Στη φωτογραφία: Αρχαίο Ελληνικό γλυπτό
Λέγεται ότι είχε εφεύρει την σταδιακή εξάσκηση της δύναμης: Ο θρύλος λέει ότι στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τους αγώνες του, έπαιρνε και σήκωνε ένα μικρό μοσχαράκι ισορροπώντας το στους ώμους του και βάδιζε γύρω από μια μάντρα. Μέρα με τη μέρα το μοσχαράκι μεγάλωνε και έτσι ο Μίλων απέκτησε τη δύναμη του.Ο Μίλων ήταν 6 φορές Ολυμπιονίκης. Κέρδισε στην πάλη παίδων (πιθανόν το 540 π.Χ.) και στη συνέχεια κέρδισε πέντε τίτλους στην πάλη ανδρών, μεταξύ του 536 και 520 π.Χ. Κέρδισε επίσης επτά στέφανα κατά τα Πύθια στους Δελφούς (μία ως παίδας), δέκα στα Ίσθμια, καθώς και εννέα στα Νέμεα. Ήταν πέντε φορές Περιοδονίκης ένα είδος τίτλου που παραχωρούνταν στο νικητή και των τεσσάρων αυτών αγώνων του ιδίου κύκλου. Η καριέρα του στο αποκορύφωμά της πρέπει να επεκτεινόταν στα 24 χρόνια.
Ο Μίλωνας νικήθηκε σε προσπάθειά του για ένα έβδομο ολυμπιακό τίτλο το 516 π.Χ. από ένα νεαρό παλαιστή από τον Κρότωνα που ασκούσε την τεχνική του ακροχειρισμού ή πάλης στο μήκος του βραχίονα -που κάνοντας έτσι απέφυγε τον εναγκαλισμό σύνθλιψης του Μίλωνα.
Η γενέτειρά του Μίλωνα φημιζόταν για το ότι έβγαζε εξαιρετικούς αθλητές. Στην Ολυμπιάδα του 576 π.Χ., για παράδειγμα, οι πρώτοι επτά που τερμάτισαν στον δρόμο 180 μέτρων - ήταν όλοι άνδρες του Κρότωνα.Το δέος που προκαλούσαν οι αθλητές στην Αρχαία Ελλάδα οδήγησε σε υπερβολές στις ιστορίες που περιβάλλουν τη ζωή τους. Στην περίπτωση του Μίλωνα ο Αριστοτέλης ξεκίνησε τους μύθους παρομοιάζοντας τον με τον Ηρακλή και την τεράστια βουλιμία του και ο Αθηναίοςσυνέχισε με την ιστορία της μεταφοράς ενός ταύρου -ένα άθλο που συνδέεται επίσης με τονΗρακλή. Ο αιφνίδιος θάνατος του τον έκανε να μοιάζει πιο πολύ στους ήρωες.
Τα ανέκδοτα για τη σχεδόν υπεράνθρωπη δύναμη του και τον τρόπο ζωής του αφθονούν. Διατείνονται ότι η καθημερινή διατροφή του αποτελούνταν από βάρος αντίστοιχο με 10 περίπου κιλά κρέας, 10 περίπου κιλά ψωμί και δεκαοχτώ ποτήρια κρασιού. Θρύλοι λένε ότι μετέφερε το δικό του χάλκινο άγαλμα στη θέση του στην Ολυμπία, και μια φορά έφερε ένα ταύρο τεσσάρων ετών στους ώμους του πριν από τη σφαγή το ψήσιμο και την καταβρόχθιση του από αυτόν σε μια μέρα.
Μια αναφορά λέει ότι ο παλαιστής ήταν σε θέση να κρατήσει ένα ρόδι χωρίς να το καταστρέψει ενώ οι αντίπαλοι στον αγώνα προσπαθούσαν να του αποσπάσουν τα δάκτυλα από αυτό.Εκτός από τις αθλητικές νίκες του ο Μίλων όπως λέει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης οδήγησε τους συμπολίτες του σε ένα στρατιωτικό θρίαμβο πάνω στους γείτονές του Συβαρίτες.
Το 510 π.Χ. περίπου ο Τέλης ένας Συβαρίτης τύραννος, εξόρισε τους 500 πλουσιότερους πολίτες της Σύβαρης μετά την κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων τους. Όταν αυτοί αναζήτησαν καταφύγιο στον Κρότωνα και ο Τέλης απαίτησε την επιστροφή τους, παρουσιάστηκε μια ευκαιρία για τους Κροτωνιάτες να καταστρέψουν ένα ισχυρό γείτονα. Εκατό χιλιάδες άνδρες του Κρότωνα που τους οδήγησε ο Μίλωνας ήρθαν αντιμέτωποι με τριακόσιες χιλιάδες Συβαρίτες. Ο Μίλωνας με στεφάνι στο κεφάλι λεοντή στους ώμους και κραδαίνοντας το ρόπαλο όμοια με τον Ηρακλή βγήκε μπροστά. Η επίθεση ήταν τόσο ορμητική που οι Συβαρίτεςτράπηκαν σε φυγή αφήνοντας πολλούς νεκρούς.
Λέγεται ότι ο Μίλων σχετιζόταν με τον Πυθαγόρα. Μία ιστορία λέει πως ο παλαιστής έσωσε τη ζωή του φιλοσόφου, όταν μια στέγη ήταν έτοιμη να καταρρεύσει πάνω του, και μια άλλη ότι οΜίλων μπορεί να είχε παντρευτεί την κόρη του φιλοσόφου Μύια. 
Όπως και άλλοι επιτυχημένοι αθλητές της αρχαίας Ελλάδας ήταν αντικείμενο φανταστικών ιστοριών της δύναμης και μερικές ίσως βασίστηκαν σε παρερμηνείες των αγαλμάτων του.
Όπως και άλλοι επιτυχημένοι αθλητές της αρχαίας Ελλάδας ήταν αντικείμενο φανταστικών ιστοριών της δύναμης και μερικές ίσως βασίστηκαν σε παρερμηνείες των αγαλμάτων του.Οι αρχαίοι Έλληνες αποδίδουν συνήθως αξιοσημείωτους θανάτους σε διάσημα πρόσωπα ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους. Η ημερομηνία του θανάτου του Mίλωνα είναι άγνωστη, αλλά κατά τον Στράβωνα και τον Παυσανία, ο Mίλωνας περπατούσε στο δάσος, όταν βρέθηκε μπροστά σε ένα κορμό δέντρου στον οποίο είχαν τοποθετηθεί σφήνες για το σχίσιμό του. Σαν μια επίδειξη δύναμης, έβαλε τα χέρια του στη σχισμή για να σχίσει το δέντρο. Οι σφήνες έπεσαν από τη σχισμή, και το δέντρο έκλεισε τα χέρια του, παγιδεύοντας τον. Ανίκανος να απελευθερωθεί κατασπαράχτηκε από λύκους.
Η θρυλική δύναμη και ο θάνατος του έχουν εμπνεύσει διάφορους καλλιτέχνες όπως τους: Pierre Puget, Étienne-Maurice Falconet, και άλλους. Σε πολλά έργα σαν δολοφόνος του απεικονίζεται ένα λιοντάρι και όχι λύκοι.
Στη λογοτεχνία πάλι γίνονται αναφορές σε αυτόν από τους: Ραμπελέ που συγκρίνει τη δύναμη του Γαργαντούα προς εκείνη του Μίλωνα και τον Σαίξπηρ που αναφέρεται στον ταυροφόρο Μίλωνα στο έργο του Τρωίλος και Χρυσηίδα.
Μέρος των στοιχείων αντλήθηκε από την αγγλική έκδοση της Βικιπαίδεια.
Σκουλούδης Ερρίκος
Ζει στην Αθήνα. Εργάστηκε σε μεγάλο δημόσιο οργανισμό σαν Διοικητικοοικονομικός. Μετά την αποδέσμευση του ασχολείται με την λαογραφική έρευνα της ιδιαίτερης πατρίδας του της επαρχίαςΣητείας Κρήτης και ήδη έχει εκδόσει τα δυο πρώτα σχετικά βιβλία του. Παράλληλα αρθρογραφεί σε τοπική εφημερίδα και έχοντας κάνει ένα πέρασμα από την ζωγραφική έχει δημιουργήσει τρεις δικτυακούς χώρους (μπλόγκ) όπου αναρτά συνθέσεις του. Τους:
- Η κιβωτός της Πραισού. Τhe ark of Praisos
- Ερυθραία. Λιθρί. Erythrea. Lithri (today Ildiri)
- Ο Κρητικός Ταύρος. The Cretan Bull
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου