ΜΟΝΤΡΕΑΛ 1976
Ο ΣΤΥΛΙΣΤΑΣ ΝΙΚΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ
4Ος ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗΣ ΤΟ 1976
ο Νίκος Ηλιάδης έλαβε μέρος 4 φορές στους Ολυμπιακούς Αγώνες και πάντα κατόρθωνε να βρίσκεται ψηλά. Το 1972 11ος στα 75 κιλά, το 1976 4ος στα 82,5κ. Το 1980 8ος στα 90κ. και το 1984 6ος , πάλι στα 90κ. Ο ίδιος σε μια γραπτή αφήγησή του το 1978, σημειώνει τα εξής:
«Γεννήθηκα στη Χρυσή Πέλλης το 1951 από γονείς γεωργούς. Μέχρι τα δώδεκά μου χρόνια έμεινα στη Χρυσή. Ήθελα μια καλύτερη τύχη και πήγα στη Θεσσαλονίκη, όπου και έπιασα δουλειά ως υδραυλικός. Μέχρι τότε δεν είχα ασχοληθεί ούτε καν είχα σκεφτεί, για να γίνω πιο ακριβής, να ασχοληθώ με τον αθλητισμό. Η χρονιά όμως της Ολυμπιάδας του Μεξικού ήταν για μένα κάτι άλλο, κάτι καινούργιο που με συνεπήρε και που μου γεννήθηκε η όρεξη να ασχοληθώ με τον αθλητισμό και πιο συγκεκριμένα με τα βάρη.
Ένας καλός μου φίλος που του φανέρωσα αυτή μου την επιθυμία με προέτρεψε να πάω στη ΧΑΝ Θεσσαλονίκης. Στην αρχή δίστασα, αλλά στο τέλος πήγα. Για καλή μου τύχη στη ΧΑΝΘ γνώρισα έναν από τους καλύτερους, θα έλεγα και τον μόνο που γνώριζε άριστα ολόκληρη την τεχνική της Άρσης Βαρών, τον πρώτο μου προπονητή κ. Ασιλιάν. Η βοήθεια που μου πρόσφερε ο άνθρωπος αυτός στα πρώρα βήματα της καριέρας μου ήταν ανεκτίμητη. Μου αποκάλυψε τα μυστικά του αθλήματος και σε κάθε μου δύσκολη στιγμή μου έδινε θάρρος. Ομολογουμένως σ’ αυτό οφείλω πάρα πολλά και για άλλη μια φορά τον ευχαριστώ.
Στην Αθήνα κατέβηκα στις αρχές του 1975, όπου είμαι μέχρι σήμερα. Γυμνάζομαι κάθε μέρα, αρκετές ώρες και πιστεύω ότι μόνο με την συνεχή προπόνηση, με αρκετή επιμονή και πολύ θέληση, μαζί με μια σωστή «εξωαγωνιστική ζωή» μπορεί ένας αθλητής να ανέβει ψηλά και να πραγματοποιήσει τους σκοπούς του. Σχετικά με το μέλλον της Άρσης Βαρών στην Ελλάδα βλέπω ότι υπάρχει η όρεξη από πολλούς και σωστούς νέους που έχουν θέληση και επιμονή για να κατορθώσουν κάτι καλό, αλλά δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν τα κατάλληλα μέσα για να επιτευχθούν τα ποθητά αποτελέσματα.
Η έλλειψη γυμναστηρίων και ειδικών προσώπων όπως προπονητών, μασέρ κ.λ.π. ως και η μη τακτική παρακολούθηση των αθλητών από ειδικούς γιατρούς , αποτελούν αρνητικούς παράγοντες για την ανόρθωση του αθλήματος στη χώρα μας. Παρ’ όλα αυτά όμως, όπως προανέφερα και αυτή είναι η μόνη ελπίδα για το μέλλον, υπάρχουν πολλά παιδιά με θέληση που μπορούν, με λίγη περισσότερη βοήθεια από όλους μας, να διαπρέψουν στα βάρη, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και Διεθνώς»
.Επιμέλεια
Γιώργου Λιβέρη
Γεν Γραμ ΗΟΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου