"
Σαν σήμερα πριν από ακριβώς τέσσερα χρόνια, έφυγε από τη ζωή, ένας από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, ο μεγάλος Ούγγρος Φέρεντς Πούσκας. Υπήρξε μέλος της φοβερής εθνικής ομάδας της Ουγγαρίας, τη δεκαετία του 50', ενώ αγωνίστηκε από το 1958 έως και το 1966 στη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία την περίοδο αυτή κατέκτησε τρεις φορές το Τσάμπιονς Λιγκ. Ο μεγάλος αυτός ποδοσφαιριστής μάλιστα, πέρασε και από τη χώρα μας, ως προπονητής και το όνομά του έχει συνδεθεί με την πορεία του Παναθηναϊκού, ως τον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών το 1971....
Η πορεία του στη Χόνβεντ...
Ο Πούσκας γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1927, στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας. Από ιδιαίτερα μικρή ηλικία, βρέθηκε στα τμήματα υποδομής της Χόνβεντ, οπού εργαζόταν και ο πατέρας του, ως προπονητής. Το 1949 η ουγγρική ομάδα, πέρασε στα χέρια του στρατού, και ο 22χρονος τότε Πούσκας, πήρε το αξίωμα του συνταγματάρχη. Γι' αυτό το λόγο μάλιστα, το προσωνύμιο που τον ακολούθησε σε όλη του την καριέρα. ήταν'καλπάζων συνταγματάρχης'. Εκείνη την εποχή μάλιστα, κατέφθασαν στη Χόνβεντ όλοι οι μεγάλοι αστέρες του ουγγρικού ποδοσφαίρου, που αποτέλεσαν μαζί με τον Πούσκας βέβαια, τη μεγάλη εθνική Ουγγαρίας, που έκανε θραύση την δεκαετία του 1950. Ήταν μάλιστα ο ηγέτης της ομάδας που στο Μουντιάλ του 1956, έφτασε στον τελικό, αφού πρώτα διέσυρε τη Βραζιλία και την Ουρουγουάη με 4 γκολ και την Κορέα με 9. Στο τελικό μάλιστα αντιμετώπισε την Ανατολική Γερμανία, την οποία στους ομίλους είχε κερδίσει με 8-3 (!) και ενώ στο ημίχρονο προηγούνταν με 2-0, ηττήθηκε τελικά με σκορ 3-2, σε ένα ματς που χαρακτηρίστηκε ως το "θαύμα της Βέρνης" και για το οποίο έχουν ακουστεί πολλά, για τη διαμόρφωση του σκορ και την ανατροπή, που πέτυχε η Ανατολική Γερμανία...
Αγωνιζόμενος με τη φανέλα της Χόνβεντ, ο Πούσκας πραγματοποίησε μεγάλες εμφανίσεις. Είναι χαρακτηριστικό πως από το το 1942 ως και το 1956, όταν και έφυγε από την πατρίδα του λόγω της εισβολής των σοβιετικών στη Βουδαπέστη, σημείωσε 358 γκολ σε 349 εμφανίσεις με τη Χόνβεντ, ενώ αναδείχθηκε τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ στην Ουγγαρία (τη σεζόν 1947-1948 πέτυχε 50 γκολ!) και κατέκτησε 5 εγχώρια πρωταθλήματα. Όπως ανέφερα και πιο πάνω, το 1956 αποχώρησε από τη Χόνβεντ και έπαιξε σε μερικά ανεπίσημα ματς με την Εσπανιόλ, χωρίς να υπογράψει συμβόλαιο. Θέλησε μάλιστα να δοκιμάσει την τύχη του και στην Ιταλία, καθώς υπήρχε ενδιαφέρον για τον ίδιο από τη Μίλαν και τη Γιουβέντους. Η ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική ομοσπονδία όμως, είχε διαφορετική άποψη και του επέβαλλε διετή αποκλεισμό.
Μεγαλουργώντας στη Ρεάλ Μαδρίτης...
Όταν έληξε ο αποκλεισμός, που του είχε επιβάλλει η ΟΥΕΦΑ, ο Πούσκας μετακόμισε στη Ρεάλ Μαδρίτης, όπου πραγματικά μεγαλούργησε μαζί με τον Αλφρέντο Ντι Στέφανο και τον Ραϊμόν Κοπά. Κατέκτησε δύο συνεχόμενα Τσάμπιονς Λιγκ, το 1959 και το 1960. Στον τελικό του 1960 μάλιστα, πέτυχε 4 γκολ κόντρα στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης (τελικό αποτέλεσμα 7-3). Μαζί με τον Ντι Στέφανο και τους άλλους μεγάλους ποδοσφαιριστές, που αγωνίζονταν την περίοδο αυτή στους «μερένχες», έφτασε και στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 1962, όπου η Ρεάλ όμως, γνώρισε την ήττα από την Μπενφίκα με 5-3 (ο Πούσκας πέτυχε 3 γκολ). Το 1966 πήρε και πάλι τον τίτλο στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Συνολικά, στα 8 χρόνια της παρουσίας του στη Μαδρίτη, πέτυχε 155 γκολ σε 179 συμμετοχές και κατέκτησε 5 πρωταθλήματα Ισπανίας. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί πως πήρε και την ισπανική υπηκοότητα και αγωνίστηκε και στην εθνική ομάδα της Ισπανίας, αφού τότε δεν υπήρχε ο περιορισμός που υπάρχει σήμερα και υπαγορεύει πως ένα ποδοσφαιριστής μπορεί να αγωνιστεί, μόνο σε μία εθνική ομάδα.
Και προπονητής...
Ο Πούσκας μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, θέλησε παραμείνει στο χώρο και να γίνει προπονητής. Φυσικά το προπονητικό του μέγεθος δε μπορεί να συγκριθεί με το αγωνιστικό, παρόλα αυτά υπήρξε ένας επιτυχημένος προπονητής. Οι μεγαλύτερες του επιτυχίες μάλιστα, έχουν συνδεθεί άρρηκτα με τη χώρα μας. Ο Ούγγρος λοιπόν, βρέθηκε στον πάγκο του Παναθηναϊκού από το 1970 ως και το 1974 και είναι ο ιθύνων νους της μεγαλύτερης επιτυχίας στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, της πορείας δηλαδή του Παναθηναϊκού ως τον τελικό του Γουέμπλεϊ το 1971, όπου και γνώρισε την ήττα από τον εκπληκτικό Άγιαξ του Ρίνους Μίχελς και του Γιόχαν Κρόιφ. Στα τέσσερα χρόνια της παρουσίας του στον πράσινο πάγκο, κατέκτησε δύο πρωταθλήματα (1969, 1974) ενώ το 1979 επέστρεψε στην Ελλάδα και πήρε και πάλι το πρωτάθλημα, ως προπονητής της ΑΕΚ αυτή τη φορά. Παράλληλα, ως προπονητής εργάστηκε στην Αυστραλία, τη Σαουδική Αραβία,την Παραγουάη και τη Χιλή!
Το αλτσχάιμερ και το «τέλος»...
Το 2000, οι γιατροί διέγνωσαν πως ο Πούσκας έπασχε από τη νόσο αλτσχάιμερ. Η πορεία της υγείας του από τότε, πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και το «τέλος» ήρθε στις 17 Νοεμβρίου του 2006, σε ηλικία 79 ετών, σε νοσοκομείο της Βουδαπέστης. Η σορός του μάλιστα, μεταφέρθηκε από το στάδιο Φέρεντς Πούσκας στην πλατεία Ηρώων, για στρατιωτικό χαιρετισμό.
Είμαστε πράγματι τυχεροί που η χώρα μας, συνδέθηκε με μία από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες όλων των εποχών. Μακάρι στο μέλλον, να ακολουθήσουν και άλλοι «Πούσκας». Ευτυχείτε!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου