Καρυπίδης Νικόλαος Ολυμπιονίκης

40ς Ολυμπιονίκης Πάλης,

Μεξικό 1968

Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ, γιος του Ιωάννη και της Φιλίκας, γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου 1947 στην Αναγέννηση Σερρών, όπου έζησε μέχρι τα δεκατέσσερα του. Στη συνέχεια ήρθε στη Θεσσαλονίκη και η αγάπη του για την πάλη τον έφερε στη Χριστιανική Αδελφότητα Νέων Θεσσαλονίκης (Χ.Α.Ν.Θ.) και τον προπονητή Στέφανο Φιλιππίδη, που δε δυσκολεύτηκε να διακρίνει το ταλέντο του, να το αξιοποιήσει και σε λίγα μόλις χρόνια να τον οδηγήσει στην εθνική ομάδα.

Το 1967, στους Μεσογειακούς Αγώνες της Τύνιδας, ο Νίκος κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία των 63 κιλών της ελευθέρας πάλης και το ολυμπιακό του όνειρο δεν άργησε να γίνει πραγματικότητα: 1968, Αγώνες της 19ης Ολυμπιάδας, Πόλη του Μεξικού (Μεξικό), 12-27 Οκτωβρίου.

Η πάλη φιλοξενήθηκε στο παγοδρόμιο Pista de Hielo Insurgents, που διαμορφώθηκε σε γυμναστήριο πάλης. Οι αγώνες της κατηγορίας πτερού, 63 κιλών, της ελευθέρας, άρχισαν την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου -ώρες έναρξης 10.00 και 17.00- και στον Ιο γύρο, στο ταπί Ο, ο Νίκος νίκησε το Φιλιππινέζο Antonio Senosa με πτώση σε 6:15 λεπτά (αρνητικά σημεία 0:4), συνεχίστηκαν…

στις 18 Οκτωβρίου, ώρα 10.00 και 17.00, με το 2ο γύρο, όταν στο ταπί C ξεπέρασε το εμπόδιο του Jose Garcia de la Cruz από τη Γουατεμάλα με πτώση σε 4:47 λεπτά (αρνητικά σημεία 0:4, σύνολο σημείων 0:8), στις 19 Οκτωβρίου -ώρα 10.00- με τον 3ο γύρο (ο Νίκος προκρίθηκε άνευ αγώνος στον επόμενο γύρο), και την ίδια ημέρα -ώρα 17.00- με τον 4ο γύρο· στο ταπί C με αντίπαλο τον Τούρκο Vehbi Akdag που κι αυτός γνώρισε την ήττα στην παράταση, με πτώση λόγω τραυματισμού (αρνητικά σημεία 2,5:2,5 σύνολο σημείων 2,5:6,5), και στις 20 Οκτωβρίου -5ος γύρος, ώρα 10.00, ταπί Ο- με τον Ιρανό Shamseddin Seyed-Abbassi να σταματά τη νικηφόρα πορεία του νικώντας τον με πτώση λόγω τραυματισμού σε 1:39 λεπτά (αρνητικά σημεία 0:4 σύνολο σημείων 6,5:2,5).

Θέση στην τελική κατάταξη: τέταρτος ανάμεσα σε είκοσι τρεις αθλητές.

Ο Νίκος συνέχισε να διακρίνεται σε παγκόσμια, ευρωπαϊκά και πρωταθλήματα Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ το 1971, στους Μεσογειακούς τηςΣμύρνης, πρόσθεσε στη συλλογή του ένα ακόμη χάλκινο μετάλλιο (3ος στα 68 κιλά τηςελευθέρας). Όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, πρόσφερε τις υπηρεσίες του στο άθλημα που τόσο αγάπησε από τη θέση του προπονητή. Το 1974 ίδρυσε στη γενέτειρα του παλαιστικό σύλλογο, από το 1976 μέχρι το 1979 διατέλεσε τεχνικός της ΧΑΝΘ και από το 1983 ως το 1990 ομοσπονδιακός προπονητής. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1973 παντρεύτηκε στην Αναγέννηση Σερρών τη Χαρίκλεια Πετρίδη, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, την Ευμορφία και το Δημήτριο.

«Έφυγε» στη Θεσσαλονίκη στις 11 Απριλίου 2003, αφήνοντας πίσω του τη θύμηση του αθλητή με πολύχρονη λαμπρή παρουσία, του ακούραστου και φιλόδοξου προπονητή, και του ανθρώπου με τον υπέροχο και ευγενικό χαρακτήρα…

Η είδηση, όπως μεταδόθηκε εκείνη την ημέρα…

«Πέθανε ο Ν. Καρυπίδης, Ολυμπιονίκης της Ελευθέρας Πάλης 11 / 4 / 2003 3:00 μμ. Η αθλητική οικογένεια της πάλης έχασε ένα επίλεκτο μέλος της. Ο Νίκος Καρυπίδης, 4ος Ολυμπιονίκης της Ελευθέρας Πάλης στη θρυλική Ολυμπιάδα του Μεξικού (1968) στην κατηγορία των 63 κιλών, έχασε τη μάχη με την επάρατη νόσο.

Πρότυπο αθλητή ήταν πάντα ο Νίκος Καρυπίδης.

Εδώ έχει την ξεχωριστή τιμή να απαγγέλλει τον όρκο.