ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΠΑΣΚΕΤ
Γράφει ο Γιώργος Λιβέρης
Ο Σύλλογος των Παλαιμάχων Αθλητών του Παναθηναϊκού όλων των Σπορ, ο επίσημος φορέας των Βετεράνων Πρωταθλητών του Ομίλου και φυσικά περισσότερο από όλους οι παλαίμαχοι Μπασκετμπολίστες, νοιώθουν υπερηφάνεια με τη Χρυσή επικράτηση των Εφήβων μας στην Ευρώπη.
Διάχυτη η γιορτινή ατμόσφαιρα στο Μπάσκετ του Παναθηναϊκού για το γεγονός πως για ακόμη μία φορά και σε παραδοσιακή συνέχεια, σε Εθνική μας Ομάδα, οι παίκτες του Συλλόγου, αποτελούσαν τους στυλοβάτες, το κυρίαρχο κεφάλαιο, στην μεγαλειώδη αυτή επιτυχία.
Είναι η ευθύνη της ιστορίας του Παναθηναϊκού που βαραίνει κάθε Διοίκηση του και την αναγκάζει να ασπάζεται τις διαχρονικά υψηλά υπάρχουσες υποχρεώσεις του Συλλόγου, ώστε να αναζητά τα ταλέντα, να ανακαλύπτει τα μεγαλύτερα και να τα φέρνει στην πανευρωπαϊκής ποιότητας Πράσινη αγκαλιά.
Από την εποχή – ακριβώς εδώ και 94 χρόνια – που οι Αθλητές του Παναθηναϊκού δημιούργησαν «Πύλη Μπάσκετ» στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο η Εθνική ιστορία της Καλαθοσφαίρισης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον Σύλλογο μας.
Το 1921 ήταν οι Απόστολος Νικολαϊδης, Γιώργος Καλαφάτης, Λουκάς Πανουργιάς, Αθανάσιος Αραβοσιτάς κ.α που πρωτοπαρουσίασαν το Μπάσκετ στην Αθήνα.
Το 1949 ήταν οι Γιάννης Λάμπρου, Μίσας Πανταζόπουλος, Νίκος Μήλας, Στέλιος Αρβανίτης, Τζακ Νικολαϊδης κ.α που αποτελούσαν τον κορμό της Εθνικής Ομάδος, αυτής που έφερε την πρώτη μεγάλη διάκριση. Το χάλκινο Μετάλλιο στους Ευρωπαϊκούς του Μπάσκετ.
Ακόμη και συλλογικά, πριν φθάσουμε στο γαλαξιακό σύμπαν του ουρανού της Ευρώπης και των 6 Χρυσών κατακτήσεων, υπήρξαν λαμπρές δεκαετίες που χαρακτηρίζουν και πιστοποιούν τη συγκεκριμένη μεγαλειώδη τροχιά του Παναθηναϊκού με ονόματα – προσωπικότητες του διεθνούς Μπάσκετ. Όχι διάττοντες αστέρες ή κομήτες, αλλά μοναδικοί παίκτες που άφησαν τη μεγάλη σφραγίδα τους: Φαίδων Ματθαίου, Γιώργος Κολοκυθάς, Κώστας Πολίτης, Απόστολος Κόντος, Γιώργος Βασιλακόπουλος, Τάκης Κορωναίος, Δημήτρης Κοκολάκης, Ντέιβιντ Στεργάκος, Νίκος Γκάλης, Φραγκίσκος Αλβέρτης, Δημήτρης Διαμαντίδης κ.α. μεγαλούργησαν στην τεράστια ζεστή αγκαλιά του Παναθηναϊκού που ξέρει να επιλέγει, να εμπνέει και να αναδεικνύει.
Και σήμερα, σε δυσαρμονία με την υπάρχουσα κοινωνική κρίση, που καλώς ή κακώς είναι ακόμη μεγαλύτερη στον Αθλητισμό, ο Παναθηναϊκός έχει την δύναμη και την αγάπη, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί τον τρόπο να συγκεντρώνει τους αρίστους καθώς διαθέτει τη γνώση.
Όταν μεγάλοι σύλλογοι του παρελθόντος, έχουν μοιραία διαρρήξει τις σχέσεις τους με το Μπάσκετ, ο Παναθηναϊκός κρατά άσβεστο το μήνυμα ενότητας του Συλλόγου με την Εθνική μας, προς χάριν του Αθλήματος Συμβόλου, με τις περισσότερες διακρίσεις για την Ελλάδα. Που βρίσκονται ο Πανελλήνιος, ο Τρίτων, το Σπόρτινγκ, ο Εθνικός ΓΣ, το Παγκράτι, ο Αμύντας, η ΧΑΝΘ, το Μαρούσι, το Περιστέρι; Χαμένοι σύλλογοι στην ανυπαρξία…
Εδώ ακριβώς διαγράφεται η αέναη και αδιάσπαστη ηγετική φυσιογνωμία του Παναθηναϊκού που σε μία σταθερή πανελλήνια εκστρατεία ακούραστα συγκεντρώνει ότι καλύτερο υπάρχει, το εντάσσει στο υψηλό επίπεδο του και το φέρνει «μασημένη τροφή» στην Εθνική Ομάδα, για να την κρατά πολύ ψηλά.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Τα παραδείγματα συγκλονιστικά. Όταν γεννιόταν τον Ιανουάριο του 1997 ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, ο Παναθηναϊκός ήταν ήδη διάσημος στην Ευρώπη σε Ποδόσφαιρο και Μπάσκετ. Όταν το 2013 ο Παναθηναϊκός «άρπαξε» τον Βασίλη, στην ουσία τον απέσπασε από το Τάε Κβο Ντο, την κολύμβηση και το βόλεϊ. Είχε την δύναμη να τον πείσει να το κάνει. Το αποτέλεσμα φάνηκε πολύ γρήγορα. Φυσικά η νίκη και η δόξα δεν έρχονται με αυτόματο πιλότο. Θέλουν ταλέντο και δουλειά.
Από την άλλη ο Μιχάλης Λούντζης, είναι ακόμη μικρότερος. Γεννήθηκε σε σημαδιακή ημερομηνία. Στις 4 Αυγούστου του 1998 και ουδόλως δυσκολεύτηκε να βρει τον δρόμο του προς το Μπάσκετ. Όχι μόνο καθώς ψήλωνε πολύ γρήγορα αλλά γιατί ο πατέρας του έπαιζε Μπάσκετ στον Άλιμο και η μητέρα του επίσης Μπάσκετ στον Πρωτέα Βούλας. Πήρε τα πρώτα του μαθήματα στον Κρόνο Αγίου Δημητρίου και με προτροπή όλων, μεταξύ των οποίων και των προπονητών Κώστα Ρέπα και Τάσου Κανταρτζή γράφτηκε το 2014 στον Παναθηναϊκό, για να βρει εκεί τη σωστή κατεύθυνση προς τους τίτλους και την εθνική καταξίωση.
Ο δρόμος τώρα είναι ανοικτός και βέβαια όχι μόνο για του δύο αυτούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου