Έχουμε στην καρδιά μας ένα άθλημα που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα,ένα
άθλημα που δίνει την δυνατότητα να καλλιεργεί το μυαλό ,το σώμα και τη ψυχή των αθλητών μας και ενώ έχουμε την δυνατότητα να έχουμε άξια εκπροσώπηση στους Ολυμπιακούς αγώνες εμείς ασχολούμεθα με την κατσίκα του γείτονα...
Σύμφωνα με το ανέκδοτο ,
άθλημα που δίνει την δυνατότητα να καλλιεργεί το μυαλό ,το σώμα και τη ψυχή των αθλητών μας και ενώ έχουμε την δυνατότητα να έχουμε άξια εκπροσώπηση στους Ολυμπιακούς αγώνες εμείς ασχολούμεθα με την κατσίκα του γείτονα...
Σύμφωνα με το ανέκδοτο ,
“Ήταν δυο γείτονες σ’ ένα χωριό.
Ο ένας απ’ αυτούς λοιπόν όλο παραπονιόταν στον Θεό επειδή ο γείτονας του είχε κατσίκα ενώ αυτός δεν είχε. Και όσο έβλεπε τον γείτονα του να χαίρεται με την κατσίκα του, τόσο και θύμωνε και ζήλευε περισσότερο.
Εμφανίζεται λοιπόν κάποια στιγμή ο Θεός και του λέει…
- Έλα Τάκη μου, πες μου τέκνο μου κι εσύ τι θέλεις. Ότι ευχή έχεις θα σου την εκπληρώσω. Θέλεις κατσίκα, θέλεις πρόβατα, θέλεις χωράφια, τι θέλεις;
Και απαντά ο Τάκης:
- Θέλω να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα μου.”
- Έλα Τάκη μου, πες μου τέκνο μου κι εσύ τι θέλεις. Ότι ευχή έχεις θα σου την εκπληρώσω. Θέλεις κατσίκα, θέλεις πρόβατα, θέλεις χωράφια, τι θέλεις;
Και απαντά ο Τάκης:
- Θέλω να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα μου.”
Θόδωρος Συνοδινός
Φίλαθλος Πάλης
ακούει κανείς;
ακούει κανείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου