Πόσο ικανοποιημένοι μπορεί να είναι η Ομοσπονδία Πάλης και οι προπονητές από την εμφάνιση στο πρωτάθλημα Ευρώπης; Φαντάζομαι όχι πολύ. Μόνο τρεις, από τους 12, βαθμολογήθηκαν. Μπήκαν, δηλαδή, στη δεκάδα. Η Πρεβολαράκη (2η στα 55 κ.), ο Τασκούδης (8ος στα 74 κ. ελευθέρας) και ο Κεσίδης (9ος στα 96 κ. ελληνορωμαϊκής). Ετσι, η Ελλάς κατετάγη, αντίστοιχα, 14η με 9 β., 18η με 3 και 18η με 2. Είναι αυτός απολογισμός για ένα άθλημα που κάποτε έφερνε πολλά μετάλλια; Πρέπει, φυσικά, να αναγνωρίσουμε ότι μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, η διάκριση έγινε πολύ δύσκολη υπόθεση. Διότι εκεί που σε κάθε κατηγορία μετείχε ένας Σοβιετικός, τώρα αγωνίζονται πολλοί από τις διάδοχες χώρες. Ενδεικτικό είναι ότι από τα 84 μετάλλια, τα 51 πήγαν σε αυτά τα κράτη. Τούτο αποτελεί δικαιολογία. Ως ένα σημείο, όμως. Διότι η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν πέτυχε νίκη. Γνωρίζουμε τα υφιστάμενα προβλήματα. Και πάνω απ’ όλα ότι, λόγω των οικονομικών συνθηκών, δεν υπάρχει μόνιμη εθνική ομάδα και δεν γίνονται προετοιμασίες. Μήπως, λοιπόν, πρέπει, έως ότου αυτό καταστεί δυνατόν, να μη μετέχουμε σε διεθνείς αγώνες; Διότι ο διασυρμός ούτε στο άθλημα κάνει καλό ούτε τους αθλητές βοηθάει. Εκτός κι αν δεχθούμε ότι πηγαίνουν για την απόκτηση εμπειρίας. Αλλά τούτο πρέπει να διευκρινίζεται εξ αρχής, ώστε να μην έχουμε απαιτήσεις.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου