Και πάλι η βία ήταν ο πρωταγωνιστής στο προχθεσινό ντέρμπι Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού. Δεν βαριέσαι, τα έχουμε συνηθίσει. Κανείς δεν δίνει πια σημασία.
Δηλαδή η βία έχει γίνει μέρος της ζωής μας;
Δηλαδή μας φτύνουν και εμείς λέμε ότι ψιχαλίζει;
Ακριβώς. Και αυτό είναι ότι ποιο ανησυχητικό. Αλίμονο εάν συμβιβαστούμε με την καθημερινή βία που μας επιβάλλουν με το πιστόλι στον κρόταφο.
Αλίμονο. Και όμως, η βία που υφιστάμεθα σαν κοινωνία, σαν λαός, κάνει την ποδοσφαιρική βία να φαντάζει σαν τον πετροπόλεμο που παίζαμε στα χρόνια τα δικά μου.
Γιατί, με συγχωρείτε, δεν είναι βία όταν μας ληστεύουν τους μισθούς και τις συντάξεις; Δεν είναι βία όταν μας κλέβουν τα ασφαλιστικά μας ταμεία; Δεν είναι βία οι χιλιάδες απολύσεις και τα 2.000.000 οι άνεργοι κατά εντολή του Μεγάλου Αφεντικού της Ε.Ε.;
Δεν είναι βία οι πλειστηριασμοί των σπιτιών μας; Οι άστεγοι;
Δεν είναι φασιστική βία οι χιλιάδες αυτοκτονίες;
Και όμως, έρχονται και στήνουν στον τοίχο μια νεολαία, που της τα έχουν πάρει όλα, και κυρίως την ελπίδα, και της λένε, αφού πρώτα έχουν φροντίσει, να την εκμαυλίσουν, να την οπαδοποιήσουν, να την εξευτελίσουν, αυτοί οι ίδιοι που την κατηγορούν για την βία στα γήπεδα, ότι, είναι οι κυρίως υπεύθυνοι για ότι συμβαίνει μέσα και έξω από τα γήπεδα, ενώ στην ουσία είναι οι κομπάρσοι.
Ο οπαδός που πέταξε το ποτήρι στο πρόσωπο του προπονητή του Παναθηναϊκού, θα τιμωρηθεί, καλώς, από ποιους όμως;
Από αυτούς που δημιούργησαν τις συμμορίες των οργανωμένων οπαδών και τις χρηματοδότησαν, που τους έμαθαν να πετάνε φωτοβολίδες στα γήπεδα, να οπλοφορούν και να δολοφονούν.
Ποιος θα τους τιμωρήσει αυτούς; Δεν ήταν μια μορφή βίας η εξόντωση του Κεντέρη και της Θάνου και της Εθνικής Ομάδας Άρσης Βαρών;
Επλήρωσαν αυτοί που έπρεπε να πληρώσουν; Όχι βέβαια.
Στις δικές μας κοινωνίες, οι ηθικοί αυτουργοί ποτέ δεν πληρώνουν.
Η βία δεν είναι κάτι αφηρημένο.
Έχει ονοματεπώνυμο και ονομάζεται ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ. Τι ήταν ο πόλεμος στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Γιουγκοσλαβία, τη Λιβύη, στη Κεντρική Αφρική; Αλλά και οι κόντρες μεταξύ καπιταλιστών στην Ουκρανία; Χρήμα για το Κεφάλαιο. Και εμείς μιλάμε για την βία στα γήπεδα.
Καλώς μιλάμε, αλλά προηγούνται άλλα πράγματα. Κάθε μέρα μας βιάζουν. Τις γυναίκες μας, τις φιλενάδες μας, τις μανάδες μας, τα παιδιά μας. Κι όλοι κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε.
Το μόνο που ακούμε, από μας τους ίδιους, (και αυτό είναι το κακό) ότι ``δεν βαριέσαι όλοι ίδιοι είναι΄΄. Όχι φίλοι μου, δεν είναι όλοι ίδιοι. Υπάρχουνε τεράστιες διαφορές.
Χτες, δόθηκε στη δημοσιότητα από το «Forbes» η ετήσια λίστα των δισεκατομμυριούχων του πλανήτη. Το 2008 προ της κρίσεως, ο αριθμός τους αριθμούσε σε 793 άτομα, και η συνολική περιουσία τους στα 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια. Το 2012, οι δισεκατομμυριούχοι αυξήθηκαν στους 1426, με την συνολική τους περιουσία να αυξάνεται στα 5,4 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Όσο για το 2013, ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων ανέβηκε στους 1645, και η περιουσία τους εκτινάχθηκε στα 6,4 τρισεκατομμύρια δολάρια. Από τα παραπάνω, συνάγεται, ότι στον κόσμο των κεφαλαιοκρατών, των τραπεζιτών, των πολυεθνικών, από τη στιγμή που ξέσπασε η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, υπερδιπλασιάστηκαν τα κέρδη τους ενώ ταυτόχρονα υπερδιπλασιάστηκε ο αριθμός των φτωχών.
Στα χέρια αυτών των 1645 Κροίσων του διεθνούς επιχειρηματικού τζετ σετ, συγκεντρώθηκαν τόσα πλούτη, που ισούται σχεδόν με το ΑΕΠ της Κίνας των 1,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, ξεπερνούν ολόκληρο το ΑΕΠ της Ισπανίας, ξεπερνούν το ΑΕΠ της Γερμανίας και της Γαλλίας μαζί, ξεπερνούν το ΑΕΠ της Βραζιλίας, της Ρωσίας και της Ινδίας μαζί.
Τα παραπάνω συμβαίνουν στον ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ.
Για πια λοιπόν βία στα γήπεδα να κουβεντιάσουμε. ΕΛΕΟΣ. Μήπως ήρθε η ώρα να καθίσουμε σοβαρά να δούμε τι πρέπει να κάνουμε;
Για πια λοιπόν βία στα γήπεδα να κουβεντιάσουμε. ΕΛΕΟΣ. Μήπως ήρθε η ώρα να καθίσουμε σοβαρά να δούμε τι πρέπει να κάνουμε;
Αυτά όλα δεν είναι βία; Βεβαίως δεν αθωώνουν τον οπαδό που πέταξε το ποτήρι στον προπονητή. Αλλά έλεος, ας σοβαρευτούμε λίγο και ας σκεφτούμε σοβαρά τι θα πρέπει να γίνει. Θα συνεχίσουμε να δεχόμαστε να μας πιάνουν τον πισινό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου