Ας κάνουμε τ’ αυτονόητα Tου Ν. Α. Κωνσταντόπουλου-Καθημερινή-

ΣΤΗ ΣΕΝΤΡΑ  Ας κάνουμε τ’ αυτονόητα Tου Ν. Α. Κωνσταντοπουλου Θα θέσουμε ξανά ένα ερώτημα: Τι είδους αθλητισμό θέλει η ελληνική Πολιτεία; Θέλει πρωταθλητισμό, αλλά «καθαρό», χωρίς φάρμακα; Πρωταθλητισμό με φάρμακα; Θέλει τον λεγόμενο «αθλητισμό για όλους»; Ή δεν θέλει καν αθλητισμό; Η κυβέρνηση, διαβάσαμε, προβληματίζεται διότι έξι στους 10 Ελληνες είναι υπέρβαροι και διότι τα Ελληνόπουλα είναι παχύσαρκα. Υπολογίζεται ότι το κόστος για την αντιμετώπιση ασθενειών, που σχετίζονται με την κακή διατροφή και την έλλειψη άθλησης, ανέρχεται στα 2,7 - 3 δισ. ευρώ ετησίως. Οσοι διαβάζουν κείμενά μας, ίσως θυμούνται ότι το συγκεκριμένο ζήτημα το έχουμε θέσει κατ’ επανάληψη. Ο ένας εκ των δύο υφυπουργών, που σχετίζονται με τον αθλητισμό (άλλη παγκόσμια πρωτοτυπία κι αυτή, δύο υφυπουργοί για τον αθλητισμό σε διαφορετικά υπουργεία), ο Χρήστος Αηδόνης, πιστεύοντας, όπως είπε, στο «όπου ανοίγει ένα γυμναστήριο κλείνει ένα νοσοκομείο», σκέπτεται να βρει τρόπους να «καλλιεργηθεί η αθλητική συνείδηση». Πώς; Με την αξιοποίηση ελεύθερων χώρων στις γειτονιές, για τη δημιουργία μικρών αθλητικών υποδομών. Την ίδια ώρα, το ελληνικό κράτος δεν δείχνει το παραμικρό ενδιαφέρον για τη γυμναστική στα σχολεία. Δείτε πόσες ώρες γυμναστικής υπάρχουν στο εβδομαδιαίο σχολικό πρόγραμμα. Κι εδώ τίθεται κι άλλο ζήτημα. Υπεύθυνο γι’ αυτό είναι το υπουργείο Παιδείας. Τρίτο συναρμόδιο, για την άθληση, υπουργείο... Ναι. Να φτιάξει μικρές αθλητικές υποδομές το υπουργείο Υγείας, Διατροφής και Αθλησης. Αλλά, έως ότου τις φτιάξει, γιατί δεν αποφασίζεται, κάθε απόγευμα να είναι ανοικτά όλα τα προαύλια των σχολείων, όπου τα παιδιά θα μπορούν να παίζουν και να γυμνάζονται;  Γιατί δεν φτιάχνουμε σχολεία με μικρά στάδια; Γιατί, έως ότου (αν) τα φτιάξουμε, δεν καθιερώνεται εβδομαδιαία αθλητική ημέρα, κατά την οποία οι μαθητές θα πηγαίνουν σε κάποιο, κοντινό στα σχολεία τους, αθλητικό κέντρο, όπου δεν θα κάνουν «εκδρομή», αλλά θ’ αθλούνται και θα μυούνται σ’ ένα άθλημα;  Γιατί στην Ελλάδα δεν έχουμε πανεπιστημιακό, στρατιωτικό και εργασιακό αθλητισμό; Γιατί δεν υπάρχει πρόγραμμα ανίχνευσης ταλέντων; Γιατί μειώθηκαν δραματικά τα κίνητρα; Πολλά γιατί, που απαιτούν απαντήσεις.