποίησή τους. Παρατίθενται σε αλφαβητική σειρά, ώστε να είναι εύκολο να φθάσει κανείς σε όποιον αναζητά.

ΠΑΛΗ

ΑΒΡΑΜΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Πάλη - Ελληνορωμαϊκή
Γενν. στην Αγριελιά Τρικάλων το 1975 και ακολούθησε το άθλημα της Πάλης, όπως τα μεγαλύτερα αδέλφια του Σπύρος και Κώστας. Πρώτος Σύλλογός του ήταν η Τρίκκη Τρικάλων και ακολούθως ο ΠΓΣ. Από τα 18 του άρχισε να διακρίνεται διεθνώς με πρώτη επιτυχία του την β’  θέση στο Πρωτάθλημα Ευρώπης Εφήβων στο Λιντς της Αυστρίας στα 74 κιλά της Ελληνορωμαϊκής. Έκτοτε κατέκτησε άλλα 4 Μετάλλια σε επίσημα διεθνή πρωταθλήματα. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες μετείχε 2 φορές, πάντα στην Ελληνορωμαϊκή. Το 2000 στα 76 κιλά όπου κατετάγη 12^ος με μια νίκη. Το 2004 στην Αθήνα στα 84 ή όπου κατετάγη 5^ος με 3 νίκες.

ΑΓΚΑΤΖΑΝΙΑΝ ΙΩΑΝΝΗΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1971 στην Αρμενία και μετά το άνοιγμα των ρωσικών συνόρων ήρθε και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Αγώνισμά του τα μικρότερα βάρη της Ελληνορωμαϊκής στα οποία είχε διακρίσεις στους Πανευρωπαϊκούς με πρώτη και τρίτη θέση. Την εποχή εκείνη υπήρχε και κατηγορία κάτω των 48κ. ή έστω μέχρι 53. Σήμερα η μικρότερη κατηγορία έχει πλησιάσει τα 60κ. ανάλογα με τις αποφάσεις της FILA. Αγωνίσθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 στην Ατλάντα, όπου έλαβαν μέρος 19 (στα 48κ.) και ο Ιωάννης μετά 2 νίκες επί του Ιλέσκας (Περού) και του Τούρκου Εντεμίρ κατετάγη τελικά 8^ος.

ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Πάλη - Ελευθέρα

          Γενν. το 1962 και γράφτηκε στον Άτλαντα Καλλιθέας, ο οποίος για δεκαετίες υπήρξε μια κυψέλη για τους Ρωσοπόντιους και ένα συνεχές δημιουργικό φυτώριο για τους γηγενείς. Ο Αθανασιάδης από τα 22 χρόνια του μέχρι τα 30 αγωνιζόταν στα διεθνή ταπί της Ελευθέρας και σε 3 Ολυμπιακές διοργανώσεις. Στο Λος Άντζελες το 1984, στη Σεούλ το 1988 και στη Βαρκελώνη το 1992. Και στις 3 περιπτώσεις στα 68 κιλά, όπως ίσχυσαν από το 1972 μέχρι το 1996, διότι μετά άλλαξαν. Το 1984 ο Αθανασιάδης είχε 2 ήττες. Από τον Άντριου Ρέιν (ΗΠΑ) και τον Γιούκα Ραουχάλα. Ο Αμερικανός πήρε το Αργυρό και ο Φινλανδός το Χάλκινο. Αγωνίσθηκαν 22. το 1988 ο Αθανασιάδης κληρώθηκε αρχικά με τους Χομπιαγκάλτου (Πακιστάν) και Σάλμπα (Κένυα) και πέρασε στον επόμενο γύρο, αλλά μετά είχε τον Άγγελο Γιασένωφ (Βουλγαρία) και τον Κοσέλ Ακαίσι (Ιαπωνία). Έχασε κι από τους δυο. Ο Ακαίσι ήταν 4^ος και ο Γιασένωφ 6^ος. Το 1992 νίκησε τον Κο Γιογκ (Ν. Κορέα) και τον Σβάμπελαντ (Γερμανία). Αλλά ηττήθηκε από Αλί του Ακμπαρεζάντ (Ιράν) που ήταν 4^ος. Ο Αθανασιάδης κατέλαβε την 11^η θέση, ενώ ο Κο Γιόγκ την 6^η.

ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1893 και αγωνίσθηκε το 1912 στους V Ολυμπιακούς της Στοκχόλμης στην κατηγορία των 75κ. της Ελληνορωμαϊκής. Έδωσε 2 αγώνες και τους έχασε. Αντίπαλοί του ήσαν ο Σουηδός Έντβιν Φέλστρεμ και ο Ιταλός Καργκάνο. Στο τουρνουά αυτό και στα ημιτελικά έγινε ο μακρύτερος αγώνας στην Ολυμπιακή Πάλη μεταξύ του Κλάιν (Ρωσία) και Ασικάινεν (Φινλανδία). Πάλευαν επί ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο. Κάθε 1/2ώρα λάμβαναν αναψυκτικά. Μετά από 11 ώρες ο Κλάιν πήρε πτώση. Αλλά ήταν τόσο κουρασμένος που την άλλη μέρα δεν έπαιξε για το Χρυσό. Ο Γιόχανσον (Σουηδία) το κέρδισε άνευ αγώνος. Ο Κλάιν έμεινε 2^ος.

 ΑΡΚΟΥΔΕΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Με πατέρα και θείο ψυχωμένους ανθρώπους της Ελληνορωμαϊκής και του Εθνικού Γ.Σ δεν μπορούσε να μην ταυτισθεί με αμφότερα από νηπιακής ηλικίας. Έγινε διεθνής από τα 15, με Αργυρό Μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό μέσα στην Τουρκία. Γενν. στην Αθήνα το 1973 και άρχισε από τις χαμηλές κατηγορίες για να φθάσει το πολύ μέχρι τα 66κ. Ατελείωτες οι νίκες και τα έπαθλα που ήρθαν να προστεθούν στο οικογενειακό σαλόνι τους και να το κάνουν ένα πραγματικό μουσείο. 19 χρονών αγωνίσθηκε στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης και 31 χρονών στους αντίστοιχους των Αθηνών. Στην πρώτη συμμετοχή του κατετάγη 9^ος μετά από τις ήττες από τον 3^ο νικητή Κουβανό Χουάν Λουίς Μαρέν Ντενίς και από τον 70 Βούλγαρο Στανίσλαο Γκριγκόρωφ. Βεβαίως προηγούμενα είχε επιτύχει 3 σημαντικές νίκες. Αυτά στα 62κ. Μετά 12 χρόνια στην Αθήνα στα 66κ. είχε την δεύτερη και πλέον αξιόλογη παρουσία του. Κέρδισε τον Αμερικανό Γουντ και τον Γερμανό Γιάννη Ζαμαντουρίδη (!) για να καταταγεί 6^ος επειδή ηττήθηκε από τον Κχιτάρ Μανουκιάν (Αζερμπαϊτζάν). Είναι παντρεμένος και υπηρετεί στην Πυροσβεστική.

 ΑΣΛΑΝΑΣΒΙΛΙ ΜΠΕΣΙΚ

Πάλη – Ελευθέρα

          Γενν. το 1976 και εντάχθηκε στον Άτλαντα Καλλιθέας όπως όλοι οι εκ Πόντου Έλληνες, ανεξάρτητα – εάν πολλές φορές – είχαν ασχοληθεί στον τόπο γέννησής τους με την Πάλη, την Άρση Βαρών ή άλλο βαρύ Άθλημα. Ειδικότητά του οι μικρές κατηγορίες λόγω σωματικής δομής. Π.χ στους Ολυμπιακούς της Αθήνας αγωνίσθηκε στα 60κ. αλλά στους Μεσογειακούς της Τύνιδας το 2001 πήρε το Χρυσό στα 63κ. Μερικές φορές ανέβαινε και μέχρι  τα 66. Άλλωστε στις μικρές κατηγορίες υπάρχουν και αλλαγές κιλών που προέρχονται από τις αποφάσεις της Διεθνούς Ομοσπονδίας. Το 2004 στην κατηγορία των 60 κιλών αγωνίσθηκαν 22 παλαιστές. Ο Μπεσίκ νίκησε τον Αλβανό Πριζοενί, αλλά έχασε από τον Μασούντ Τζοκάρ από το Ιράν και κατετάγη τελικά 11^ος. Ο Τζοκάρ έπαιξε τελικό με τον Κουβανό Γιάντρο Γκουιντάνα και έχασε εύκολα στα σημεία με 4 – 0.

ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΙΩΑΚΕΙΜ

Πάλη – Ελευθέρα

          Γενν. το 1965 στην πρώην Σοβιετική Ένωση και ασχολήθηκε με την Πάλη το 1980. Ήρθε στην Ελλάδα και γράφτηκε στον Άτλαντα Καλλιθέας όπως οι περισσότεροι Έλληνες από τα ανατολικά. Ταυτόχρονα εισήλθε και στα ΤΕΦΑΑ για να σπουδάσει και να γίνει καθηγητής Φυσικής Αγωγής. Συνήθως αγωνιζόταν στην κατηγορία των 74κ. με προπονητή του τον Ολυμπιονίκη της Ελευθέρας Γιώργο Χατζηιωαννίδη. Πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη διακρίθηκε στο Παγκόσμιο Νέων το 1983 στις ΗΠΑ (4^ος), στους Βαλκανικούς του 1984 στη Βουλγαρία (2^ος), στους Μεσογειακούς στη Λαττάκια το 1987 (2^ος) κ.λ.π. Στη Βαρκελώνη το 1992 κατέλαβε την 9^η θέση (μεταξύ 18) στα 74 μετά ένα «μπάι» μια νίκη επί του Βούλγαρου Ζέλερ και 2 ήττες από τον Χρυσό Ολυμπιονίκη Κορεάτη Παρκ Γιανγκ – Σουν και τον Αμιρέτα Χαντέμ Αζγκχάντι (Ιράν) που κατετάγη 3^ος.

ΒΑΤΑΝΙΔΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

Πάλη - Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1914 και στα αρχεία ως Σύλλογός του αναφέρονται: «Π.Ε Ερασιτ». Την εποχή εκείνη εγίνετο μεγάλη προσπάθεια διαχωρισμού της ερασιτεχνικής από την επαγγελματική Πάλη. Επομένως τα στοιχεία του Σωματείου του είναι «Παλαιστική Ένωση Ερασιτεχνών». Είναι γνωστό άλλωστε ότι ο Ολυμπιονίκης του 1932 Γιώργος Ζερβίνης ήταν πρωταγωνιστής στην προσπάθεια αυτή, αλλά και πρωτοπόρος στη δημιουργία της Ερασιτεχνικής Ομοσπονδίας, της ΕΟΦΠ. Ο Βατανίδης αγωνίσθηκε στα 66 κιλά της Ελληνορωμαϊκής, βάρος το οποίο ισχύει και σήμερα. Στον πρώτο του αγώνα αντιμετώπισε και έχασε από τον μετέπειτα 5^ο στην κατάταξη Ιταλό Αλμπέρτο Μολφίνο. Στον β’ αγώνα ηττήθηκε επίσης από τον Αυστριακό Χανς Γκρας. Νικητής αναδείχθηκε ο Φινλανδός Λαούρι Κοσκέλα.

ΒΕΝΤΑΣ ΣΩΤΗΡΗΣ – ΚΡΥΣΤΑΛΛΗΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Από τους πλέον μικρόσωμους παλαιστές μας. Γενν. το 1946 και από έφηβος γράφτηκε στον ΒΑΟ Θεσσαλονίκης. Σύντομα έγινε παλαιστής Α’ κατηγορίας και το 1970 κέρδισε τον πρώτο τίτλο του ως Χάλκινος νικητής των Πανελληνίων Αγώνων Ανδρών. Ακολούθως με διακρίσεις κυρίως στους Βαλκανικούς Αγώνες κέρδισε την πρόκρισή του για τους Ολυμπιακούς του Μονάχου το 1972, μεταξύ των 6 παλαιστών που επιλεγήκανε για την Ελληνορωμαϊκή. Αγωνίσθηκε στην κατηγορία των 48 κιλών που έγινε για πρώτη φορά το 1972 και ίσχυσε μέχρι το 1996. Στο Μόναχο αγωνίσθηκαν 20 στην κατηγορία αυτή. Ο Βέντας νίκησε στον πρώτο αγώνα τον Πολωνό Σεπάνσκι, αλλά ακολούθως ηττήθηκε από τον Φινλανδό Ράιμο Χερβίνεν (4^ος) και τον Ιταλό Λορέντζο Καλαφιόρι (6^ος) και αποκλείσθηκε.

ΒΕΡΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Πάλη – Δύο στυλ

          Γενν. το 1888 και ήταν παλαιστής του ΠΓΣ. Στο Βέλγιο, στους Ολυμπιακούς της Αμβέρσας το 1920 αγωνίσθηκε στα βαρέα βάρη τόσο της Ελευθέρας, όσο και της Ελληνορωμαϊκής. Στην Ελληνορωμαϊκή μετείχαν 21 από 5 χώρες. Ο Βέργος νίκησε τον τοπικό πρωταθλητή Βερμπέ, αλλά ηττήθηκε από τον Ολλανδό Χιουφέρμαν και αποκλείσθηκε. Στην Ελευθέρα μετείχαν 8, έπαιξε με τον Σουηδό Μπεργκστρεφ, ηττήθηκε και αποκλείσθηκε.

ΒΟΥΓΙΟΥΚΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Αγωνίσθηκε το 1920 στους VII Αγώνες της Αμβέρσας του Βελγίου. Στα 67,5 κιλά της Ελληνορωμαϊκής Πάλης. Ελληνικά στοιχεία δεν υπάρχουν. Όμως στα ξένα της ΔΟΕ αναφέρεται ότι έχασε από κάποιον Μητρόπουλο. Αυτό το όνομα δεν αναφέρεται πουθενά. Τότε με μια ήττα τελείωνες την παρουσία σου, όπως σήμερα στην Πυγμαχία.

ΒΡΥΩΝΗ ΜΑΡΙΑ – ΛΟΥΙΖΑ

Πάλη - Ελευθέρα

          Γενν. το 1982 στην Αθήνα και το 2003 ξεκίνησε την Πάλη για να γίνει πρωταθλήτρια στα 72κ. διαδοχικά όλα τα επόμενα χρόνια από το 2004 μέχρι το 2009. Στο Στίβο Σύλλογός της ήταν ο Άρης Νίκαιας, αλλά στην Πάλη ο Άτλας Καλλιθέας. Διεθνώς άρχισε τις διακρίσεις της στην Πανεπιστημιάδα της Πολωνίας το 2004 όπου κατέκτησε το Χάλκινο Μετάλλιο. Τότε ήταν φοιτήτρια των ΤΕΦΑΑ. Στους Ολυμπιακούς της Αθήνας με μια νίκη πέτυχε να καταταγεί 8^η.Πάντα στα 72κ. της Ελευθέρας. Σήμερα είναι Ανθυποσμηναγός της  Αεροπορίας.

ΓΑΛΑΚΤΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ

Πάλη - Ελληνορωμαϊκή

          Ο αγαπημένος «Πετράν» των Ελλήνων φιλάθλων. Γενν. στην Αθήνα το 1945 και γράφτηκε στον ΕΓΣ μετά τις επιτυχίες των Ελλήνων παλαιστών το 1960 στη Ρώμη. 19 χρόνων το 1964 στο Τόκιο κατετάγη 8^ος, αλλά το 1968 στο Μέξικο πήρε το Χάλκινο Μετάλλιο. Το 1972 κέρδισε το Αργυρό και έγινε ο μόνος Έλληνας με 2 Ολυμπιακά Μετάλλια. Επίσης το 1972 αναδείχθηκε και Χρυσός νικητής στην Ευρώπη. Αθλητής της χρονιά 1968 και 1972 δεν περιορίστηκε μόνο στη δική του δράση στην κατηγορία 63, 68 και 74, αλλά βοήθησε ευρύτερα το άθλημα. Προπονητής του Μυγιάκη και άλλων παλαιστών της Εθνικής, όπως και του Συλλόγου του, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας, Πρόεδρος των Ολυμπιονικών κ.λ.π. Επιχειρηματίας στον τομέα των τροφίμων και του τουρισμού βρίσκεται πάντα κοντά στο Σπορ σε μια προσπάθεια  να περάσει τα καθαρά πιστεύω του.

ΓΑΝΩΤΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Αθλητής του Εθνικού Γ.Σ που γενν. το 1942 και υπήρξε ένας από τους παραδοσιακούς ερασιτέχνες παλαιστές μας της Ελληνορωμαϊκής με ατελείωτους ελληνικούς τίτλους, διεθνείς διακρίσεις και 3 συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Πρώτη παρουσία του το 1964 στο Τόκιο της Άπω Ανατολής στα 52κ. που τώρα δεν ισχύουν. Κατέλαβε την 8^η θέση ανάμεσα σε 18 αντιπάλους. Νίκησε τον Ούγγρο Άλτερ και τον Σοβιετικό Σαγιάντωφ, αλλά έχασε από τον μετέπειτα Χρυσό νικητή Τσουτόμου Χανακάρα (Ιαπωνία).. το 1968 στο Μέξικο οι συμμετοχές ήσαν 24 και ο Βασίλης Γανωτής δεν μπόρεσε να προχωρήσει. Τρίτη του συμμετοχή το 1972 στο Μόναχο με προπονητή τον Γιώργο Πετμεζά. Είχε 2 νίκες και μια ισοπαλία, αποτελέσματα που τον έφεραν να παίζει με τον Ούγγρο Τζόζεφ Ντόντσεφ για τα Μετάλλια. Δυστυχώς έχασε και έμεινε 7^ος. Χρυσός ο Βούλγαρος Πέτερ Κύρωφ όπως και το 1968.

ΓΕΩΡΓΟΥΛΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          6^ος νικητής στην Ελληνορωμαϊκή Πάλη και στην κατηγορία Βαρέων Βαρών. Ήταν αθλητής του ΠΓΣ και μας χάρισε μια μικρή χαρά τότε, μαζί με τον επίσης 6^ο Κούτση στην Σκοποβολή. Ήταν ακόμη η εποχή που οι επιτυχίες ερχόντουσαν σπάνια. Στο Ελσίνκι ο Γεωργούλης ήταν 24 ετών (γενν. το 1928 στην Αθήνα) και στα θεωρούμενα τότε υπερβαρέα αγωνίσθηκαν 10 παλαιστές από 7 χώρες. Ο Γεωργούλης κέρδισε τον Αργεντινό Ραμιρέζ, αλλά έχασε από τον 4^ο νικητή Γερμανό Βίλλι Βάλτνερ και τον 5^ο νικητή Ρουμάνο Αλεξάντρου Σούλι. Προηγούμενα το 1951 ο «καλόκαρδος» γίγαντας όπως ονομάζετο είχε κερδίσει το Αργυρό Μετάλλιο στους Α’ Μεσογειακούς στην Αλεξάνδρεια. Ακολούθως το 1953 στη Νάπολη ο Γεωργούλης κατέλαβε πάλι την 6^η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Πάντα στα Βαρέα Βάρη, άλλωστε είχε σωματικό βάρος 110κ. Παρά ταύτα ήταν ευκίνητος. Έπαιζε μπάσκετ (είχε ύψος 1.86), βόλεϊ, έριχνε σφαίρα και σφύρα, λάτρευε το ψαροντούφεκο και ήταν θαυμάσιος χορευτής. Αγωνίσθηκε επίσης το 1956 στους Ολυμπιακούς της Μελβούρνης, αλλά είχε 2 ήττες. Διετέλεσε Πρόεδρος της ΕΟΦΠάλης. Πέθανε το 1989.

         

ΓΚΙΚΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1976 στο Αργυρόκαστρο και 9 χρονών ήρθε στην Αθήνα. Γράφτηκε στον Αίαντα και μετά στον ΟΣΦΠ. Πρωταθλητής Ελλάδος στα 52 – 63κ. στην Ελληνορωμαϊκή Εφήβων ή Ανδρών. Στην Εθνική Ομάδα για μια πενταετία στα 60 – 63κ. με διακρίσεις στη Ρωσία, Βουλγαρία, Τυνησία κ.λ.π. Το 2004 έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες των Αθηνών στην κατηγορία των 60 κιλών. Αγωνίσθηκαν 19 από 19 χώρες. Έδωσε 3 αγώνες με τους Σενέφ Τουφέκ (Τουρκία 8^ος), Ρομπέρτο Μονζόν Γκονζάλες (Κούβα 2^ος ) και Αλί Ασκάνι (Ιράν). Έχασε και από τους τρεις. Τα ελληνικά στοιχεία αναφέρουν ότι κατετάγη 20^ος. Το σωστό είναι 19^ος. Είναι Λιμενοφύλακας.

ΓΡΗΓΟΡΑΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1962 και γρήγορα ασχολήθηκε με την Πάλη όπου έμαθε τα μυστικά της Ελληνορωμαϊκής από τον μεγάλο δάσκαλο Ντίνο Συντροφιό. Στη Σεούλ το 1988 ήταν ένας από τους 3 παλαιστές μας της Ελληνορωμαϊκής (και 5 της Παλαιστικής ομάδας) μέλος της Αποστολής των 57 ατόμων. Στην κατηγορία του αγωνίσθηκαν 31. Ο Γρηγοράκης στον πρώτο αγώνα κέρδισε τον Ιορδανό Αλμάσι αλλά στη συνέχεια έχασε από τον Σουηδό Λάγκερμποργκ και τον Τούρκο Σιμέρ Κοτσάκ και αποκλείσθηκε. Την κατηγορία κέρδισε ο Ρωσο – Αρμένιος Λέβον Τσουφαλακιάν.

ΓΡΥΛΛΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1917 και υπήρξε από τους πρώτους παλαιστές του Εθνικού ΓΣ των Αθηνών στην Ελληνορωμαϊκή Πάλη. Πρωταθλητής Ελλάδος, στους πρώτους επίσημους αγώνες μετά τον Β’  Παγκόσμιο Πόλεμο, συμπεριελήφθη στην Ολυμπιακή Αποστολή, μαζί με ακόμη 4 παλαιστές για το Λονδίνο το 1948. Αγωνίσθηκε στην κατηγορία των 61κ. της Ελληνορωμαϊκής (η συνέχεια της κατηγορίας των 60κ.) όπου μετείχαν 17 παλαιστές. Νίκησε τον Αργεντινό Μπλέμπελ, αλλά έχασε από τον Ιταλό Λουίτζι Καμπανέλα (που κατετάγη 5^ος) και τον Αιγύπτιο Σαγιέν Καντίλ (που κατετάγη 6^ος). Ο Αντώνης Γρύλλος ακολούθως παρέμεινε τα επόμενα χρόνια κοντά στο παλαιστικό τμήμα του ΕΓΣ.

ΔΕΣΚΟΥΛΙΔΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ

Πάλη - Ελευθέρα

          Από τους ελάχιστους της Ελευθέρας Πάλης που μετείχαν σε 3 διαδοχικούς Ολυμπιακούς Αγώνες (1984 – 1988 – 1992) με σταθερή απόδοση και θέσεις αντίστοιχα: 7^ος, 7^ος, 9^ος με σταθερά μετέχοντες 16 – 22 αγωνιζόμενους. Γενν. το 1961 στην Καλλιθέα και ήταν αθλητής του Συλλόγου ΑΤΛΑΣ με πρώτο προπονητή του τον Πατριάρχη Παράσχο Μπόρα. Προερχόμενος από παλαιστική οικογένεια, γρήγορα διέπρεψε. Σχεδόν αποκλειστικά στην κατηγορία 90κ. κατέκτησε 3 Μεσογειακά Μετάλλια (1983 – 87 – 91) ένα παγκόσμιο (1991), 2 παγκόσμια (CISM) 1984 – 1990 και 6 φορές το Χρυσό στο Τουρνουά Ακρόπολις (1985, 86, 89, 90, 91, 93). Ακολούθως ασχολήθηκε ως προπονητής και διοικητικός παράγων στον Άτλαντα Καλλιθέας που ίδρυσε ο παππούς του και εργάσθηκε ο πατέρας του. Σήμερα είναι Αντιπρόεδρος της ΕΟΦΠ.

ΔΕΥΤΕΡΑΙΟΣ ΣΠΥΡΟΣ

Πάλη - Ελευθέρα

          Γενν. το 1919 και έζησε στη Βραζιλία όπου αναδείχθηκε πρωταθλητής στην Ελευθέρα Πάλη και στα 87κ. Αγωνίσθηκε δυο φορές με τα ελληνικά χρώματα στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου μετέβη από τη Βραζιλία. Το 1948 στο Λονδίνο και το 1956 στη Μελβούρνη. Το 1948 νίκησε τον Αιγύπτιο Ζαίμ, αλλά έχασε από τον Καναδό Φερνάντ Παγιέ (που κατετάγη 4^ος) και τον Σουηδό Μπένγκτ Φάλκβιστ (που κατετάγη 3^ος). Τελικά κατέλαβε την 7^η θέση. Το 1956, αρκετά μεγάλος πλέον, σε ηλικία 37 ετών έχασε από τον Ιρλανδό Γκέραλντ Μαρτίνα (που κατετάγη 4^ος) και δεν αξιολογήθηκε ανάμεσα στους 12 της κατηγορίας του.

ΔΙΑΛΕΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Πάλη – Δύο στυλ

          Προφανώς Έλληνας του εξωτερικού. Τα στοιχεία του δεν υπάρχουν στα ελληνικά αρχεία, παρά μόνο στη ΔΟΕ. Αγωνίσθηκε το 1920 στους Αγώνες της Αμβέρσας τόσο στην Ελληνορωμαϊκή, όσο και στην Ελευθέρα. Στα 60 κιλά. Έχασε από 2 Αμερικάνους. Στην Ελληνορωμαϊκή από τον Μπράιαν και στην Ελευθέρα από τον Τσάρλς Άκερλυ που κατέκτησε το Χρυσό. Φυσικά ο Διαλετής περιλαμβάνεται στους Έλληνες Olympians.

ΕΛΓΚΙΑΝ ΣΑΡΚΙΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Άλλο ένα Ελληνόπουλο που ήρθε από την μακρινή και  πολυβασανισμένη Αρμενία σε αναζήτηση καλύτερων ευκαιριών. Οι δεσμοί, κυρίως της Ορθοδοξίας, που δένουν τους 2 λαούς, αλλά και τα όσα έχουμε περάσει με τις γενοκτονίες των προηγουμένων Αιώνων, χαράζουν μια κοινή μοίρα. Αγώνισμά του τα 57κ. στα οποία αγωνίσθηκε το 1996 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα. Σημείωσε 2 νίκες επί του Ρώσου Ιγκνατένκο και του Λιθουανού Σουκαβίτσιους για να καταταγεί 7^ος στους 20 της κατηγορίας. Αυτό επειδή έχασε από τον Ρουμάνο Σάντου και τον 6^ο της κατάταξης Κουβανό Ερνάντες. Στην τελική μάχη για την 7^η ή 8^η θέση ο Σαρκίς κέρδισε τον Ιάπωνα Κενκίσι Νισίμι. Το Χρυσό κατάκτησε ο Γιούλι Μαλινσένκο από το Καζακστάν.

ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Γενν. το 1944, γράφτηκε στον ΠΓΣ και το 1964 στα 20 χρόνια του προκρίθηκε στην Αποστολή για το Τόκιο μαζί με ακόμη 4 παλαιστές. Τότε μαζί με τον Στίβο ήταν τα 2 πολυπληθέστερα Σπορ στη 18μελή Ελληνική συμμετοχή. Ήταν ένα ψηλό, γρήγορο παιδί που φάνταζε παράταιρο για την κατηγορία των 52 κιλών που τότε υπήρχε. Στον πρώτο αγώνα του κέρδισε τον Μαλαίσιο Λιανγκ, αλλά στη συνέχεια έπρεπε να αντιμετωπίσει τον Πακιστανό Μουχάμεντ Νιάζ που κατετάγη 8^ος (στους 22) και τον Ιρανό Αλί Ακμπάρ Χεινταρί που κέρδισε το Χάλκινο Μετάλλιο.

ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1910 και ήταν παλαιστής του Εθνικού Γ.Σ Αθηνών. Ήταν ένας από τους 4 πρωταθλητές μας της Ελληνορωμαϊκής που επιλεγήκανε από την ΕΟΕ να μας εκπροσωπήσουν στους ΧΙ Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936. Η Αποστολή αποτελείτο από 42 αθλητές σε ελάχιστα Σπορ με Αρχηγό τον Ιωάννη Κετσέα, Σημαιοφόρο τον Γιάννη Σεραϊδάρη (που τελικά δεν αγωνίσθηκε) και προσκεκλημένο τον Ολυμπιονίκη Σπύρο Λούη. Ο Ζαχαριάς αγωνίσθηκε στα 72κ. (που σήμερα είναι 74) και έδωσε 2 αγώνες, χωρίς νίκη. Στον πρώτο αγώνα αντιμετώπισε τον Ιταλό Σύλβιο Τόζι και στον δεύτερο τον Τούρκο Νουρεζίν Μπουτορούν. Οι δυο αυτοί ισοβάθμησαν στην 5^η θέση της κατάταξης. Νικητής ο σουηδός «Βίκινγκ» Ρούντολφ Σβέντμπεργκ.

ΖΕΡΒΙΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Πάλη – Δυο στυλ

          Γενν. στην Τήνο το 1902. Μικρόσωμος αλλά θαρραλέος, γράφτηκε στον ΠΓΣ για τον Στίβο και τις Καταδύσεις. Σύντομα ασχολήθηκε με την Ελληνορωμαϊκή Πάλη με πρώτο προπονητή τον παλαιό πρωταθλητή Δημήτρη Κουντούρη. Το 1920 αναδείχθηκε για πρώτη φορά πρωταθλητής στα 56κ. Τότε ετελείτο και πρωτάθλημα «όλων των κατηγοριών» όπου η συμμετοχή ήταν ελεύθερη ανεξαρτήτως βάρους. Από το 1922 έως το 1927 ο Ζερβίνης τα κέρδιζε συνεχώς. Το 1927 η κατηγορία αυτή καταργήθηκε διεθνώς. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες έλαβε μέρος 3 φορές: 1924, 1928, 1932. Το 1924 νίκησε στους προκριματικούς, αλλά ηττήθηκε στα τελικά. Το 1932 ο αρμόδιος του ΣΕΓΑΣ (εκεί ανήκε τότε η Πάλη) ξέχασε να τον πάει στη ζύγιση. Το 1932 στο Λος Άντζελες έγινε το λάθος κοινής συμμετοχής του τόσο στην Ελευθέρα όσο και στην Ελληνορωμαϊκή. Τελικά καταπονήθηκε ιδιαίτερα και κατετάγη 5^ος. Στην κατηγορία 55κ. Το 1930 μεταγράφηκε στον ΕΓΣ και ίδρυσε το τμήμα του ενώ το 1933 με τη βοήθεια του πολιτικού, Δημάρχου Αθηνών κ.λ.π. Κώστα Κοτζιά, ίδρυσε την Ένωση Ερασιτεχνών Παλαιστών Αθηνών, προάγγελο ανεξαρτητοποίησης  της Πάλης.

ΖΥΓΟΥΡΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

Πάλη - Ελευθέρα

          Η πρώτη χρονικά Ελληνίδα που διακρίθηκε στο άθλημα της Ελεύθερης Πάλης. Γενν. στην Αθήνα το 1968, άρχισε αθλητική σταδιοδρομία με το Έπταθλο, το 1995 γράφτηκε στον Άτλαντα Καλλιθέας άρχισε την Ελεύθερη Πάλη και το 1996 κέρδισε την πρώτη διάκρισή της με την 6^η θέση στα 63κ. των Πανευρωπαϊκών. Ακολούθησε 2^η θέση στους Μεσογειακούς (2002) 1^η στο Κύπελλο Βαρσοβίας, 2^η στο Όπεν Αυστρίας, 3^η στο Χαπαράντα κ.λ.π κ.λ.π Στους Ολυμπιακούς της Αθήνας μετά από 2 νίκες (επί 12 αντιπάλων) και με ήττα για τη θέση 3 – 4, από τη γαλλίδα Λεγκράν απώλεσε το Αργυρό Μετάλλιο καταταγείσα 4^η. Είναι καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής και Σημαιοφόρος του Πολεμικού Ναυτικού.

ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Πάλη - Ελληνορωμαϊκή

          Η μεγάλη έκπληξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Λος Άντζελες το 1984. Στα 82κ. της Ελληνορωμαϊκής Πάλης μετά 4 νίκες επί των Μοριγιάμα (Ιαπωνία), Ρατσίνο (Ιταλία), Ζάιπολντ (Γερμανία) και Πέτκοβιτς (Γιουγκοσλαβία) κατέκτησε το Αργυρό Μετάλλιο. Γενν. στην Υψούντα Αρκαδίας το 1959 από παλαιστική οικογένεια. 13 χρονών γράφτηκε στον ΕΓΣ όπου αγωνιζόταν μέχρι το 1989. Αναδείχθηκε 10 φορές πρωταθλητής  Ελλάδος, τρεις φορές ανέβηκε στο βάθρο των Μεσογειακών (1979 – 83 – 87), ενώ έχει κατακτήσει και σωρεία άλλων διεθνών διακρίσεων. Είναι ανθυποπυραγός στο ΠΣ και έχει 2 γιούς τον Κωνσταντίνο και τον Ιάσονα.

ΘΑΝΟΣ ΚΩΣΤΑΣ

Πάλη - Ελληνορωμαϊκή

          Ο πλέον γιγαντόσωμος και βραβευμένος που κατέλαβε το θώκο του Προέδρου της Ομοσπονδίας Πάλης (ΕΟΦΠ). Γενν. το 1973 στην Καρδίτσα και ξεκίνησε την Πάλη το 1987 στον ΓΑΣ «Πλαστήρας» Καρδίτσας. Από το 1996 μέχρι το 2004 ήταν ανίκητος στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα και στα 74κ. που μετείχε. Στους Μεσογειακούς Αγώνες κατέκτησε 2 Μετάλλια. Χάλκινο το 1997 και Αργυρό το 2001. Στους Ολυμπιακούς του Σινδευ 2000, όπου κατετάγη 4^ος (μετά 3 νίκες) χάνοντας το Μετάλλιο λόγω τραυματισμού. Είναι Ανθυποπυραγός, αλλά και Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Πάλης προσπαθώντας  σε χαλεπούς καιρούς να κρατήσει το άθλημα κοντά στο παλαιό λαμπρό επίπεδο των επιτυχιών.

ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ ΙΣΑΑΚ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1968 στη Στουτγάρδη από Έλληνες γονείς και άρχισε την Πάλη στα 18 χρόνια του, λίγο αργά για το άθλημα. Γράφτηκε στο Σύλλογο «Πολίχνη» της Θεσσαλονίκης και είχε προπονητή τον Γιώργο Ποζίδη. Η σωματική του δομή ήταν η ενδεδειγμένη για  να αγωνίζεται στα 57κ. της Ελληνορωμαϊκής. Πριν προκριθεί για τους Ο.Α της Βαρκελώνης το 1992 είχε κατακτήσει 3 Μετάλλια: Το 1987 στους Βαλκανικούς στη Θεσσαλονίκη και στους Μεσογειακούς της Αθήνας το 1991 Αργυρό ενώ στο Ευρωπαϊκό της Δανίας το 1992 Χάλκινο. Στην Ισπανία στους Ο.Α έδωσε 2 παιχνίδια (πάντα στα 57κ.) και έχασε. Από τον Ούγγρο Σίκε και από τον Κουβανό Γουίλιαμ Λάρα Ντιάζ που κατετάγη 5^ος ανάμεσα στους 19 μετασχόντες.

ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1933 και ήταν πρωταθλητής Ελληνορωμαϊκής στα 57κ. του Εθνικού Γ.Σ Αθηνών. Έλαβε μέρος στους XVII Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης το 1960, ως ένας από τους 3 παλαιστές μας που έτυχαν της επιλογής. Έδωσε 2 αγώνες, με τον Αυστριακό Μπρούνερ και με τον Τσέχο Τζίρι Σβετς. Έχασε και στους 2. Στην κατηγορία μετείχαν 28 παλαιστές από 28 χώρες με νικητή τον Σοβιετικό (Λευκορώσο) Όλεγκ Καραβάγιεφ. Ο Τσέχος Σβετς κατέλαβε την 5^η θέση.

ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

Ελεύθερη Πάλη

Γενν. στη Θεσσαλονίκη το 1938, γράφτηκε στη ΧΑΝΘ, και αγωνίσθηκε για πρώτη φορά στους Μεσογειακούς του 1959, παρ’ όλον ότι είχε πείρα μόλις 4 μηνών. Το 1960 στους Βαλκανικούς της Σόφιας νίκησε στα 67κ. τον Ρουμάνο αντίπαλό του, ενώ στους  Ολυμπιακούς της Ρώμης, την ίδια χρονιά, στα 63 κιλά νίκησε τον Κορεάτη Χο, αλλά τραυματίσθηκε. Στον επόμενο αγώνα με τον Σαγίντ (Ιράκ) προηγείτο 8 – 4 στα σημεία, αλλά έχασε λόγω τραυματισμού και δεν συνέχισε. Το 1964 αγωνίσθηκε στους Ολυμπιακούς του Τόκιο στα 70κ. της Ελευθέρας. Το 1968 στα 70κ. και το 1972 στο Μόναχο στα 72κ. όπου έκανε και τη καλύτερη εμφάνισή του. Είχε 2 νίκες αλλά και ήττα από τον Χρυσό Ολυμπιονίκη Ντάννυ Γκέιμπλ (ΗΠΑ) μόλις 23 ετών, ο οποίος γυμναζόταν  7 ώρες, κάθε ημέρα επί 3 χρόνια. Ο Ιωαννίδης υπήρξε υπόδειγμα ήθους, ευπρέπειας και αφοσίωσης.

ΚΑΜΠΑΦΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Πρόσωπο της εποχής. Με την καλή έννοια, λόγω του πολυτάλαντου της φυσιογνωμίας και του χαρακτήρα του. Αγνός, γνήσιος γόνος της (ορεινής) Δημητσάνας, παρέμεινε έτσι μέχρι τα βαθιά γεράματά του. Γενν. το 1916 και λόγω της τεράστιας φυσικής του μυϊκής δύναμης γράφτηκε στο τμήμα Πάλης του ΕΓΣ, όπου έγινε γρήγορα πρωταθλητής στα 87κ. Τεχνικά δεν ήταν άψογος, όμως επιβλητικός. Ταυτόχρονα ήταν ο κυρίαρχος επαγγελματίας τραγουδιστής της αγνής γης του βουνού και του κάμπου. Ο μοναδικός Θανάσης Καμπαφλής. Επίσης αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδος στη Σφύρα 4 φορές (1946, 1948, 1949, 1950). Αγωνίσθηκε το 1948 στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου στα 87κ. της Ελληνορωμαϊκής. Ηττήθη από τον Βέλγο Σαρλ Ιστάζ και τον Ιταλό Ουμπέρτο Σιλβέστρι. Επί σειρά ετών ο Καμπαφλής δίδασκε Πάλη και Ζίου – Ζίτσου στις Σχολές Χωροφυλακής. Την περίοδο 2003 – 2004, η κόρη του ως Δήμαρχος της Δημητσάνας διοργάνωσε με την ΕΟΦΠ λαϊκούς παλαιστικούς αγώνες.

ΚΑΡΝΤΑΝΩΦ ΑΜΙΡΑΝ

Πάλη – Ελευθέρα

          Γενν. στην ταλαιπωρημένη Οσετία το 1976 και ήταν φυσικό να πάρει των ομματιών του και να φύγει. Γράφτηκε στον Ηρακλή Περιστερίου (όταν ήρθε το 1985) και έγινε ένας από τους 4 παλαιστές μας της Ελευθέρας που έχουν λάβει μέρος σε 3 Ολυμπιακούς Αγώνες. Μόνο ο Στέφανος Ιωαννίδης έχει αγωνισθεί σε 4. Αγωνίσθηκε το 1996 στην Ατλάντα, το 2000 στο Σίδνεϋ και το 2004 στην Αθήνα πάντα στις μικρές κατηγορίες 52, 54 ή 55κ. Το Χάλκινο Μετάλλιο το κέρδισε το 2000, δηλαδή 12 χρόνια μετά το αντίστοιχο του Μοσχίδη στη Σεούλ. Για να φθάσει στη διάκριση ο Αμιράν έδωσε ομηρικές αναμετρήσεις. Κέρδισε τον Μολδαβό Ραϊλεάν 4 – 1, τον Ιρανό Κερμάνι 7 – 0, τον Μογγόλο Τουμεντεμερέλ 10 – 0 και έφθασε στα ημιτελικά με τον Αμπτουλάεφ (Αζερμπαϊτζάν) από τον οποίο έχασε 5 – 3 μετά σκληρή μάχη. Ο Αζέρος έπαιξε τελικό και κέρδισε ενώ ο Καρντάνωφ στον μικρό τελικό νίκησε τον Λευκορώσο Κοντόεφ με 5 – 4 για να κατακτήσει το Χάλκινο. Στην Αθήνα το 2004 έκανε 3 νίκες και προχώρησε, αλλά στη συνέχεια αντιμετώπισε στη σειρά τον Ρώσο Μπατίρωφ (Χρυσό) και τον Ιάπωνα Τανάμπε (Χάλκινο) και έμεινε στην 4^η θέση. Ο Ομοσπονδιακός προπονητής του τότε Ηρακλής Δεσκουλίδης πιστεύει ότι στο Σίδνεϋ άξιζε το Χρυσό. Ο Γκαρντάνωφ επαγγελματικά είναι στρατιωτικός.

ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Παραδοσιακά η Αθήνα ήταν η έδρα της Ελληνορωμαϊκής και η Θεσσαλονίκη της Ελευθέρας Πάλης,  με πρώτους να κατεβαίνουν από τον Βορρά τους Στέφανο Ιωαννίδη, Παναγιώτη Κουτσουπάκη, Νίκο Καρυπίδη και άλλους. Μάλιστα ο Καρυπίδης ήταν από τους ιδιαίτερα διακριθέντες του Βορρά. Γενν. το 1947 και γράφτηκε στη μεγάλη Σχολή των Βαρέων Αθλημάτων στη ΧΑΝΘ όπου γρήγορα αναδείχθηκε σε πρωταθλητή υπό τις οδηγίες του τότε γνωστού «δάσκαλου» Στέφανου Φιλιππίδη. Αγωνίσθηκε στους Ολυμπιακούς του Μέξικο το 1968 και μετά από 2 νίκες επί Φιλιππινέζου και παλαιστή της Γουατεμάλας, έπαιξε με τον Τούρκο Βεχμπί Ακντάζ και τον Ιρανό Σαμσεντίν Σεγιενταμπασί από τους οποίους έχασε. Τελικά ο Ιρανός βγήκε 3^ος, ο Καρυπίδης 4^ος  και ο Τούρκος 7^ος με νικητή τον Γιαπωνέζο. Στον αγώνα μετείχαν 23.

ΚΟΛΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ

Πάλη - Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1974 στην Αθήνα και είναι αθλητής του Ηρακλή Περιστερίου. Πρωταθλητής Εφήβων (στα 63κ.) από το 1991 και μέλος της Εθνικής Ομάδος από το 1992. Συνεχίζοντας την παράδοση του πατέρα του στο ίδιο άθλημα είχε σειρά διεθνών διακρίσεων, κυρίως στα 74κ. Το 2004 έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες των Αθηνών με 21 αντιπάλους στην κατηγορία των 74κ. Στον πρώτο αγώνα νίκησε τον Ασλάνωφ (Αζερμπαϊτζάν). Στον 2^ο αγώνα έχασε από τον Ούγγρο Τάμας Μπερζίστα που κατετάγη 8^ος. Στον τρίτο αγώνα κληρώθηκε με τον μετέπειτα Χρυσό Ολυμπιονίκη Αλεξάντρ Ντοκτουρισβίλι (Ουζμπεκιστάν). Είναι παντρεμένος με ένα παιδί. Μετά την ολοκλήρωση της αγωνιστικής του καριέρας ασχολήθηκε με τα διοικητικά της ΕΟΦ Πάλης και εξελέγη Αντιπρόεδρος.

ΚΙΟΥΡΕΚΙΑΝ ΑΡΤΙΟΜ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γνήσιο τέκνο της ορθόδοξης Αρμενίας, όπου γενν. το 1976 στο Λενικανάν, με ελληνίδα μητέρα που τον έφερε μικρό στην Ελλάδα και τον έγραψε στην Ένωση Ποντίων της Αγίας Βαρβάρας για να μεταπηδήσει αργότερα στον ΟΣΦΠ. Άργησε να αρχίσει τις διαθνείς διακρίσεις, αλλά στη μία και μοναδική συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 στην Αθήνα, κατόρθωσε να κατακτήσει το Χάλκινο Μετάλλιο στα 55κ. Νίκησε διαδοχικά τους Νίμπλομπ (Δανία) Σενγκ (Κϊνα) και Καλίλοφ (Καζακστάν) για να βρεθεί στους 4. Εκεί κληρώθηκε με τον Μαμεντάλιεφ (Ρωσία) από τον οποίο έχασε με πρόβλημα τραυματισμού. Στον μικρό τελικό έπαιξε δυναμικά από την αρχή και κέρδισε τον Ουκρανό Βακουλένκο με 6 – 1. Είναι παντρεμένος με παιδί και υπηρετεί ως Αξιωματικός στο Πυροβολικό.

ΚΟΥΤΣΙΟΥΜΠΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή  

          Μέλος της μεγάλης παραδοσιακής οικογένειας των τεσσάρων αδελφών παλαιστών και του θείου τους παλαιού πρωταθλητή και προπονητή Σπύρου Αβράμη. Ο Γιώργος γεννήθηκε το 1981 στα Τρίκαλα και ακριβώς όπως και ο μικρότερος αδελφός του Ξενοφών κατέλαβε την 7^η θέση, στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στα 96κ. ο Γιώργος, στα 120κ. ο Ξενοφών. Οι επιτυχίες του Γιώργου άρχισαν από το 2000 με το Αργυρό Μετάλλιο στο Παγκόσμιο Εφήβων. Επίσης έλαβε και αυτός μεταγραφή για τον ΟΣΦΠ και έγινε αστυνομικός.

ΚΟΥΤΣΙΟΥΜΠΑΣ ΞΕΝΟΦΩΝ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Ξεκίνησε την Ελληνορωμαϊκή Πάλη σε ηλικία 9 ετών στο Σύλλογο Τρίκκη Τρικάλων με προπονητή τον θείο του Σπύρο Αβράμη και στ’ αχνάρια του μεγαλύτερου αδελφού του Γιώργου. Γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1980 και με ανάστημα 1.97 θα μπορούσε να παίζει μπάσκετ, αλλά προτίμησε την κατηγορία των 130 κιλών. Σ΄αυτήν και στην παρθενική του εμφάνιση κέρδισε στο Παγκόσμιο Ανδρών της Πάτρας, στον μικρό τελικό τον Βούλγαρο Σεργκέι Μουρέικο με 8 – 0. Το 2000 γράφτηκε στον ΟΣΦΠ, έγινε αστυνομικός, ενώ έλαβε μέρος και στους Ολυμπιακούς του 2004 στα 120κ. όπου κατέλαβε την 7^η θέση.

ΚΟΥΤΣΟΥΠΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Γενν. το 1950 στη Β. Ελλάδα  και αγωνιζόταν πάντα με τα χρώματα του Ηρακλή Θεσσαλονίκης στην Ελευθέρα Πάλη. Το 1970 αναδείχθηκε Β’ Πρωταθλητής Ελλάδος στα 62 κιλά, ακολούθως ανέβηκε στην πρώτη θέση και αγωνίσθηκε στους Ολυμπιακούς του 1972, εκπρόσωπος της Θεσσαλονίκης στην Ελευθέρα Πάλη, μαζί με τον Στέφανο Ιωαννίδη. Στα 62κ. του Μονάχου μετείχαν 26 παλαιστές. Στον πρώτο αγώνα κληρώθηκε με τον Μεξικανό Μαρτίνεζ τον οποίο νίκησε. Στον δεύτερο αγώνα κληρώθηκε με τον Ζοζέφ Μπούργκες Χάους από την Γουατεμάλα και έχασε ενώ ο Νοτιο  - Αμερικανός κατετάγηκε  7^ος. Στον τρίτο και τελευταίο του αγώνα έχασε από τον Σαμσεντίν Σεγιενταμπασί (Ιράν) που ήταν 5^ος στην κατάταξη.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΙΟΡΔΑΝΗΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1972 στην Πτολεμαΐδα  και γράφτηκε στο Σύλλογο Π.Π.Σ της πόλης, με τα χρώματα του οποίου κέρδισε πανελλήνιους τίτλους στις βαρύτερες κατηγορίες της Ελληνορωμαϊκής Πάλης. Επίσης από το 1988 μέχρι το 1992 που είχε την πρώτη συμμετοχή του σε Ο.Α κέρδισε 3 Μετάλλια σε διεθνείς αγώνες: 1988 Ευρωπαϊκό Νέων Χάλκινο, 1990 Παγκόσμιο Εφήβων Χάλκινο, 1991 Μεσογειακούς Χάλκινο. Ακολούθως αγωνίσθηκε στους Ο.Α της Βαρκελώνης όπου είχε μια νίκη επί του Μεξικανού Μαρτίνεζ και 2 ήττες από Γκορντάνωφ (Βουλγαρία) και Καμπανέλα (Ιταλία) χωρίς συνέχεια. Το 1994 ήταν 2^ος στο Ευρωπαϊκό Νέων και το 1995 στο Παγκόσμιο 5^ος. Στους Ο.Α του 1996 στην Ατλάνα πάντα στα 90 και στην Ελληνορωμαϊκή με 2 νίκες επί των Βάσκες (Περού) και Εγκισιάν (Αρμενία) εξασφάλισε την 6^η θέση πριν αποκλεισθεί.

ΛΑΖΑΡΟΥ ΝΙΚΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1942 στο Βορρά και από την εφηβική του ηλικία γράφτηκε στο παλαιστικό τμήμα της ΧΑΝ Θεσσαλονίκης. Ακολούθησε το στυλ της Ελληνορωμαϊκής παρά το τοπικό πνεύμα προς την Ελευθέρα. Έγινε πρωταθλητής Ελλάδος στα 63κ. και το 1968 επιλέγηκε στην Ολυμπιακή Αποστολή, για το Μέξικο. Αγωνίσθηκε στην κατηγορία των 60κ. (που τότε ήταν 63κ.) και είχε 2 νίκες επί του Πολωνού και του Τσέχου αντιπάλου του. Τελικά από τους 16 που είχαν μείνει (άρχισαν 23) του έτυχε ο Τούρκος Χιζίρ Αλακότς που τον απέκλεισε. Ο Τούρκος κατετάγη 5^ος ενώ ο Λαζάρου δεν μπόρεσε να περιληφθεί στην 8άδα.

ΛΑΛΙΩΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Γενν. το 1972 στη Νιγρίτα Σερρών. Άρχισε την Πάλη στο Σύλλογο Βισάλτης για να μεταγραφεί ακολούθως στον γηραιό Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Πριν φθάσει στη μοναδική του συμμετοχή το 2004 στους Ολυμπιακούς Αγώνες των Αθηνών είχε μια πείρα τουλάχιστον 15 ετών με συμμετοχές που φθάνανε μέχρι την Ιαπωνία, αλλά  και 5 φορές πρωταθλητής Ελλάδος στις βαρύτερες κατηγορίες αφού το βάρος του «γυρίζει» στα 96κ. Το 2004 στα 96κ. της Ελευθέρας δηλώθηκαν 22 και ο Λαλιώτης κληρώθηκε στον Α’ γύρο με τον Κινέζο Βανγκ Γιουαννάν. Ακολούθως όμως έχασε από τον Πέτσα (Σλοβενία). Από τα περίεργα (του αθλητισμού) είναι ότι ο Κινέζος ακολούθως με νίκες έφθασε στην 6^η θέση. Ο Λαλιώτης είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής, παντρεμένος και όταν ευκαιρήσει αγωνίζεται και  στην παραδοσιακή Πάλη.

ΛΑΟΛΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Αγωνίσθηκε το 1920 στους VII Ολυμπιακούς της Αμβέρσας. Στον επίσημο πίνακα της Αποστολής δεν αναφέρεται ο Λαολίδης, όπως επίσης και 3 ακόμη παλαιστές. Ίσως ήταν Έλληνας του εξωτερικού. Αγωνίσθηκε στα 80κ. (που τότε ήσαν 75) της Ελευθέρας και έχασε από τον Βρετανό Ράιτ. Αποκλείσθηκε. Στον αγώνα μετείχαν 18 από 12 χώρες. Νικητής ο Εινο Λέινο που μέχρι το 1932 κέρδισε 4 Μετάλλια.

ΛΕΦΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1911, ήταν αθλητής του Συλλόγου «Μίλων» Νέας Σμύρνης και αγωνίσθηκε στα 79κ. της Ελληνορωμαϊκής Πάλης, το 1936 στους ΧΙ Ολυμπιακούς στο Βερολίνο. Η κατηγορία αυτή μέχρι το 1928 ήταν στα 75 κιλά, το 1964 και το 1968 έγινε 87κ. και από το 1972 μέχρι το 1996 γύρισε στα 82κ. Σήμερα ισχύει στα 84κ. Ο Λεφάκης στο Βερολίνο ήταν εκνευριστικά άτυχος. Από τους 16 μετέχοντες κληρώθηκε στον πρώτο αγώνα να αντιμετωπίσει τον Σουηδό Ιβάρ Γιόχανσον που κέρδισε το Χρυσό Μετάλλιο χωρίς ήττα. Αλλά και στον β’ αγώνα (είχε αρχίσει να ισχύει πλέον το «νταμπλ νοκ άουτ») η τύχη τον έφερε με τον Αιγύπτιο Ιμπραϊμ Εραμπί που τελικά κατετάγη 5^ος και ήταν ο καλύτερος παλαιστής εκτός Ευρώπης.

ΛΟΪΖΙΔΗΣ ΛΑΖΑΡΟΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Γενν. το 1976 και άρχισε πολύ νωρίς την Ελευθέρα Πάλη, από τις εφηβικές κατηγορίες και αργότερα στους άνδρες στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Άρχισε από τα 74, στα 76, 84 και 85κ. ανάλογα όπως διαμορφώνοντο οι κατηγορίες αλλά και όπως έδενε το σώμα του. Κέρδισε μετάλλια το 1994 στους εφήβους, στους νέους και στους άνδρες στο Ευρωπαϊκό. Στο μεταξύ είχε 2 συμμετοχές στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 1996 στην Ατλάντα των ΗΠΑ και το 2004 στην Αθήνα βεβαίως. Στην Ατλάντα στα 74κ. κληρώθηκε (με συμμετοχή 22) με το Γερμανό Αλεξάντερ Λάιπολντ (5^ος τελικά) και τον Ιρανό Μομένι, από τους οποίους έχασε. Κατετάγη 19^ος. Στην Αθήνα αγωνίσθηκε στα 84κ. Μετείχαν 20. Νίκησε τον Ακά (Γαλλία) και τον Μιντορασβίλι (Γεωργία) αλλά έχασε από τον Κουβανό Γιοέλ Ρομέρο Παλάτσιο (που κατετάγη 4^ος) και τον Ιρανό Μαγίντ Χοντάει (5^ος) για να καταλάβει τελικά την 6^η θέση. Είναι αξιωματικός του Πυροβολικού στον Ελληνικό Στρατό.

ΛΟΪΖΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Αγωνίσθηκε το 2000 στους XXVII Ολυμπιακούς αγώνες στο μακρινό Σίδνεϋ. Ήταν ένας από τους 4 μόνο παλαιστές της Ελευθέρας που ταξίδεψαν στην Αυστραλία. Οι άλλοι 3 ήσαν οι Καρντάνωφ, Τοπαλίδης και Πολυχρονίδης. Ο Λοϊζίδης αγωνίσθηκε στην κατηγορία των 66κ. που τότε είχε ανέβει στα 69κ. Είχαν δηλώσει συμμετοχή 20 και στον πρώτο του αγώνα κληρώθηκε με τον Λέρμα της Κολομβίας από τον οποίο και έχασε στα σημεία. Στον δεύτερο αγώνα κληρώθηκε με τον Αρμένιο Αράγικ Κεβοργκιάν (ακολούθως 7^ο) από τον οποίο επίσης έχασε. Τέλος έπαιξε με τον Άρσεν Γκιτίνωφ (Ρωσία) από τον οποίο ηττήθηκε καθώς ο Γκιτίνωφ είχε τις δυνάμεις να παίξει τελικό με τον Καναδό Ντανιέλ Ίγκαλι χωρίς όμως να κερδίσει.

ΜΟΣΧΙΔΗΣ ΟΘΩΝ

Ελληνορωμαϊκή

          Ο «Δάσκαλος» της Πάλης στο Βορρά και όχι μόνο. Γενν. το 1942 στη Θεσσαλονίκη από πρόσφυγες γονείς. Νωρίς γράφτηκε στον ΒΑΟ και άρχισε τις επιτυχίες του, από το 1964, όταν έγινε βαλκανιονίκης. Αρχικά στα 52κ. και στη συνέχεια στα 57 όπου μονιμοποιήθηκε. Ατελείωτοι οι τίτλοι του μέχρι το 1975. Κυριότερες επιτυχίες του τα 2 Χρυσά Μεσογειακά Μετάλλια (1967 και 1971) και η 4^η θέση στους Ολυμπιακούς του Μέξικο μετά από 4 νίκες. Ακόμη το 1969 τιμήθηκε από την Πολιτεία με τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος, ανακηρύχτηκε Δημότης Αθηνών και Θεσσαλονίκης, ενώ έγινε Πρόεδρος του ΒΑΟ, Αντιπρόεδρος της ΕΟΠΦ και Ομοσπονδιακός Προπονητής Βορείου Ελλάδος, όπου ανέδειξε περισσότερους από 50 παλαιστές με πρώτους τους Ποζίδη, Ποικιλίδη κ.λ.π.

ΜΟΥΛΙΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Αγωνίσθηκε το 1920 στους Ολυμπιακούς της Αμβέρσας στα 67,5κ. της Ελευθέρας. Έδωσε ένα αγώνα με τον Βέλγο Αύγουστο Τάις και ηττήθηκε. Στα επίσημα αρχεία υπάρχει κατάταξη μόνο για τους 4 πρώτους. Όμως κάπου αναφέρεται ότι κατετάγη 5^ος. Αυτό είναι πιθανό μόνο εάν πέρασε τον πρώτο γύρο με «μπάι». Αλλά οι μετέχοντες ήσαν 10, οπότε δεν υπήρχε «μπάι». Εκτός εάν την τελευταία στιγμή κάποιος ήταν υπέρβαρος  και αποκλείσθηκε. Το μυστήριο παραμένει.

ΜΟΥΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Γενν. το 1971 στην πρώην Σοβιετική Ένωση και άρχισε να ασχολείται^η θέση, ενώ το 1991 στο διεθνές τουρνουά της Ουγγαρίας ήταν 2^ος. Στη Βαρκελώνη το 1992 στους Ο.Α μετείχαν 21 στα 62κ. Ο Μουστόπουλος νίκησε τον Νταχία (Ινδία) αλλά ηττήθηκε από τον Γερμανό Μίλλερ και τον Ιρανό Ασγκάρι Μοχαμαντιάν, που κέρδισε το Αργυρό Μετάλλιο και αποκλείσθηκε.

ΜΠΑΤΖΕΛΑΣ ΝΕΣΤΟΡΑΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Γενν. το 1980 στο Μαυροβούνι Λάρισας και λόγω της σωματικής κατασκευής του γράφτηκε από τα 14 χρόνια του στον «Πήγασο» της Θεσσαλικής Πρωτεύουσας. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες των Αθηνών το 2004 είχε την μοναδική συμμετοχή του σε Ολυμπιακούς. Έλαβε μέρος στα Υπερβαρέα, αλλά δεν ήταν πάντα 120κ. Π.χ το 2000 ως έφηβος ήταν 97κ. και πήρε την 9^η θέση στο Ευρωπαϊκό Εφήβων. Το 2002 ήταν 96κ. κ.λ.π. Στους Ολυμπιακούς έχασε από τον Κουβανό Αλεξέι Ροντρίγκεζ Βαρέλα (ακολούθως 5^ο) αλλά στη συνέχεια νίκησε τον Ουκρανό Πριαντο

ΜΠΕΤΙΝΙΔΗΣ ΕΜΖΑΡΙΟΣ

Πάλη - Ελευθέρα

           Γενν. το 1975 στη Γεωργία, από όπου έχουν έρθει αρκετοί πρωταθλητές. Αγωνίσθηκε 2 φορές με τα ελληνικά χρώματα στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις στα 74 κιλά της Ελευθέρας. Το 2004 στην Αθήνα (με 19 αντιπάλους) νίκησε τον Ούγγρο Ρίζερ και έχασε από τον Ρώσο Σαϊτίεφ για να καταταγεί 10^ος. Το 2008 με συμμετοχές 21 παλαιστών στην κατηγορία του κατέλαβε την  9^η θέση. Αλλά η προηγούμενη αγωνιστική καριέρα του είναι μεστή από Μετάλλια, των οποίων η συγκομιδή άρχισε όταν ακόμη το βάρος του ήταν 68 κιλά και αγωνιζόταν στους νέους. Στην Ελλάδα ήρθε σε ηλικία 26 ετών και γράφτηκε στον «γηραιό» Ηρακλή Θεσσαλονίκης, με πρώτη επιτυχία του το 2004 το Χάλκινο Μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό. Ιστορικά είναι απαραίτητο να αναφερθεί ότι το 2000 στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας αγωνίσθηκε με τα χρώματα της Γεωργίας.

ΜΠΙΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1911 και από νωρίς αγάπησε την Ελληνορωμαϊκή Πάλη, στην οποία προσέφερε πολλά ως πρωταθλητής, πρωτοπόρος διοικητικός ηγέτης την δεκαετία  του ’30 και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ακολούθως δε ως Πρόεδρος της Τεχνικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας. Η αγάπη του για την Πάλη φανερώνεται από το γεγονός ότι ως πρωταθλητής αγωνίσθηκε το 1936 στο Βερολίνο στα 61 κιλά και εκ νέου το 1948 πάλι ως πρωταθλητής αγωνίσθηκε (μετά 12 χρόνια) και στους επόμενους Ολυμπιακούς. Ήταν τα 57κ. όπου μάλιστα κατέλαβε την 8^η θέση. Δηλαδή εάν οι αγώνες ετελούντο κανονικά θα ήταν εκεί πρωταγωνιστής το 1940 και το 1944. Όλα αυτά τα χρόνια τόσο ο ίδιος όσο και ο γιος του ακολούθως, πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους – ερασιτεχνικά και στον ΕΓΣ.

ΜΠΟΓΙΑΤΖΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Βορειο – Ελλαδίτης Παλαιστής της Ελευθέρας που γενν. το 1956 και αγωνιζόταν με τα χρώματα του Ηρακλή Θεσσαλονίκης στα 74κ. Έλαβε μέρος στους Ο.Α του 1984 στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ. Πέρασε τον πρώτο γύρο με «μπάι». Στον δεύτερο γύρο νίκησε τον Γκριν (Αυστραλία) αλλά στη συνέχεια έχασε από τον Μάρτιν Κνόσπ (Γερμανία) που αναδείχθηκε Αργυρός Ολυμπιονίκης και τον Καναδό Μαρκ Μουζεόν που κατέλαβε την 7^η θέση. Χρυσός Ολυμπιονίκης αναδείχθηκε ο Αμερικανός Νταίηβιντ Σούλτζ που συνέχιζε ως Νο 1 για τους Ο.Α του 1996 αλλά τον Ιανουάριο εκείνης της χρονιάς τον δολοφόνησε ο χορηγός της Ελευθέρας Πάλης των ΗΠΑ Τζον ντυ Ποντ.

ΜΠΟΥΡΝΤΟΥΛΗΣ ΠΕΤΡΟΣ

Πάλη – Ελευθέρα

           Γενν. το 1968 στη Γεωργία και ήρθε στην Ελλάδα μετά την εσωτερική ανατροπή στο ανατολικό μπλοκ, για να γραφτεί στο Σωματείο του Αλμυρού Κρήτης. Καθηγητής Φυσικής Αγωγής αγωνιζόταν κυρίως στη δεκαετία του ’90 στη βαρύτερη κατηγορία της Ελευθέρας, στα 130κ. όπου μετά τον Γεωργούλη μάλλον είχαμε για ένα διάστημα, απουσία πολύ μεγάλων σωμάτων. Διακρίθηκε στους Ευρωπαϊκούς του 1995 και 1996, ενώ αγωνίσθηκε στους Ο.Α του 1992 και 1996. Στη Βαρκελώνη στην κατηγορία των 100κ. είχε 2 ήττες και αποκλείσθηκε. Στην Ατλάντα ανέβηκε στα 130κ. όπου είχε 2 νίκες επί του Αυστραλού Πίκος και του Καναδού Μπορόντωφ. Αυτές οι νίκες, ανάμεσα σε 18 μετέχοντες στα υπερβαρέα του επέτρεψαν να καταταγεί 8^ος.

ΜΥΓΙΑΚΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή  

          Το Χρυσό μας Ολυμπιακό Μετάλλιο στη Μόσχα στα 62 κιλά της Ελληνορωμαϊκής, μετά από 5 σερί νίκες επί μεγάλων αντιπάλων. Αλλά και μια σημαντική Ολυμπιακή εμπειρία από 2 προηγούμενες οργανώσεις. Ο Μυγιάκης γεννήθηκε το 1952 στο Ρέθυμνο και αγωνίστηκε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς σε ηλικία 20 χρονών στο Μόναχο. Εκεί που διακρίθηκε ο Γαλακτόπουλος. Παλαιστής του ΕΓΣ διατηρήθηκε στο προσκήνιο μια 20ετία ως πρωταθλητής, βαλκανιονίκης, μεσογειονίκης (3 φορές) πρωταθλητής Ευρώπης κ.λ.π. κ.λ.π. Η νίκη του στη Μόσχα συγκίνησε αφάνταστα τους Έλληνες φιλάθλους, αλλά αυτός έμεινε σεμνός και διακριτικός προσφέροντας τις υπηρεσίες του στο Σύλλογό του, αλλά και στην Τράπεζα όπου εργάζεται. Διετέλεσε Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών.

ΜΩΥΣΙΔΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1934 και ήταν παλαιστής Ελληνορωμαϊκής του ΠΓΣ. Αγωνίσθηκε στους Ολυμπιακούς της Ρώμης ως πρωταθλητής Ελλάδος, στα 67κ. Νίκησε τον Γάλλο Ζακ Πουρτώ και ακολούθως είχε ένα «μπάι» που του έδωσε προβάδισμα ανάμεσα σε όσους συνέχιζαν, από τους 23 της αρχικής συμμετοχής. Ακολούθως όμως έχασε από τον Τσέχο Κάρελ Μάτουσεκ (που κατετάγη τελικά 4^ος) και τον Σοβιετικό (Γεωργιανό) Αβτάντιλ Κόριτσε που κέρδισε το Χρυσό Μετάλλιο. Στην κατηγορία αυτή συνέβη το σπάνιο γεγονός να ισοβαθμήσουν 6 παλαιστές στην 5^η θέση, περίπτωση  που σύμφωνα με τον κανονισμό  φέρνει τον ακολουθούντα Μωϋσίδη ενδέκατο στην κατάταξη.

ΝΑΚΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. Το 1947 και γράφτηκε στον ΠΓΣ όπου είχε προπονητή τον Ντίνο Συντροφιό, πριν τον αναλάβει στην Εθνική Ομάδα ο Γιώργος Πετμεζάς. Σύντομα αναδείχθηκε σε παλαιστή Α’ κατηγορίας και το 1970 ήταν 2ος πρωταθλητής Ελλάδος στα 68κ. της Ελευθέρας, όπου αγωνίσθηκε για λόγους τακτικής του Σωματείου του. Όμως το κύριο αγώνισμά του ήταν η Ελληνορωμαϊκή, στην οποία και αγωνίσθηκε το 1972 στο Μόναχο, στους Ο.Α. με συμμετοχή 23 αντιπάλων. Έχασε από τους Νταλιριάν (Ιράν) και Σουπρόν (Πολωνία) και αποκλείσθηκε.

ΝΟΤΑΡΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Ήταν περίοδος απόλυτης κυριαρχίας των Σκανδιναβών στην Πάλη. Ο Σωτήρης Νόταρης αρκετά μεγάλος το 1920 στους Ολυμπιακούς της  Αμβέρσας, αφού είχε γεννηθεί το 1879, κλήθηκε να αντιμετωπίσει τα μεγαθήρια της Βορ. Ευρώπης. Δεν αναφέρονται στοιχεία του, ούτε ο Σύλλογός του. Ίσως και να μην υπήρχε. Αγωνίσθηκε στα 75κ. της Ελληνορωμαϊκής. Μετείχαν 23 παλαιστές από 12 χώρες. Ο Νόταρης έπαιξε 2 φορές και έχασε από τον Εσθονό Μίλλερ και από τον Νορβηγό Στένσρουντ. Τα επίσημα αρχεία της ΔΟΕ αναφέρουν μόνο τους 4 πρώτους. Όλοι «Βίκινγκς» 1)Βεστέγκρεν (Σουηδία), 2)Λίντφορς (Φινλανδία), 3)Περτίλα (Φινλανδία), 4)Γιόνσεν (Νορβηγία). Το φαινόμενο ο Καρλ Βετέγκρεν είναι Χρυσός νικητής 3 φορές σε 3 διαφορετικές κατηγορίες. Στον τελικό του 1920 πήρε πτώση από τον Λίντφορς στα 31 λεπτά και 25΄΄.Τότε έτσι γινόταν ο αγώνας.

ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΑΦΤΑΝΤΙΛ

Πάλη – Ελευθέρα

          Γενν. στη Γεωργία το 1971 και ήρθε στην Ελλάδα όπου παρέμεινε στους Αγίους Αναργύρους με τους άλλους εκεί εγκατεστημένους Έλληνες παλαιστές (ή όχι) από την ευρύτερη περιοχή του Πόντου. Γράφτηκε και στο τοπικό Σωματείο αλλά γυμνάζετο με την Εθνική Ομάδα. Σύντομα άρχισε τις διεθνείς συμμετοχές του και 2 φορές κατετάγη 4^ος στις βαριές κατηγορίες τόσο στο Παγκόσμιο του 1999 όσο και το Ευρωπαϊκό του 2000. Προκρίθηκε για τους Ολυμπιακούς του Σίδνεϋ το 2000,όπου έλαβε μέρος στα 97κ. της Ελευθέρας μαζί με 18 αντιπάλους. Έδωσε 4 αγώνες. Κέρδισε τον Κούτσι από τη Νιγηρία, τον Τορσινάβα από την Ολλανδία που τον έστειλε στην 8^η θέση και τον Ιρανό Χεϊντάρι που κατατάγηκε 6^ος. Αλλά όταν έφθασε να παίξει για το Μετάλλιο με τον μετέπειτα Χρυσό νικητή, τον Ρώσο Σαχίντ Μουρταζαλιέφ, τα πράγματα ήσαν πολύ δύσκολα. Ο Ξανθόπουλος τελικά κατετάγη 6^ος.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1930. Ήταν από τους πρώτους μεταπολεμικούς παλαιστές της Ελληνορωμαϊκής Πάλης του Εθνικού Γυμναστικού Συλλόγου. Θήτευσε κοντά στον Πετμεζά, τον Μπίρη και τον Γρύλλο. Έλαβε μέρος στους Ο.Α του Ελσίνκι το 1952 μαζί με τον Γιώργο Πετμεζά (67κ) και τον Αντώνη Γεωργούλη (ΠΓΣ) στα Βαρέα Βάρη. Όλοι στην Ελληνορωμαϊκή. Ο Παναγιωτόπουλος στα 57κ. αντιμετώπισε τον Νορβηγό Μάερλι, ηττήθηκε και αποκλείσθηκε. Τότε οι αγώνες Πάλης ετελούντο με σύστημα νοκ – άουτ. Στην κατηγορία 57κ. αγωνίσθηκαν 17. Χρυσός Ολυμπιονίκης αναδείχθηκε ο Ούγγρος Χόντος. Ο Μαέρλι ήταν 5^ος.

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. Το 1985 στο Πρόχωμα Θεσσαλονίκης, αλλά Σύλλογός του ήταν ο Παλαιστικός Ο.Π Χαλκίδας, αυτό δεν είναι τόσο παράδοξο όσο το γεγονός πως είχε ως τεχνικό σύμβουλο την Ευαγγελία Νικολάου. Δηλαδή μια προπονήτρια που είχε την ευθύνη, όχι μόνο για τον Παναγιώτη των 120κ. αλλά και για τον έτερο του ιδίου Συλλόγου, τον Τοννουσίδη των 96κ. Αμφότεροι αθλητές της Ελληνορωμαϊκής. Ο Παπαδόπουλος με αρκετές διακρίσεις από την κατηγορία εφήβων σε Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια για πρώτη φορά έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς στο Πεκίνο το 2008. Έπαιξε με τον Κινέζο παλαιστή, έχασε και έμεινε 18ος μεταξύ των 20, οι οποίοι συμμετείχαν.

ΠΑΠΠΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. Το 1967 στην Αυλώνα και το 1980 άρχισε να ασχολείται με την Ελληνορωμαϊκή Πάλη. Ήρθε στην Ελλάδα και γράφτηκε στον Πανελλήνιο Γ.Σ για τα 82κ. της Ελληνορωμαϊκής Πάλης. Τον προπονούσε ο Αριστείδης Γρηγοράκης. Πριν από τους Ο.Α της Βαρκελώνης το 1992 είχε μερικές αξιόλογες επιτυχίες που οδήγησαν την συμμετοχή του σ’ αυτούς. Το 1991  στους Μεσογειακούς των Αθηνών ήταν 3ος. Επίσης στο Ευρωπαϊκό την ίδια χρονιά ήταν 7ος ενώ το 1992 στον επίσης Ευρωπαϊκό της Δανίας ήταν 8ος. Στη Βαρκελώνη, πάντα στα 82κ. Έπαιξε με τον Γάλλο Μισλέρ και τον Γκοράν Κασούμ (Σερβία) από τους οποίους και έχασε.

ΠΑΥΛΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Οι μόνοι παλαιστές μας, οι οποίοι προπολεμικά, δηλαδή την περίοδο 1896 – 1936, αγωνίσθηκαν σε 3 Ολυμπιακούς Αγώνες ήσαν ο Γιώργος Ζερβίνης και ο Βασίλης Παυλίδης. Αλλά ενώ ο Ζερβίνης το 1932 ήταν ταυτόχρονα 5ος στην Ελευθέρα και 5ος στην Ελληνορωμαϊκή, ο Παυλίδης σε 3 διοργανώσεις δεν έκανε ούτε μια νίκη στα 67,5κ. Το 1920 στην Αμβέρσα έχασε από τον Δανό Φρίνσεβελντ, το 1924 στο Παρίσι έχασε από τους Ρέκαβεκ (Πολωνία) και Ασκεχάβε (Δανία) και επίσης αποκλείσθηκε. Το 1928 στο Άμστερνταμ έχασε από τον Σουηδό Πέτερσον και τον Τούρκο Ταγιάρ Γιαλάζ. Από όλους αυτούς από τους οποίους ηττήθηκε ο Παυλίδης μόνο ο Τούρκος Ταγιάρ περιελήφθη στην 6άδα ως 4ος. Ο Παυλίδης είχε γεννηθεί το 1897 και ήταν αθλητής του ΠΓΣ, του Συλλόγου, ο οποίος σχεδόν μόνος τότε είχε παλαιστές στην Εθνική Ομάδα.

ΠΕΤΜΕΖΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Ο παλαιστής της Ελληνορωμαϊκής του ΕΓΣ στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 1948 ήταν ήδη 33 ετών (γενν. το 1915) αλλά είχε χάσει τα καλύτερα χρόνια του στον πόλεμο και την Κατοχή (1940 – 44). Όμως στους Α’ μεταπολεμικούς Ολυμπιακούς κατέλαβε την 6^η θέση. Νίκησε τον Τούρκο Αχμέτ Σενότ και τον Αργεντινό Ροσάντο, αλλά έχασε από τον Νορβηγό Άαγκε Έρικσεν (ασημένιο μετάλλιο) και τον Λιβανέζο Σαρίφ Νταμάζ (4^ος) για να ισοβαθμήσει τελικά στην 6^η θέση με τον Τούρκο και τον Φινλανδό Έινο Βιρτάνεν. Το 1952 αγωνίσθηκε και πάλι στα 67κ. Έχασε από τον Τσέχο Ατανάσωφ (χάλκινο μετάλλιο) και τον Γερμανό Σμιντ. Αγωνίσθηκαν 19 παλαιστές. Ο αείμνηστος Ζακ Καρυωτάκης, Γ.Γ της ΕΟΦ Πάλης και Αρχηγός της ομάδας το 1952, γράφει ότι ο Πετμεζάς διακρίθηκε σε μια μεγάλη σειρά διεθνών αγώνων, αλλά θεωρεί ως τις μεγαλύτερες διακρίσεις του, τους Μεσογειακούς  Αγώνες και τους διεθνείς στο Σαλτσοματζόρε της Ιταλίας. Ακολούθως ο Γιώργος Πετμεζάς ήταν προπονητής του Εθνικού ΓΣ και της Εθνικής Ομάδας. Ήταν ο προπονητής του Πέτρου Γαλακτόπουλου και στα 2 μετάλλιά του στο Μέξικο (1968) και το Μόναχο (1972).

ΠΟΖΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Πάλη - Ελληνορωμαϊκή  

          Γενν. στη Μαυροπηγή Κοζάνης το 1956 και από μικρός το όνειρό του ήταν να γίνει πυγμάχος. Τυχαία πέρασε από την ΧΑΝΘ και είδε τον Στέφανο Ιωαννίδη να προπονεί τους παλαιστές. Γρήγορα αναδείχθηκε και έλαβε μέρος δυο φορές στους Ολυμπιακούς Αγώνες στα 90κ. Το 1980 κατετάγη 8^ος ενώ το 1984 μετά 3 νίκες περίμενε να ανέβει στο βάθρο, αλλά δεν το κατόρθωσε. Δίδαξε Πάλη στα ΤΕΦΑΑ, υπήρξε προπονητής των Ολυμπιακών Αποστολών (1988, 1992, 1996) ενώ διετέλεσε και Πρόεδρος της ΕΟΦΠ. Ο Δήμος Πτολεμαΐδας τιμώντας τον αθλητή έδωσε το όνομά του στο κλειστό γυμναστήριο της πόλης. Έχει 2 γιούς και μια κόρη.

ΠΟΙΚΙΛΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Το 1976 σε ηλικία 15 χρόνων είδε στην TV αγώνες Πάλης από τους Ολυμπιακούς του Μόντρεαλ. Ήταν το πρώτο ερέθισμα στο γέννημα – θρέμμα της Καλαμαριάς (το 1981) για να βρεθεί στο ταπί, στο πρωτάθλημα Β’  κατηγορίας του 1977. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες αγωνίσθηκε 3 φορές στην Ελληνορωμαϊκή Πάλη. Το 1980 στα 90κ., το 1984 στα 100κ. όπου κατέλαβε την 4^η θέση και το 1988 πάλι στα 90κ. Ήταν αθλητής του ΒΑΟ και ακολούθησε τον αστυνομικό κλάδο. Θεωρεί μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του την 1^η Βαλκανική νίκη του μέσα στην Κωνσταντινούπολη, όπου ήταν και Σημαιοφόρος. Απέκτησε 3 γιούς.

ΠΟΙΚΙΛΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. το 1965 στην Καλαμαριά και μένει πιστός σ’ αυτήν καθώς ασχολείται με τα δημοτικά και υπήρξε Αντιδήμαρχος. Όχι μόνο αυτό. Ενώ ήταν αθλητής του ΒΑΟ τώρα έχει πάρει στους ισχυρούς ώμους του και τον ΠΑΟΚ. Τρεις φορές έχει μετάσχει Ολυμπιακών Αγώνων. Στην Ελληνορωμαϊκή. Το 1984 (Λος Άντζελες) 4^ος και το 1992 (Βαρκελώνη) 8^ος στα Βαρέα. Το 1996 στην Ατλάντα αγωνίσθηκε στα 130κ. και κατετάγη 5^ος. Στους Μεσογειακούς Αγώνες έχει δυο Μετάλλια. Χάλκινο το 1987 και Χρυσό το 1991. Άρχισε την Πάλη πολύ νωρίς (1981) καθώς ο κατά 4 χρόνια μεγαλύτερος αδελφός του τον έφερε γρήγορα στα ταπί. Από τις σκληρές αναμνήσεις του η 4^η θέση στο Λος Άντζελες, όπου ήταν 19 ετών, ενώ είχε κερδίσει τον Χρυσό Ολυμπιονίκη Τζέφρεν Μπλάτνικ.

ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΗΣ ΧΒΙΤΣΑΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Γενν. στη Ρωσία το 1971 και ήρθε στην Ελλάδα όπου εγκαταστάθηκε στους Αγίους Αναργύρους και γράφτηκε στο Τοπικό Σωματείο. Σύντομα κλήθηκε στην Εθνική Ομάδα για την κατηγορία των 58κ. ώστε να περάσει ακολούθως με προπονητή τον Ηρακλή Δεσκουλίδη, τους προ – ολυμπιακούς και να επιλεγεί για το Σίδνεϋ. Εκεί και στην κατηγορία των 58κ (που μετά 4 χρόνια έγινε 55) δήλωσαν συμμετοχή 20 παλαιστές. Μετά μια σειρά αγώνων ο Πολυχρονίδης κατατάγηκε στη 10^η θέση.

ΠΟΥΜΠΟΥΡΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ

Πάλη – Ελευθέρα

          Μια από τις πρωτοπόρες Ελληνίδες που ασχολήθηκαν με την Ελευθέρα Πάλη και έφθασαν να προκριθούν ώστε να μετάσχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004. Δυστυχώς ουδεμία εξ αυτών επιλέγηκε για το Πεκίνο, ενώ στο Λονδίνο το 2012 προκρίθηκε η νεαρή Μαρία Πρεβολαράκη. Η Ελευθέρα Πάλη γυναικών άρχισε στο Ολυμπιακό Πρόγραμμα στην Αθήνα το 2004, αλλά η Πουμπουρίδου από το 2002 ήταν 1η παγκόσμια πρωταθλήτρια στα 51κ., όπως και πρωταθλήτρια Ευρώπης. Γενν. Στο Καζακστάν αλλά την Πάλη την άρχισε στα Άνω Λιόσια. Δυστυχώς τα αποτελέσματα στους Ολυμπιακούς δεν ήσαν ανάλογα της αξίας της. Ανάμεσα από τις 12 κληρώθηκε με την Γαλλίδα Άννα Γκομίς (που κατετάγη 3η) και την Κορεάτισα Λι Να – Λι (7η). Έχασε και από τις δυο για να θεωρηθεί 11η.

ΠΡΕΒΟΛΑΡΑΚΗ ΜΑΡΙΑ

Πάλη – Ελευθέρα

          Γενν. το 1991 στην Αθήνα, γνώρισε και αγάπησε την Πάλη από τον πατέρα της. Γράφτηκε στον Εθνικό Γ.Σ και αγωνίζεται στην Ελευθέρα, καθώς στις 4 γυναικείες κατηγορίες (48 – 55 – 63 – 72) υπάρχει μόνο αυτό το στυλ. Έλαβε μέρος στους Ο.Α του Λονδίνου το 2012 στα 55κ. Είχε προηγούμενα μια εμπειρία 4 ετών διεθνών αγώνων και 3 σημαντικές διακρίσεις. Το 2007 ήταν πρώτη στο Ευρωπαϊκό Κορασίδων. Το 2011 ήταν πρώτη στο Ευρωπαϊκό Νεανίδων, ενώ την ίδια χρονιά ήταν 3^η στο Παγκόσμιο Νεανίδων. Αλλά οι Ο.Α έχουν πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις. Στον πρώτο γύρο πέρασε με «μπάι». Στον 2^ο γύρο έπαιξε με την Ράτκεβιτς από το Αζερμπαϊτζάν και αποκλείσθηκε. Είναι φοιτήτρια στα ΤΕΦΑΑ. Τώρα θα ετοιμασθεί για το Ρίο το 2016.

ΡΟΥΜΠΕΝΙΑΝ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. Στην Αρμενία το 1966 και ήρθε μεγάλος στη Θεσσαλονίκη. Γράφτηκε στον ΒΑΟ. Κατηγορία του τα 62κ. της Ελληνορωμαϊκής όπου μπορεί να απαντηθεί στα πρακτικά το όνομά του και ως Ρουμπινιάν. Όταν ήρθε ήταν ήδη καθηγητής Φυσικής Αγωγής. Επιτυχίες του η 4η θέση στο Παγκόσμιο του 1993, η 2η θέση του στο Ευρωπαϊκό του 1994 και η 4η θέση του στους ίδιους αγώνες του 1995. Τα αποτελέσματα αυτά τον έφεραν στους Ο.Α του 1996 στην Ατλάντα των ΗΠΑ όπου αγωνίσθηκε στα 63κ. Της Ελληνορωμαϊκής. Ηττήθηκε από τον Γκουλιασβίλι (Γεωργία) που ήταν 4ος και από τον Λευκορώσο Πετρένκο και αποκλείσθηκε.

ΣΑΒΒΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. Στην Πολωνία το 1937 αλλά ήρθε νωρίς στην Ελλάδα, γράφτηκε στον ΕΓΣ και σύντομα δοκίμασε τις δυνάμεις του στην Ελληνορωμαϊκή για να διαπιστώσει τα μεγάλα προσόντα του. Έγινε πρωταθλητής Ελλάδος και όλη την δεκαετία του ’60 διακρίνετο διεθνώς στα 70 ή 78κ. Το 1964 στους Ο.Α του Τόκιο μετείχαν 19. Ο Σάββας άρχισε με 2 νίκες επί του Σουηδού και επί του Κορεάτη, αλλά ηττήθη από τον Ιάπωνα Τοκονάτι Φουζίτα που κατετάγη 4ος. Ο Σάββας ήταν 10ος. Το 1968 στο Μέξικο το τεχνικό επιτελείο έκρινε ο Γαλακτόπουλος να παίξει στα 68 (τότε 70) και ο Σάββας να ανέβει στα 74 (τότε 78). Στα κιλά αυτά ο Σάββας είχε 2 νίκες επί του Πολωνού Οστρόφσκι και του Αμερικανού Λίντεν, αλλά τελικά τον απέκλεισε ο Γιουγκοσλάβος Μίλοβαν Νόναντιτς. Επαγγελματικά στο Πυροσβεστικό Σώμα ο Σάββας με ειδικές σπουδές έφθασε μέχρι την αρχηγική θέση.

ΤΑΣΚΟΥΔΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Πάλη - Ελευθέρα

          Βιάσθηκε να κερδίσει όλες τις διακρίσεις μικρός και μετά τον χάσαμε. Γενν. στις Σέρρες το 1985, 9 χρονών γράφτηκε στο τοπικό Σύλλογο «Εμμανουήλ Παππάς» και 15 χρονών άρχισε να διακρίνεται. Αρχικά στα 50κ., ακολούθως 58 και 63. Ιδού η εντυπωσιακή σειρά: 15 χρονών 8^ος στην Ευρώπη στην κατηγορία παίδων. 16 χρονών 2^ος στην Ευρώπη (Παίδων), 17 χρονών 3^ος στην Ευρώπη (Παίδων), 18 χρονών 5^ος στο Παγκόσμιο Εφήβων. 19 χρονών (2004) 6^ος στους Ολυμπιακούς των Αθηνών στα 66κ. της Ελευθέρας. Αυτό του έδωσε το δικαίωμα να καταταγεί στο Στρατό. Προτίμησε το Πυροβολικό όπου άρχισε καριέρα ως ανθυπολοχαγός. Δεν υπήρχε πλέον χρόνος για την Πάλη.

ΤΟΜΑΖΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Γενν. Το 1903 και πρέπει να ήταν Έλληνας του εξωτερικού διότι ουδαμού εμφανίζεται με χρώματα Συλλόγου. Αγωνίσθηκε το 1928 στο Άμστερνταμ στους ΙΧ Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου μετείχε μια Ελληνική Αποστολή 24 αθλητών σε 4 αθλήματα. Ο Τομάζος αγωνίσθηκε στα 72 κιλά της Ελευθέρας όπου μετείχαν 11 παλαιστές από ισάριθμες χώρες. Συναντήθηκε με τον αθλητή Πρακς της (Ελεύθερης) Εσθονίας έχασε και αποκλείσθηκε. Τότε το σύστημα ήταν διαφορετικό η ήττα σήμαινε αποκλεισμό όπως σήμερα γίνεται με την Πυγμαχία. Αλλά ούτε ο Πρακς προχώρησε στα Μετάλλια. Νικητής αναδείχθηκε ο Φινλανδός Άρβο Χααβίστο.

ΤΟΠΑΛΙΔΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Γενν. στην Αθήνα το 1978 αλλά προτίμησε τον Άτλαντα Καλλιθέας λόγω των μεγάλων προσφάτων επιτυχιών του Συλλόγου στην Πάλη και της μεγάλης εμπειρίας του προπονητή Αθαν. Δεσκουλίδη. Με φυσιολογικό βάρος πάνω από τα 130 κιλά μετείχε σε μια κατηγορία όπου όχι μόνο η Ελευθέρα, αλλά και η Ελληνορωμαϊκή δεν έχουν να παρουσιάσουν αρκετούς αθλητές. Μετά την 9^η θέση που κατάκτησε στο Ευρωπαϊκό του 1999 προκρίθηκε από το προ – Ολυμπιακό Τουρνουά για τους Αγώνες του Σίδνεϋ το 2000. Εκεί έπαιξε στα Υπερβαρέα με 17 αντιπάλους και κατετάγη 15^ος μετά από 2 ήττες που είχε από τον Ιρανό Γιαντίντι (5^ος) και τον Γεωργιανό Μοντεμπάτζε.

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ΠΕΤΡΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή  

          Υπάρχουν, στην σύγχρονη ιστορία της Ελληνικής Πάλης, δυο αθλητές με το όνομα Πέτρος Τριανταφυλλίδης. Εκείνο που τους κάνει να ξεχωρίζουν είναι πως ο ένας είναι της Ελευθέρας και αγωνίσθηκε το 1992 στους Ο.Α της Βαρκελώνης  και ο άλλος αγωνίσθηκε το 1968 στους Ο. Α του Μέξικο, ήταν γραμμένος στον Άτλαντα Καλλιθέας και γεννήθηκε το 1947. Ο παλαιστής της Ελληνορωμαϊκής έδωσε δυο αγώνες στα 74κ. στο Μέξικο με τον Αλμάτζα (Κούβα) και τον Γάλλο Ριμέρι. Έχασε και στους δυο και αποκλείσθηκε. Χρυσός Ολυμπιονίκης αναδείχθηκε ο Γερμανός Ρούντολφ Βέσπερ.

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ΠΕΤΡΟΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Είναι ο πρώτος παλαιστής του Άτλαντα Καλλιθέας που άνοιξε το δρόμο προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες, στις δεκάδες που ακολούθησαν. Επομένως είναι και ο πρώτος παλαιστής του Συλλόγου του που έσπασε το κατεστημένο του κέντρου. Το αποτελούσε ο ΠΓΣ, ο ΕΓΣ και λιγότερο ο Μίλων. Γενν. Το 1947 και από τα εφηβικά χρόνια του ασχολήθηκε με την Πάλη και μάλιστα με την Ελευθέρα, της οποίας η άνεση κινητικότητάς του εντυπωσίαζε. Έγινε πρωταθλητής Ελλάδος και με τον τίτλο αυτό πήγε στο Μέξικο για τα 52κ. Της Ελευθέρας (φυσικά). Στην κατηγορία του αγωνίσθηκαν 24 και η κλήρωση τον έφερε σε πρώτο αγώνα με τον Σολάρι (Εκουαδόρ) που νίκησε. Ακολούθως έχασε 2 αγώνες από τον Κορεάτη και τον Ιρανό και έμεινε εκτός 8άδας.

ΤΣΙΚΟΥΑΤΣΕΛΙ ΝΙΚΟΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Αναφέρεται όμως και με λίγο διαφορετικό επίθετο και τελείως διαφορετικό όνομα ως: Τσκουασέλι Νουγκάρ. Γενν. Στη Γεωργία το 1970 και ήρθε στην Αθήνα όπου γράφτηκε στο Σωματείο των Αγ. Αναργύρων για το αγώνισμα της Ελευθέρας Πάλης. Εκείνη την εποχή ίσχυε και η κατηγορία των 48κ. Εργάσθηκε ως υπάλληλος αλλά συγχρόνως γυμναζόταν με τον Πέτρο Τριανταφυλλίδη. Το 1996 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ήταν 4ος και αυτό του άνοιξε το δρόμο για τους Ο.Α της Ατλάντα την ίδια χρονιά. Νίκησε τον Ρουμάνο Γκεόργκι Κορντεάνου (ο οποίος όμως τελικά κατετάγη 7ος) ενώ έχασε από τον Μολδαβό Βιτάλι Ραλεάν (6ος) και τον Αμερικάνο Ρόμπερτ Έϊτερ (8ος) για να καταταγεί 13ος στους 19 μετέχοντες.

ΤΣΙΤΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Αγωνίσθηκε το 1896 στους Ολυμπιακούς των Αθηνών στα Βαρέα της Ελληνορωμαϊκής (ή υπερβαρέα σήμερα). Γενν. το 1872 και ήταν φούρναρης. Πολύ αργότερα, με το όνομα αυτό και με αντίστοιχα προϊόντα, άνοιξε ένα μεγάλο κατάστημα στις αρχές Ιπποκράτους επί της Πανεπιστημίου στην Αθήνα. Ήταν παλαιστής του ΠΓΣ. Ο ξένος σχολιασμός έχει ενδιαφέρον, για τούτο μεταφέρεται αυτούσιος. «Η πάλη εγίνετο στον ανοικτό χώρο του Σταδίου, σε άμμο. Καίτοι ήταν αγώνισμα ελληνορωμαϊκής επιτρέποντο οι λαβές στα πόδια. Μετείχαν 5 από 4 χώρες. Ο Τσίτας είχε προκριθεί νικώντας τον Στέφανο Χριστόπουλο. Ο Σούμαν τον Άγγλο αρσιβαρίστα Λόνκεστον Έλλιοτ. Το ματς Σούμαν – Τσίτα διαρκούσε περισσότερο από 40 λεπτά και σκοτείνιασε και ανεβλήθη για το άλλο πρωινό, στο οποίο ο Σούμαν πέτυχε πτώση στον Τσίτα μετά 15 (κατ’ άλλους 20 λεπτά). Ο Γερμανός Καρλ Σούμαν είχε ανάστημα 1.59, αλλά κέρδισε 3 Χρυσά Μετάλλια στα αγωνίσματα γυμναστικής, ενώ μετείχε επίσης στη Σφαιροβολία, το Μήκος και το Τριπλούν».

ΦΑΡΜΑΚΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Ένα λαμπρό Ελληνόπουλο της Νέας Υόρκης που μας τίμησε με την συμμετοχή του, αλλά και ο ίδιος τόσο χάρηκε φορώντας τα ελληνικά χρώματα. Ήταν αθλητής του Ερμή της Νέας Υόρκης  και αγωνιζόταν στην κατηγορία των 60 κιλών της Ελευθέρας Πάλης. Η Ελληνική Αποστολή το 1932 στο Λος Άντζελες για τους Χ Ολυμπιακούς αποτελείτο από 6 άτομα, με προσθήκη 4 Ελληνο – Αμερικανών. Αρχηγός ήταν ο Γεώργιος Κίτσιος  και Σημαιοφόρος ο Χρήστος  Μάντικας. Στον αγώνα μετείχαν 10 παλαιστές από 10 χώρες. Στον πρώτο γύρο ο Φαρμακίδης κέρδισε τον Ισιμόρε Χάτα (Ιαπωνία) και έθεσε τις πρώτες βάσεις διάκρισης. Στον 2ο γύρο αντιμετώπισε τον Γάλλο Ζαν Σανσόν τον οποίο επίσης νίκησε. Ήταν πλέον μια αναπνοή από το Μετάλλιο. Αλλά η επόμενη φάση τον έφερε απέναντι στον Σουηδό Έιναρ Κάρλσον από τον οποίο και έχασε. Διατηρούσε βέβαια τις ελπίδες του εάν  στη συνέχεια κέρδιζε τον Φινλανδό Ερμάνι Φιλαγιαμέκι. Δυστυχώς έχασε τον αγώνα και το Μετάλλιο. Στατιστικά των αγώνων τότε δεν εκρατούντο. Έχουμε μόνο την κατάταξη των 6 πρώτων: 1) Ερμάνι Φιλαγιαμέκι (Φινλανδία), 2) Έντγκαρ Νεμίρ (ΗΠΑ), 3) Έιναρ Κάρλσον (Σουηδία), 4) Γιόζεφ Ταίυλορ (Μ. Βρετανία), 5) Ιωάννης Φαρμακίδης (Ελλάς), 6) Ζαν Σασσόν (Γαλλία). Το 1936 στο Βερολίνο ο ξάδελφος του νικητού, ο Κουστάα Φιλαγιαμέκι κέρδισε το Χρυσό στην ίδια κατηγορία.

ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Πάλη – Ελευθέρα

          Ο αποκαλούμενος και «μαχητής». Στην τρίτη Ολυμπιακή του συμμετοχή, το 1980 στη Μόσχα κατάφερε να κατακτήσει το Χάλκινο Μετάλλιο στα 62κ. της Ελευθέρας Πάλης. Γενν. το 1952 στο Καζακστάν. Το 1971 ήρθαν οικογενειακώς στην Ελλάδα για να αρχίσει τότε την Πάλη στον Άτλαντα Καλλιθέας με τους άλλους Ελληνο – Ρώσους. Με διακρίσεις σε ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα την περίοδο 1970 – 80 πέτυχε την μεγάλη επιτυχία στη Μόσχα παρά τους πόνους του μηνίσκου που παρουσιάστηκε. Εργάσθηκε  στο Χημείο του Κράτους και απέκτησε 2 γιούς και 2 κόρες.

ΧΟΛΙΔΗΣ ΜΠΑΜΠΗΣ

Πάλη - Ελληνορωμαϊκή

          Ο «γίγας της τσέπης». Πρωταθλητής από τα 12 χρόνια του στα 52 κιλά και ακολούθως 2 Χάλκινα Μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες στα 57κ. Γενν. το 1957 στην ΕΣΣΔ και μικρός ήρθε στην Ελλάδα όπου περιστοιχιζόταν βασικά από πόντιους παλαιστές. Γράφτηκε στον Άτλαντα Καλλιθέας και άρχισε τους τίτλους από το 1969 στην Ελληνορωμαϊκή. Κατάκτησε 2 μετάλλια σε παγκόσμια (1978 – 86), 3 μετάλλια σε ευρωπαϊκά 1976 – 1983 – 86) 4 μετάλλια σε Μεσογειακούς, από το 1975 μέχρι το 1987 κ.λ.π. Είναι ο μόνος παλαιστής  μαζί με τον Γαλακτόπουλο με 2 Ολυμπιακά Μετάλλια. Τρεις φορές οι Αθλητικοί Συντάκτες τον ονόμασαν αθλητή της χρονιάς (1978, 1983, 1988). Σημαιοφόρος στους Ολυμπιακούς της Σεούλ, υπηρέτησε όλα του τα χρόνια στην Αστυνομία, έστω και αν ήταν βραχύσωμος . Έχει μια κόρη και ένα γιό.

ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

Πάλη – Ελληνορωμαϊκή

          Γενν. στην Πάτρα και ήταν παλαιστής του Αθλητικού Ομίλου Πατρών. Αγωνίσθηκε στα βαρέα βάρη της Ελληνορωμαϊκής στους Α’ Ολυμπιακούς Αγώνες των Αθηνών το 1896. η Πάλη γινόταν στον ανοικτό χώρο του Καλλιμάρμαρου σε άμμο. Στον πρώτο αγώνα κληρώθηκε με τον τότε Ούγγρο και αργότερα Σέρβο Μοντσίλο Ταπαβίστα. Ήταν μια μονομαχία διαρκείας με ενδιαφέρον. Αρχικά ο Ούγγρος είχε τα σημεία, αλλά ο αγώνας έληξε ισόπαλο. Ο Ταπαβίστα δεν θέλησε να συνεχίσει, διότι μετείχε και σε άλλα σπορ, όπως π.χ στο ατομικό του Τένις ανδρών (!). Ο Χριστόπουλος ακολούθως κληρώθηκε με τον Γιώργο Τσίτα από τον οποίο έχασε, έτσι κατέλαβε την τρίτη θέση.

ΨΑΘΑ ΦΑΝΗ

Πάλη – Ελευθέρα

          Γενν. το 1976 στην Εύβοια και άρχισε νωρίς την Πάλη στο Σύλλογο ΑΓΕ Χαλκίδας, από τον οποίο αργότερα πήρε μεταγραφή για τον Άτλαντα Καλλιθέας. Άρχισε τη διεθνή παρουσία της το 1993 στο Παγκόσμιο στη Νορβηγία και συνέχισε αδιάσπαστα με τίτλους και διακρίσεις μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα, συνεχίζοντας ταυτόχρονα τις σπουδές της στα ΤΕΦΑΑ και ακολούθως στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στο Σίδνεϋ το 2000 ήταν παρούσα ως υπεύθυνη προπονητριών αλλά το 2004 αγωνίστηκε κανονικά μετέχουσα στην επίσημη έναρξη των παλαιστικών αγώνων γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έλαβε μέρος στα 48μ. με 14 αντίπαλες. Νίκησε την Λουάτι από την Τυνησία, αλλά έχασε από την Καραμτσάκοβα (Τατζικιστάν) και την μετέπειτα Χρυσή νικήτρια Ουκρανή Ειρήνη Μερλένι. Τελικά κατετάγη 10^η. Είναι ανύπαντρη και τα ενδιαφέροντά της στην Πάλη επεκτείνονται στην προπονητική και την διαιτησία.

ΠΥΓΜΑΧΙΑ

 

ΑΓΡΙΜΑΝΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Πυγμαχία – 64κ.

          Γενν. το 1949 και ήταν επίσης ένα από τα εκλεκτά παιδιά της μεγάλης σχολής που λειτούργησε, κάτω από τα άχαρα και κρύα μπετά της Λεωφόρου, αλλά με τόση ζεστασιά, αγάπη και επιτυχία. Αποτέλεσμα ήταν να αναδειχθούν – από το 1945 – πυγμάχοι όπως οι Θεοτοκάτος, Ιωαννίδης, Κλαδούχος, Κοτάκος, Μιχαήλ, Οικονομάκος και φυσικά ο Αγριμανάκης. Όλοι «Olympians». Από ένα τμήμα του οποίου οι ρίζες απλώθηκαν πολλά χρόνια πριν ιδρυθεί οη Ομοσπονδία Πυγμαχίας το 1951. Ο Αγριμανάκης αγωνίσθηκε το 1976 στο Μόντρεαλ στους ΧΧΙ Ολυμπιακούς, στην Αποστολή των 37 αθλητών με Αρχηγό τον Πρόεδρο της ΕΟΕ αείμνηστο Τζώρτζη Αθανασιάδη και Σημαιοφόρο τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο. Ο Αγριμανάκης αγωνίσθηκε στα σημερινά 64κ. που τότε ήσαν 62. Έπαιξε 2 παιχνίδια. Το πρώτο με τον Τυνήσιο Ζλάσι το κέρδισε, τον γνώριζε άλλωστε από τους Μεσογειακούς. Το δεύτερο – στο σκληρό αγωνιστικό και διοικητικό χώρο της Πυγμαχίας – το έχασε από τον Ούγγρο Αντράς Μπότος που προοριζόταν για Χρυσός, στην πορεία κατέληξε 5^ος . Χρυσός ο Χόουαρντ Νταίηβις (ΗΠΑ) που γυρνώντας στο Λονγκ Άιλαντ του κλέψανε το Μετάλλιο. Το βρήκε μετά 14 χρόνια. Τυχερός.

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΘΗΣ

Πυγμαχία – 81κ.

          Γενν. το 1945 και ήταν αθλητής του ΠΓΣ. Έπαιζε στα 81κ. και για τη χώρα μας με τους μικρόσωμους κατοίκους (πολύ περισσότερο το 1968) η κατηγορία του αποτελούσε ρεκόρ. Ήταν ο βαρύτερος πυγμάχος που ποτέ είχαμε παρουσιάσει. Ακόμη και τώρα σπάνια έχουμε καλούς στις βαρύτερες κατηγορίες. Άλλωστε σε όλα τα βαριά αθλήματα διακρινόμαστε στα λιγότερα κιλά. Στο μακρινό Μεξικό  Αρχηγός ήταν ο Ορέστης Γερασειμίδης, παλαιός εξαίρετος βολεϊμπολίστας του ΠΓΣ και Σημαιοφόρος ο Χρήστος Παπανικολάου, στην πρώτη από τις 2 αυτές μεγάλες τιμητικές θέσεις. Ο Αλεξόπουλος πολυβραβευμένος πρωταθλητής μας κληρώθηκε (ανάμεσα σε 18) να φορέσει γάντια με τον κορυφαίο Γάλλο πυγμάχο Μπερνάρ Μαλεμπέ. Ήταν φυσικό να χάσει. Άλλωστε ο Γάλλος είχε (τελικά) 4 νίκες και μια μόνο ήττα από τον Πολωνό Στανίσλαο Ντράγκαν (3^ο) που τον έστειλε στην 5^η θέση. Χρυσός ο Ρώσος Ντάνας Ποζνιάκας χωρίς τελικό, διότι ο 2^ος Ρουμάνος τον Μονέα με σπασμένη μύτη δεν μπόρεσε να παίξει. Τυχεροί κα άτυχοι.

ΓΑΖΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Πυγμαχία – 75κ.

          Γενν. το 1981 στην Κοζάνη και αγωνιζότανε πάντα με τα χρώματα του τοπικού Φυσιολατρικού Συλλόγου «Εθνικός». Οι Μεσογειακοί της Τύνιδας το 2001 του χάρισαν το πρώτο του Χάλκινο Μετάλλιο στα 75κ. Τον άλλο χρόνο στο Διεθνές Τουρνουά Ακρόπολις κατάκτησε το Αργυρό παίζοντας στον τελικό ενώ τον επόμενο χρόνο στο ίδιο τουρνουά κέρδισε το Χάλκινο. Ο Κουβανός  Ομοσπονδιακός προπονητής του Μαρτινέζ Σίλβα τον διάλεξε ως έναν από τους 6 ικανούς (είχε δικαίωμα μέχρι 10) για τους Ολυμπιακούς του 2004. Από τους 28 κληρώθηκε με τον Τζαβίντ Τατζίγκεφ από το Αζερμπαϊτζάν από τον οποίο έχασε μόλις με το δυσδιάκριτο 32 – 31 στα σημεία, αλλά αποκλείσθηκε. Το 2008 έγινε μια από τις μοναδικές περιπτώσεις και προκρίθηκε εκ νέου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, πάλι στα 75κ. Ανάμεσα στους 28 κληρώθηκε με τον Κάρλος Κόνγκορα από το Εκουαδόρ. Ηττήθηκε στα σημεία. Ο Κόνγκορα κατετάγη 5^ος. 

ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

Πυγμαχία – 75κ.

          Αθλητής του Ολυμπιακού Πειραιώς. Πρωταθλητής Ελλάδος στα 75κ. Αγωνίσθηκε το 1972 στους ΧΧ Ολυμπιακούς του Μονάχου, την Πρωτεύουσα της Βαυαρίας. Ήταν μέλος της μεγάλης Αποστολής των 60 ατόμων με Αρχηγό τον παλαιό πρωταθλητή και Olympian Ευάγγελο Μοιρόπουλο και Σημαιοφόρο τον Χρήστο Παπανικολάου (2^η φορά). Η Αποστολή είχε 4 Πυγμάχους, κάτι πρωτοφανές για τη  χώρα μας, καθώς μόνο μια φορά (το 1960) είχαμε στείλει 2. Αυτό ωφείλετο στο γεγονός ότι όποιος είχε τα προσόντα και τη διάθεση να ακολουθήσει το άθλημα προτιμούσε την επαγγελματική οδό. Από τον Χριστοφορίδη, τον Βάσση και τον Τζανετόπουλο μέχρι τον Λαμπίδη, τον Παπαδόπουλο και τον Αντωνόπουλο. Ο Γιαννόπουλος στο Μόναχο είχε να αντιμετωπίσει 22 αντιπάλους στα 75κ. Κληρώθηκε με τον Τούρκο Ναζίφ Κουράν και έχασε στα σημεία. Ο Κουράν κατετάγη 5^ος. Νικητής ο ρώσος Βιασεσλάβ Λεμέτσεβ, ο οποίος ήταν εντυπωσιακός και από τους 5 αντιπάλους του μόνο ένας κράτησε και τους 3 γύρους.

ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

Πυγμαχία – 75κ.

          Γενν. το 1976 στην Κοζάνη και ήταν αθλητής του Συλλόγου «Ελληνιώτης» των Γρεβενών όταν αγωνίσθηκε το 2000 στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σίδνεϋ. Προπονητής στο Σύλλογό του ήταν ο Βαγγέλης Στέφος αλλά επίσης και ο εντεταλμένος από την Ομοσπονδία αρμένιος τεχνικός Ραφίκ Μεχραμπιάν. Στην Αυστραλία και στα 75κ. δήλωσαν 27 πυγμάχοι με την κλήρωση να καθορίζει τον πρώτο αγώνα του Γιαννούλα με τον Ιταλό Μπαρόνι. Όμως η δεύτερη κλήρωση ήταν πολύ σκληρή καθώς κλήθηκε να παίξει με τον μετέπειτα Χρυσό Ολυμπιονίκη Κουβανό Χόρχι Γκουτιέρεζ Εσπινόζα. Εκεί τελείωσαν όλα. Στον τελικό μετά σκληρή μάχη ο Γκουτιέρεζ νίκησε με 17 – 14 τον Ρώσο Γκαιμπαρμπέκωρ.

ΓΝΕΥΤΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

Πυγμαχία - 67κ.

          Ο πρώτος Έλληνας πυγμάχος που αγωνίσθηκε στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν ο Γνευτός, το 1924 στο Παρίσι. Άλλωστε η Πυγμαχία άρχισε στους νεώτερους Ολυμπιακούς μόλις το 1904 στον Άγιο Λουδοβίκο των ΗΠΑ για τους  άνδρες και το 2012 στο Λονδίνο για τις γυναίκες. Όπως γράφει ο Ζακ Καρυωτάκης, ένας από τους πρώτους πυγμάχους  μας και ακολούθως Γ.Γ της Ομοσπονδίας, οι πρώτοι πυγμάχοι ήρθαν από την Κωνσταντινούπολη το 1922, μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Ο Γνευτός γενν. το 1904, ίσως ήρθε από την Πόλη ή ήταν κάτοικος της γαλλικής πρωτεύουσας. Έπαιξε στα 67 κιλά, που τότε τελέσθηκαν, με τον Δανό Πετέρσεν και έχασε. Στα εσωτερικά αρχεία της χώρας μας δεν αναφέρεται ότι αγωνίσθηκε.

ΗΛΙΑΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ

Πυγμαχία – 67κ.

          Ανθεκτικό παιδί του Βορρά. Γενν. το 1952 και γράφτηκε στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Από τους καλούς πυγμάχους που ανέδειξε η Βορ. Ελλάς από την εποχή που λειτουργούσε η μοναδική Σχολή του Κωνσταντινουπολίτη Κώστα Περλάτου. Αγωνιζόταν στην κατηγορία των 67κ. που άρχισε ως 69κ. (152 λίμπρες) και ακολούθως κατέβηκε στις 147. Αγωνίσθηκε μια φορά στους Ολυμπιακούς το 1976 στο Μόντρεαλ γιατί στον β’ αγώνα του έπεσε πάνω στο βράχο με το όνομα Γιόχαν Μπάχφεντ. Στον πρώτο αγώνα του κέρδισε τον Λιβανέζο Σίμα και πέρασε στους 16 (από τους 31) αλλά η κλήρωση τον αδίκησε. Έπεσε πάνω στον 24 ετών Δυτικογερμανό, ο οποίος για να φθάσει στο Χρυσό Μετάλλιο, πέρα από τις 5 νίκες του διέλυσε και το φαβορί, τον 21 ετών Πέντρο Γκαμάρο από τη Βενεζουέλα που στα ημιτελικά έχει πετάξει έξω τον Χρυσό Ολυμπιονίκη του 1968, παν – Αμερικανό πρωταθλητή Αιμίλιο Κορέα από την Κούβα.

ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

Πυγμαχία – 54κ.

          Από τους ελάχιστους Έλληνες πυγμάχους που διατηρήθηκαν επί μακρόν στην κορυφή και λάβανε μέρος σε 2 διαδοχικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, όπως ήταν και ο Βαγγέλης Οικονομάκος. Αμφότεροι φυντάνια της σχολής του Παναθηναϊκού και του Χάρη Σβινέλη. Ο Θεοτοκάτος γενν. το 1939 και αγωνίσθηκε στους ΧΙΧ Ολυμπιακούς του Μέξικο το 1968 και στους αμέσως επόμενους ΧΧ του Μονάχου το 1972. Στον πρώτο του αγώνα έπαιξε στην κατηγορία των 54κ. με τον Αυστραλό Ροκόβσκι και έχασε. Τότε είχαν μετάσχει 39 πυγμάχοι στη κατηγορία αυτή. Το 1972 στο Μόναχο η συμμετοχή ήταν ακόμη μεγαλύτερη στα 57κ. 45 μποξέρ από ισάριθμες χώρες. Στον πρώτο αγώνα ο Θεοτοκάτος κέρδισε τον Αιθίοπα Γιεμάνε και πέρασε στους 24. Στον β’ αγώνα κληρώθηκε με τον Αμερικανό Σελφ και ηττήθηκε. Αλλά ούτε και ο Αμερικανός στη συνέχεια προχώρησε. Νικητής ήταν ο Ρώσος Μπορίς Κουζνιτσώφ.

ΘΕΡΙΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Πυγμαχία – 67κ.

          Το 1972 στους ΧΧ Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου, στην βαυαρική Πρωτεύουσα, του πρώτους Ολυμπιακούς στη Γερμανία μετά τον Β’ ΠΠ όπως και το 1936 στο Βερολίνο, τα Σωματεία των Πατρών είχαν μια και μόνη εκπροσώπηση ανάμεσα στους 60 αθλητές. Αυτή του πυγμάχου Παναγιώτη Θεριανού, αθλητή της Ένωσης Αθλοπαιδιών Πατρών. Πρωταθλητής Ελλάδος με τίτλους και διακρίσεις επιλέγηκε για τα 67κ. (τότε 147 λίμπρες) με 37 συνολικά πυγμάχους, από 37 χώρες που είχαν δηλώσει στην κατηγορία αυτή. Ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες που όλοι οι αθλητές κάτοικοι του Ολυμπιακού  χωριού βίωσαν τα γεγονότα της επίθεσης των Αράβων στα διαμερίσματα των Ισραηλινών και τα κτυπήματα που υπέστησαν κυρίως οι αρσιβαρίστες του Ισραήλ. Ο Θεριανός κληρώθηκε με τον Μάνφρεντ Βέλκε (Γερμανία), Χρυσό Ολυμπιονίκη του 1968 και έχασε. Αλλά ούτε και ο Βέλκε προχώρησε. Ο τελικός έγινε μεταξύ του 19 ετών Νοτιο – Αμερικανού πρωταθλητή Εμίλιο Κορέα (Κούβα) και του 32 ετών Ευρωπαίου πρωταθλητή Γιάνος Κάζντι (Ουγγαρία). Κέρδισε ο μελαψός έφηβος.

ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Πυγμαχία – 75κ.

          Πρωταθλητής Παναθηναϊκού και Ελλάδος ο Γιώργος Ιωαννίδης ήταν ο μόνος πυγμάχος της Ελληνικής Αποστολής για τους XXIV Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, στη Νότιο Κορέα το 1988. Έλαβε μέρος στα 75κ. μαζί με άλλους 32 πυγμάχους από 32 χώρες (+ την Ελλάδα βέβαια), αριθμός αρκετά μεγάλος που σταδιακά μειώθηκε. Ο Ιωαννίδης έδωσε ένα αγώνα με τον Καμέλα από το Καμερούν, έχασε και αποκλείσθηκε. Στους Ολυμπιακούς της Κορέας συμμετείχαν μόνο 52 χώρες καθώς πολλές έκαναν μποϋκοτάζ στην διοργανώτρια χώρα. Μεταξύ αυτών και η Κούβα. Έτσι δεν πήγε να αγωνισθεί ο με διαφορά κορυφαίος της κατηγορίας Κουβανός Άνγκελ Εσπινόζα και νικητής αναδείχθηκε ο Ευρωπαίος πρωταθλητής Χένρυ Μάνσκε (Γερμανία). Ο Εσπινόζα αγωνίσθηκε το 1992 στη Βαρκελώνη στα 81κ. αλλά κατετάγη 5^ος.

ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΣΠΥΡΟΣ

Πυγμαχία – 64κ.

           Γενν. το 1981 και με τα χρώματα του Μουσικού Γυμναστικού Συλλόγου Απόλλωνα της Καλαμαριάς κέρδισε μια σειρά από τίτλους, στο διάστημα 1999 – 2003, οι οποίοι τον έφεραν μέχρι την Ολυμπιακή πρόκριση του 2004. Μεταξύ των άλλων πέτυχε πριν από την Ολυμπιακή διοργάνωση: 1999 Ευρωπαϊκό 3^ος, 1998 τουρνουά Σερβίας 2^ος, 1998 τουρνουά Αλεξάνδρειας Αιγύπτου 1^ος, 2001 Μεσογειακοί Τύνιδας 3^ος, 2003 τουρνουά Μόσχας 3^ος. Αυτά στις κατηγορίες από 64 μέχρι 67 και υπό την επίβλεψη του Κουβανού προπονητή της προ – ολυμπιακής ομάδας Ριο Εφρέν Μαρτινέζ Σίλβα. Όλα αυτά ωραία μέχρι να σου τύχει η κλήρωση (από τους 27) με τον Ταϊλανδέζο Μάνους Μποουγιουμνούγκ με το περίεργο στυλ και προπονητή τον Κουβανέζο Γιάννη Φουντανίλη (!). ο Ταϊλανδός νίκησε με 28 – 16. Ακολούθως νίκησε τον εν ενεργεία παγκόσμιο πρωταθλητή Βιλλύ Μπλαίρ (Γαλλία) και στον τελικό τον Κουβανό Γιουντέλ Τζόνσον Κεντέο με 17 – 11. Το 2008 στο Πεκίνο ο Ταϊλανδός ήταν 2^ος.

ΚΑΠΕΡΩΝΗΣ ΜΑΡΙΟΣ

Πυγμαχία – 57κ.

          Γενν. το 1983 στην Πάτρα και γράφτηκε στον τοπικό Σύλλογο Ε.Α Πατρών. Άρχισε από έφηβος τους αγώνες του στα 57κ. με διακρίσεις στο Παγκόσμιο Εφήβων από το 2000. Κατέκτησε Χάλκινο Μετάλλιο στην Ιταλία το 2000 και Αργυρό την ίδια χρονιά στα 60κ. στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ακόμη άλλο Αργυρό κέρδισε το 2003 σε τουρνουά στη Μόσχα πάλι στα 60κ. Το Αργυρό σημαίνει ότι έφθανε στον τελικό και έπαιζε (για το Χρυσό) με τον καλύτερο. Οι επιτυχίες του τον έφεραν ανάμεσα στους 6 πυγμάχους μας, που προκρίθηκαν να μετάσχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Απόφαση δική μας σε επιλογή και σε απόρριψη των άλλων 4 κατηγοριών (σύνολο 10) που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα. Στα 60 κιλά δηλώθηκαν 28 και ο Καπερώνης κληρώθηκε με τον Βρετανό, πακιστανικής καταγωγής Αμίρ Κχαν. Έχασε με διακοπή λόγω υπεροχής του αντιπάλου του. Ο Αμίρ Κχαν έπαιξε τελικό με τον Κουβανό Μάριο Καίζαρ Κιντελάν Μέσα, Ολυμπιονίκη του 2000, Παγκόσμιο του 2001 και δεύτερο Παγκόσμιο το 2003. Ο Κχαν  έχασε στα σημεία 30 – 22.

ΚΛΑΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Πυγμαχία – 75Κ.

          Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή ήρθε από την Κωνσταντινούπολη μαζί με άλλους πυγμάχους όπως οι Ν. Πετρίδης, Ν. Λουκάτος, Μ. Καίσαρας, Α. Κοσμίδης κ.λ.π. Οι περισσότεροι μας δίδαξαν.  Κυρίως ο Κώστας Περλάτος, ο οποίος ίδρυσε σχολή τόσο στην Αθήνα, όσο και στη Θεσσαλονίκη αργότερα. Ο Κλάδης γενν. το 1906, χωρίς άλλα στοιχεία, αγωνίσθηκε το 1928 στους ΙΧ Ολυμπιακούς του Άμστερνταμ. Έπαιξε στα 75 κιλά με τον Γερμανό Λάιντμαν και έχασε. Ακολούθως έμεινε στην Ελλάδα και δίδαξε για ένα διάστημα την τέχνη του Μποξ. Επίσημα η Ελληνική Ομοσπονδία Πυγμαχίας ιδρύθηκε το 1951, αλλά από το 1928 υπήρχε το Σωματείο ΠΟΕ που είχε αναγνωρισθεί από το Πρωτοδικείο Πειραιά με έδρα την Αθήνα. Ήταν το Σωματείο που το 1929 διοργάνωσε το πρώτο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Από τους πρωτοπόρους της πυγμαχίας, πρωταθλητής και ηγέτης, μέχρι βαθυτάτου γήρατος ο Λεωνίδας Ηλιόπουλος.

ΚΛΑΔΟΥΧΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ

Πυγμαχία – 91κ.

          Γενν. το 1980 στην Αθήνα γράφτηκε στον Παναθηναϊκό, άρχισε τους αγώνες του από τα 15 χρόνια του, κέρδισε αμέτρητους τίτλους, γυμνάσθηκε στην Κούβα ατελείωτους μήνες, αλλά της ποθητής διάκρισης δεν έτυχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αρχικά αγωνιζόταν στις κατηγορίες κάτω των 80 κιλών, αλλά σταδιακά ανέβηκε. Πρώτο του μετάλλιο το 1996 στην κατηγορία παίδων. Ακολούθως Χρυσό στην Εφήβων (1998 – 75κ.). Κυριαρχία στην ανδρών από την ηλικία των 20 και μετά. Το 2003 – 4 ήταν σταθερός στα 91κ. όπου έδωσε 3 διεθνείς αγώνες και κατάκτησε 3 Μετάλλια (το ένα Χρυσό). Το 2004 δήλωσαν 15 πυγμάχοι στα 91κ. Ο Κλαδούχας κληρώθηκε με τον Βουχάρ Μουρσάλ Αλακμπάρωφ, από τον οποίο έχασε με ελάχιστη διαφορά στα σημεία. Ο Ατζερμπάνός αντίπαλός του στη συνέχεια κατετάγη 5^ος. Χρυσός νικητής ο Κουβανός Οντλανιέρ Σόλις Φούτι, με τον οποίο ο Σπύρος είχε φορέσει αρκετές φορές γάντια στη διάρκεια της προετοιμασίας τους στην Αβάνα.

ΚΟΛΕΘΡΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ

Πυγμαχία – 57κ.

          Γενν. το 1956 και κατάκτησε τον πρώτο τίτλο του το 1981 στα 54κ. ταυτόχρονα με τον Στεφανόπουλο στα 91. Αμφότεροι του ΠΓΣ. Ακολούθως κατάκτησε Χρυσό σε διεθνείς αγώνες στην Ισπανία και Αργυρό στο «Ακρόπολις». Το 1982 αναδείχθηκε και πάλι πρωταθλητής Ελλάδος και άνοιξε το δρόμο για τους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες, μαζί με τον Στεφανόπουλο που και εκείνος κέρδισε τον ελληνικό τίτλο της χρονιάς στα 91. Στην Πρωτεύουσα της Καλιφόρνιας τα πράγματα αποδείχθηκαν πολύ δύσκολα στα 57κ. καθώς η συμμετοχή έφθασε τους 35 από 35 (φυσικά) χώρες. Ο Κολέθρας σε μια κατηγορία που δεν του πολυπήγαινε έχασε   από τον Ψάκι του Μαλάουι και αποκλείσθηκε.

ΚΟΤΑΚΟΣ ΘΟΔΩΡΟΣ

Πυγμαχία - 67, 69, 71κ.

          Τέκνο της μεγάλης πυγμαχικής σχολής του Παναθηναϊκού και του Χάρη Σβινέλη, που αριθμεί ιστορία 70 ετών, στο διάστημα της οποίας ανέδειξε δεκάδες πρωταθλητές. Ο Κοτάκος για μια δεκαετία υπήρξε πρωταθλητής και διεθνής μποξέρ εναλλάξ στις κατηγορίες 67, 69 ή 71κ. Γενν. στη Λάρισα το 1976 και από τα 19 χρόνια του άρχισε να κατακτά τίτλους. Από τότε ούτε για μια χρονιά δεν σταμάτησε να πρωταγωνιστεί. Πρώτος στο Κύπελλο Ακρόπολις, ακολούθως Μετάλλιο στους Μεσογειακούς του Μπάρι το 1997 ενώ είχε επιπρόσθετα άλλες 7 διεθνείς νίκες, πέρα από τα 9 πρωταθλήματα. Το 2004 στους Ολυμπιακούς Αγώνες των Αθηνών είχε τη μεγάλη ατυχία να κληρωθεί στον πρώτο μόλις αγώνα του με τον δυο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή Λορέντζο Αραγκόν Αρμεντέρο (Κούβα), ο οποίος έφθασε στον τελικό, για να κατακτήσει το Αργυρό Μετάλλιο.

ΚΩΣΤΑΡΕΛΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Πυγμαχία – 54κ.

          Γενν. το 1933 και ήταν πρωταθλητής Ελλάδος και του Πανελληνίου Γ.Σ στα 54κ. Προκρίθηκε και μετείχε στους Ολυμπιακούς του 1960 στη Ρώμη. Στην κατηγορία του είχαν δηλωθεί 33 πυγμάχοι. Ο Κωσταρέλλος κληρώθηκε με τον Ιταλό Πρίμο Ζαμπορίνι. Ήταν ένας αγώνας σε μια αίθουσα φλεγόμενη από φανατισμό, Ιταλούς φιλάθλους. Ο Ζαμπαρίνι νίκησε και προχώρησε μέχρι τον τελικό. Χρυσός Ολυμπιονίκης αναδείχθηκε ο Ρώσος Όλεγκ Γκριγκόριεφ.

ΜΑΣΤΟΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Πυγμαχία – 80 κιλά

          Έλληνας των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος ενίσχυσε την Ελληνική Αποστολή στους «Χ» Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντελες το 1932. Από την Ελλάδα αναχώρησαν μόνο 6 αθλητές. Εκεί προστέθηκαν άλλοι 4 Ελληνο – Αμερικάνοι, για τους οποίους δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία. Ο Μαστορίδης ήταν ερασιτέχνης (φυσικά) Πυγμάχος στην κατηγορία των 81 κιλών, την οποία στους Αγώνες υπολόγιζαν σε λίμπρες και ήταν 175/ ή 79.38κ. Μετείχαν 8 Πυγμάχοι από 8 χώρες. Ο Μαστορίδης κληρώθηκε με τον Ιταλό Τζίνο Ρόσσι και έχασε. Ο νικητής Ιταλός έπαιξε τελικό με τον Νοτιο – Αφρικανό Νταίηβιντ Κάρστενς και ηττήθηκε.

ΜΙΚΑΕΛΙΑΝ ΑΡΤΟΥΡ

Πυγμαχία – 54κ.

          Γενν. το 1968 στην Αρμενία, ήρθε στην Ελλάδα και γράφτηκε στο πυγμαχικό τμήμα της ΑΕΚ, όπως αρκετοί από τους εκ Πόντου αθλητές μας. Με προπονητή τον Πανταζή Μαρκάκη αλλά και τον Ομοσπονδιακό Ραφίκ Μεχραμπιάν έφθασε γρήγορα στα ελληνικά και διεθνή κλιμάκια της κατηγορίας των 54κ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες μετείχε το 2000 στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας βεβαίως στα 54κ. όπου δήλωσαν συμμετοχή 28. Η κλήρωση τον έφερε αντιμέτωπο με τον Ρουμάνο Κρίνου Ολτεάνου Ράικου, από τον οποίο ηττήθη και αποκλείσθηκε. Χρυσός Ολυμπιονίκης αναδείχθηκε ο Κουβανός Ορτίζ και ο Ρουμάνος 7^ος.

ΜΙΧΑΗΛ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Πυγμαχία – 63,5κ.

          Γενν. το 1933 και ήταν πρωταθλητής του Παναθηναϊκού και Ελλάδος στα 63.5. Ήταν ένας από τους 2 πυγμάχους που επιλεγήκανε να μετάσχουν στους Ολυμπιακούς της Ρώμης το 1960. Έδωσε ένα αγώνα με τον Ελβετό πρωταθλητή Μελί. Έχασε στα σημεία και αποκλείσθηκε. Σ’ αυτό το Ολυμπιακό Τουρνουά λάβανε μέρος 34 πυγμάχοι από ισάριθμες χώρες. Νικητής αναδείχθηκε ο Τσέχος Μπόχουμιλ Νέμτσεκ. Αργότερα ο Μιχαήλ έφυγε για την Αυστραλία, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα.

ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

Πυγμαχία – 67 και 71κ.

          Πρωταθλητής Ελλάδος για περισσότερα από 15 χρόνια στις κατηγορίες 57, 60, 63.5, 71 ή 75κ. Γενν. στην Αθήνα το 1945 και το 1957 ξεκίνησε την καριέρα του στον Παναθηναϊκό ενώ ταυτόχρονα εργαζόταν και φοιτούσε σε νυκτερινό γυμνάσιο. Πρώτος του τίτλος το 1961 στα 57 κ της Γ’ κατηγορίας. Την ίδια χρονιά πρωταθλητής εφήβων στα 60κ. Το 1962 πρωταθλητής Β’ κατηγορίας στα 63,5 ενώ 1964 – 73, για 10 αδιάσπαστα χρόνια πρωταθλητής Α’ κατηγορίας στα 71κ. Πρώτος Μεσογειονίκης στην Τυνησία το 1967 και Α’ Βαλκανιονίκης στην Αθήνα το 1973. Έλαβε μέρος δυο φορές στους Ολυμπιακούς αγώνες. Το 1968 στο Μέξικο και το 1972 στο Μόναχο. Στην πρώτη συμμετοχή του στα 67κ. νίκησε τον Βρετανό Τότο και έχασε από τον Μεξικανό Αλφόνσο Ραμιρλεζ που κατετάγη 5^ος. Στη δεύτερη συμμετοχή του στα 71κ. νίκησε τον Φιλιππινέζο Αχιλίνο και έχασε από τον Γερμανό Ντίτερ Κόττος που αναδείχθηκε Χρυσός Ολυμπιονίκης. Το 1968 αναδείχθηκε στην Ευρώπη ως ο 6^ος καλύτερος πυγμάχος όλων των κατηγοριών. Το 1969 ήταν 4^ος στο Πρωτάθλημα Ευρώπης στα 67κ. με νίκη επί του Ιρλανδού πρωταθλητή με νοκ – άουτ και ήττα από τον πρωταθλητή Ευρώπης Γερμανό Μούγερ. Εργαζόταν στον ΟΤΕ και έχει 2 ενήλικα τέκνα. Επίσης μετά από 3 ειδικά διεθνή σεμινάρια τεχνικής του Αθλήματος, διετέλεσε προπονητής της Εθνικής Ομάδας και του Πολεμικού Ναυτικού.

ΟΥΖΛΙΑΝ ΤΙΓΚΡΑΝ

Πυγμαχία – 57 και 60κ.

          Από τους πλέον μικρόσωμους πυγμάχους μας που επαναπατρίσθηκαν και αγωνίσθηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες με τα ελληνικά χρώματα. Είναι ένας από τους 5 μόνο Έλληνες που αγωνίσθηκαν 2 φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι άλλοι 4 είναι οι Στεφανόπουλος, Παυλίδης, Οικονομάκος και Θεοτοκάτος. Είναι επίσης ένας από τους 3 που έχουν καταλάβει την καλύτερη ελληνική θέση, την 5^η. Οι άλλοι 2 είναι ο Στεφανόπουλος και ο Παυλίδης 2 φορές. Ο Τιγκράν αγωνίσθηκε την πρώτη φορά το 1996 στα 57κ. στην Ατλάντα και αποκλείσθηκε από τον Ρώσο Πολιάνι. Το 2000 στο Σίδνεϋ αγωνίσθηκε στα 60κ. και μετά ένα «μπάι» νίκησε τον Πακιστανό Σαμ, αλλά έχασε από τον Κουβανό Κιντελάν.

ΠΑΥΛΙΔΗΣ ΗΛΙΑΣ

Πυγμαχία – 81 και 91κ.

          5^ος στην κατάταξη των 81 κιλών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα. Νίκησε τον Τέιλορ Μαμπίνα από την Γκαμπόν με 32,17 και τον Αλί Ισμαϊλωφ από το Αζερμπαϊτζάν με 31 – 16 αλλά ο επόμενος αγώνας για το Μετάλλιο (4 λαμβάνουν Μετάλλιο) ήταν μοιραίος. Έπαιξε με τον Αιγύπτιο Αχμέτ Ισμαϊλ, τραυματίσθηκε και ο διαιτητής διέκοψε τον αγώνα. Ο Αιγύπτιος ήταν τρίτος. Ο Παυλίδης γενν. το 1978 στη Μόσχα και στην Ελλάδα γράφτηκε στον ΠΑΟΚ. Χωρίς ήττα στην Ελλάδα είχε ατελείωτες διακρίσεις. Το 2008 αποφάσισε να ανέβει στα 91κ. ηττήθηκε στο προημιτελικά από τον Κουβανό Οσμάν Ντουάρτε (3^ος) και έμεινε και πάλι 5^ος. Είναι αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας.

ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Πυγμαχία – 91κ.

          Ένας από τους ωραιότερους πυγμάχους μας σε στυλ και αποτέλεσμα. γενν. το 1962 και από νωρίς αγάπησε την Πυγμαχία και αφοσιώθηκε σε αυτήν. Νωρίς κλήθηκε στην Εθνική Ομάδα, μετά τους ελληνικούς τίτλους του. Αξιοσημείωτος αυτός του 1986 ενώ το 1987 ήταν πρώτος στους Βαλκανικούς (με νίκη επί του Σέρβου Ρίμισιτς), τρίτος στους Μεσογειακούς και πρώτος στο Ακρόπολις. Επίσης πρωταθλητής Ελλάδος ήταν και το 1989. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες προκρίθηκε και αγωνίσθηκε 2 φορές, στα 91κ.. Το 1984 σε ηλικία 22 ετών και μετά 8 χρόνια το 1992 σε ηλικία 30 ετών. στο Λος Άντζελες είχε την μεγαλύτερή του επιτυχία καθώς νίκησε τον Βρετανό Γιάνγκ και παρά την ήττα του από τον Ιρλανδό Φαντερλίντε κατετάγη 5^ος. Στην ιστορία της ελληνικής Πυγμαχίας μόνο άλλοι 2 έχουν κατακτήσει τη θέση αυτή, ο Ηλίας Παυλίδης 2 φορές το 2004 στα 81κ. και το 2008 στα 91 και προηγούμενα ο Ουλζιάν Τιγκράν το 2000 στα 81. Το 1992 στη Βαρκελώνη ο Στεφανόπουλος έχασε από τον Τσέχο Ρούτσκλας και αποκλείσθηκε.

ΤΣΙΡΙΠΙΔΗΣ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ

Πυγμαχία – 54κ.

          Γενν. το 1963 στη Γεωργία και στην Ελλάδα γράφτηκε στην Α.Ε Ποντίων. Ήταν ένας ιδιαίτερα μικρόσωμος πυγμάχος (54κ. άλλωστε) που ήταν ήδη πτυχιούχος Φυσικής Αγωγής όταν ήρθε στην πατρίδα των προγόνων του. Για να προκριθεί στους Ολυμπιακούς αγώνες της Ατλάντα το 1996 είχε σημειώσει αρκετές διεθνείς επιτυχίες από το 1990. Πρώτος Μεσογειονίκης το 1991 στους Αγώνες της Αθήνας και 4^ος στην παγκόσμια κατάταξη του 1993, πέρα από τις άλλες επιτυχίες του στα διεθνή τουρνουά. Στην Ατλάντα, στην κατηγορία του, δήλωσαν 31 και ο Τσιριπίδης κληρώθηκε με τον σκληροτράχηλο Αλγερινό Μπούλια από τον οποίο έχασε και αποκλείσθηκε σύμφωνα με τους κανονισμούς.

ΦΕΞΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Πυγμαχία – 51κ.

          Συνολικά μόνο 5 Έλληνες Πυγμάχοι αγωνίσθηκαν σε όλους τους Ολυμπιακούς Αγώνες, από την επανίδρυσή τους (το 1896), μέχρι τον Β’ ΠΠ. Όλοι τους με πυγμαχική παιδεία από το εξωτερικό. Οι Έλληνες που αναδεικνύοντο στην Ελλάδα, κυρίως τη δεκαετία του ’30, μαγνητίζοντο  από επαγγελματικά οράματα και έφευγαν στο εξωτερικό. Όπως οι: Αντώνης Χριστοφορίδης, Φάνης Τζανετόπουλος, Κώστας Βάσης, Δημοσθένης Βακυρλής, Μήτσος Γρίσπος,, Πολύβιος Εξαρχόπουλος, Γεώργιος Μιαούλης, Νίκος Αντωνόπουλος, Γιάννης Μυλοποταμιτάκης, Κώστας Βαρθολομαίος, Θάνος Λαμπριανίδης και άλλοι. Έξω έπαιζαν όμως και ερασιτεχνικά άλλοι Έλληνες. Ο Φέξης, γενν. το 1906 αγωνίσθηκε το 1928 στους Ολυμπιακούς του Άμστερνταμ στα 51κ. Νίκησε στον α’ γύρο τον Ριβέρα της Χιλής, αλλά έχασε στον β’  γύρο από το Μεξικανό Αλφρέντο Γκαόνα (που κατετάγη 5^ος). Νικητής ο Ούγγρος Αντάλ Κότσις, ο οποίος τον επόμενο χρόνο έγινε επαγγελματίας και έπαιξε στις ΗΠΑ.

ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

Πυγμαχία – 53,5κ.

          Το 1976 στους ΧΧΙ Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ στον Καναδά ο Εθνικός Γ.Σ είχε μόνο 3 εκπροσώπους του ανάμεσα στους 37 αθλητές της Αποστολής. Αλλά 3 εκλεκτούς και μεγάλα ονόματα ακολούθως. Τον Πέτρο Γαλακτόπουλο και τον Στέλιο Μυγιάκη στην Ελληνορωμαϊκή και τον μικρότερο σε ηλικία αλλά και το δέμας Θανάση Χουλιάρα στην Πυγμαχία. Σκληρός μαχητής, «ανκεσέρ» όπως λένε οι Γάλλοι ή «φάιτερ» όπως τους αποκαλούν οι Αμερικανοί. Με ελληνικούς και διεθνείς τίτλους πήγε στο Μέξικο – Σίτυ με απόφαση να τιμήσει την Ολυμπιακή συμμετοχή του. Παρόντες  ήσαν 24 αθλητές σ’ αυτή την κατηγορία των 118 λιμπρών (53,52κ), ανάμεσα στους οποίους και 2κορεάτες, καθώς η Β. Κορέα είχε κάνει την εμφάνισή της. ο Χουλιάρας κληρώθηκε με τον εκπρόσωπο της Νότιας τον Χβάνγκ Σουλ – Σουν, από τον οποίο και ηττήθηκε. Ο αντίπαλός του τερμάτισε 5^ος ενώ ο Βορειο – Κορεάτης κέρδισε το Χρυσό χωρίς ήττα.

ΨΙΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ – ΙΒΑΝ

Πυγμαχία- 81κ.

          Αιγυπτιώτης συμπατριώτης μας που πυγμαχούσε στην Αλεξάνδρεια. Ήρθε για ένα διάστημα στην Αθήνα και γράφτηκε στον Μίλωνα. Κλήθηκε το 1936 να εκπροσωπήσει στο Βερολίνο τα ελληνικά χρώματα. Ήταν 24 ετών (γενν. το 1912) αλλά όπως όλοι οι ομογενείς μας που αγωνίσθηκαν στους Ολυμπιακούς παρουσιάζουν μεγάλη έλλειψη στοιχείων. Αγωνίσθηκε στην κατηγορία των 81 κιλών, η οποία από το 1920 έως το 1936 ετελείτο ακριβώς στις 175 λίμπρες (79,38 κιλά). Ο Ψιάκης δεν προχώρησε σε 2^ο αγώνα αλλά η κατηγορία του παρουσίασε το δικό της ενδιαφέρον. Λίγο πριν την απονομή στους νικητές εισήλθε στην τεράστια κλειστή αίθουσα της Πυγμαχίας ο Αδόλφος Χίτλερ σε επίσημη επίσκεψη. Η απονομή άρχισε κανονικά και επειδή νίκησε ο Γάλλος Ροζέ Μισελό στον κεντρικό ιστό γινόταν η έπαρση της γαλλικής σημαίας και ανεκρούετο η «Μασαλιώτιδα». Έτσι όλοι οι επίσημοι ήσαν όρθιοι σε προσοχή και να χαιρετούν. Φυσικά και ο Αδόλφος. Επίσης ο 4^ος νικητής Νοτιο – Αφρικανός Σίντνεϋ Λείμπραντ γοητεύτηκε τόσο από τους Ναζί ώστε όταν γύρισε στην πατρίδα του έγινε πράκτοράς τους. Συνελήφθη και καταδικάστηκε  7 χρόνια.