ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ...!!!

Greek Pro-Wrestling 

– Ελευθερη Παλη ή Κατς 

(Σικε, Απατη, αλλα σκετο Ονειρο!!!!!!)

http://panathinaeos.wordpress.com/

Εισαγωγη

Σημερα θυμαμαι. Θυμαμαι τα ζεστα καλοκαιρινα βραδυα στην Αθηνα στο τελος της δεκαετιας του 60, αρχες του 70. Χουντα και ξερο ψωμι. Φορουσα κοντα παντελονια και τα ποδια μου ητανε γεματα πληγες, αλλες παληες, κι αλλες ολοφρεσκες και αιμορροουσες.

Μεσα στην ραστωνη της καλοκαιρινης νυχτας, πηγαινα στη Λεωφορο, το γηπεδο της Παναθας, οπου στο πεταλο της Θυρας 13 γινοντουσαν αγωνες κατς. Με καλο προγραμμα γεμιζε ολο το πεταλο. Την καλη εποχη οι πρωταθλητες εκαναν και “τουρνε”, δηλαδη περιοδεια. Καποια χρονια τους ειχα πετυχει στην Ροδο, συγκρατω το ονομα του Πετρου Ασημακη, που στην δεκαετια του 1980 τον εβλεπα στο θυρωρειο του ΥΠΕΘΟ στην πλατεια Συνταγματος.

Απο το ψηφιακο Αρχειο της "Αθλητικης Ηχους"

Με τα χρονια το κατς παρηκμασε, το κοινο του μειωθηκε, και το πεταλο της Λεωφορου δεν γεμιζε πια. Ετσι οι αγωνες μετακινηθηκαν προς τις συνοικιες. Θυμαμαι Αιγαλεω και Κορυδαλλο.  Οι τελευταιοι αγωνες που θυμαμαι, το 1990, εγιναν στην “κλουβα”, το κλειστο του ΠΑΟ στη Λεωφορο.

Αυτο το αρθρο ειναι μια μικρη αφιερωση στην ελληνικη ελευθερη παλη, το κατς, που σημερα δεν υπαρχει πια.  Οπως καθε τι που κανεις γευεται οταν ειναι παιδι, το κατς ασκει ακομη και σημερα την ανεξιτηλη γοητεια του πανω μου. Το αρθρο δεν θα ειχε το υπεροχο φωτογραφικο υλικο αν δεν υπηρχε το καταπληκτικο ψηφιακο αρχειο της Αθλητικης Ηχους.

Οι παλαιστες

Ο πρωτος που θυμαμαι απο τους αγωνες στη Λεωφορο, ειναι ο Αττιλιο. Η φημη του τον εκανε “Ασιατη”, κατα πασαν πιθανοτητα θα ηταν Μικρασιατης απο τη Νικαια η τον Κορυδαλλο. Στην κουλτουρα του κατς υπαρχει εντονο το εθνικιστικο στοιχειο: ο Ελληνας πρωταθλητης τσακιζει στο ξυλο εναν “ξενο”. Οσο πιο ξενος, τοσο περισσοτερο ξυλο θα πρεπει να “φαει”. Ποτε βεβαια δεν ηταν ακριβως ετσι, αφου το κατς ειχε “σασπενς” και αιμα και δακρυα. Βρωμικος και θηριωδης. Η αγαπημενη του κινηση ηταν να βαζει τα δαχτυλα του στα ματια των αντιπαλων του, οπως βλεπετε να κανει στην επομενη φωτογραφια, οπου το θυμα του ειναι ο Αμερικανος “Σουπερμαν”.

Αθλητικη Ηχω, Κυριακη 10 Αυγουστου 1969

Ο Σπυρος Αριων, ο Ελληνας “Μασιστας” που παλεψε στο “κλουβι” με τον Ρωσο “Κοριενκο. Το “κλουβι ηταν μια απο τις ατραξιον του θεαματος. Κλειδωνανε μεσα τους δυο παλαιστες μεχρι τελικης πτωσεως. Ουτε διαιτητες ουτε διακοπες. Δυστυχως δεν βρηκα φωτογραφια με το κλουβι.

Αθλητικη Ηχω, Κυριακη 10 Αυγουστου 1969

Μεγαλη μορφη και ο βρωμικος καλογερος “Ρασπουτιν”, που εμφανιζοταν ως Αγγλος. Εδω πρεπει να αναγνωρισω την φαντασια και δημιουργικοτητα των μανατζερς του κατς, αφου εβαπτισαν τον “Αγγλο” παλαιστη Ρασπουτιν, αντι για κατι εγγλεζικο, οπως Τζεϊμς η Τζον. Ειναι φανερο οτι τα ξενερωτα εγγλεζικα ονοματα δεν ενεπνεαν το δεος, ενω “Τζακ ο Αντεροβγαλτης” παρεπεμπε σε αλλα εγγλεζικα σπορ. Επειδη ομως οι μανατζερς του κατς δεν εγνωριζαν τη λεξη αδιεξοδο, βαφτισαν τον “Αγγλο” Ρασπουτιν για να ειναι σιγουροι. Ο προνοητικος συντακτης της “Αθλητικης Ηχους” προειδοποιει τους αναγνωστες της το Σαββατο 9 Αυγουστου 1969:

“Προσοχη! Μ’αυτην την ιερη φορεσια κυκλοφορει ενα ανθρωπομορφο τερας με ψυχη αδιστακτη και κατεστραμενη. Προκειται για τον σατανικο “Ρασπουτιν”…”

Αθλητικη Ηχω, Σαββατο 9 Αυγουστου 1969

Ο δαιμονιος και μανιακος καλογερος καταφερε να δεσει στα σχοινια του ρινγκ τον Αττιλιο και του “ερριξε” το ξυλο της χρονιας. Εξαλλος μετα το ματς το Αττιλιο εκανε δηλωσεις. Παντα εξαλλου η “ρεβανς” ητανε το καταφυγιο του καθε ηττημενου. Εκει θα εκανε οσα δεν μπορεσε να κανει στον πρωτο αγωνα.

Αθλητικη Ηχω, Σαββατο 23 Αυγουστου 1969

Αθλητικη Ηχω, Σαββατο 23 Αυγουστου 1969

Ενας “τζεντλεμαν” του ελληνικου κατς, ο Κωστας Παπαλαζαρου, απειληθηκε πλειστακις απο τερατομορφους και πανουργους αντιπαλους. ΘΥμαμαι τον ΠΑπαλαζαρου αρσαλακωτο, ακομη και οταν τον επαιρναν τα αιματα, αυτος ο ανθρωπος ειχε τον αερα του αριστοκρατη, του ευπατριδη, που και στην χειροτερη στιγμη του διατηρουσε τον αερα και τη νοοτροπια της υπεροχης.

Αθλητικη Ηχω, Σαββατο 30 Αυγουστου 1969

Ενας εξ αυτων ηταν ο Κουσιμοδος, η Κουασιμοντο επι το Ευρωπαικωτερον. Ο τερατομορφος αυτος παλαιστης ειχε συντριψει πολλα καλα παιδια της Ελλαδας, οπως ο Καρυστινος, ενας σταθερος και θεαματικος παλαιστης, που ετρωγε αλλα και εριχνε πολυ ξυλο. .

Αθλητικη Ηχω Κυριακη 31 Αυγουστου 1969

Ο “γερολυκος”Θανασης Καμπαφλης εδερνε μεχρι που μεγαλωσε αρκετα. Στην επομενη φωτογραφια δερνει τον “Δρακουλα”, που ομως φαινεται να εχει παρει αδεια απο το ΚΑΠΗ της γειτονιας του για να αγωνισθει.

Απο το ψηφιακο Αρχειο της "Αθλητικης Ηχους"

Η Παρασταση

Εκτος απο τους αγωνες ενας προς ενα υπηρχαν και οι διπλοι αγωνες, οπου συνηθως ειχαμε την αποκορυφωση της τραγικης εξελιξης της παλης.  Συνεχες κυνηγητο, συγχυση, ο διατιτητης σαν αλλοπαρμενος να προσπαθει να επιβαλει την ταξη και τους κανονες, τη στιγμη που ολο το κοινο, μηδενος εξαιρουμενου, επιθυμουσε διακαως την πληρη και ανευ περιτροπων παραβιαση ολων των κανονων. Οι κλωτσιες στα αρχιδια ηταν απλο παραπτωμα, αλλα βεβαια δεν ηταν πραγματικες, αλλιως ολοι οι παλαιστες θα ηταν ακληροι απο τις κλωτσιες που τρωγανε συνεχεια.

Στην επομενη φωτογραφια, απο τον αγωνα Παπαλαζαρου – Μεγαριτη εναντιον Αττιλιο – Ναζιριαν, βλεπουμε τον Παπαλαζαρου να ιπταται εκτος ρινγκ, μετα απο αυροφροσυνη του Αττιλιο, ενω ο Μεγαριτης με το ασπρο βρακι θωρει απειλιτικα αλλα εξ αποστασεως τον “Αρμενιο” Ναζιριαν. Αυτη η συντομη εκδρομη εκτος ρινγκ προσεδιδε παντα μια αμεσοτητα στα δρωμενα, και οδηγουσε πολλλους παλαιστες στο να συνεχισουν τον αγωνα εκτος ρινγκ, μερικες φορες δε εισχωρουσαν στον χωρο των θεατων.

Αθλητικη Ηχω Κυριακη 15 Σεπτεμβριου 1968

Απαραιτητο στοιχειο της ολης εμειριας ηταν ο ιδιομορφος διαλογος παλαιστη με το κοινο, ιδιαιτερα οταν ο παλαιστης ειχε “αδικηθει” απο τον αντιπαλο του.  Στην φωτογραφια που ακολουθει, ο Μεγαριτης αιμοφυρτος συνομιλει με το εξαγριωμενο κοινο, και του υποσχεται οτι θα συντριψει τον αντιπαλο του, οποτε και οταν του δοεθι η ευκαιρια.

Αθλητικη Ηχω, Κυριακη 22 Σεπτεμβριου 1968

Το αιμα ηταν ενα απο τα κυρια στοιχεια της σκηνογραφιας, οπως στην επομενη φωτογραφια, οπου ο Παπαλαζαρου αποχωρει απο τον αιματοβαμμενο του αγωνα με τον θηριωδη Αττιλιο, φορωντας τη ζωνη του πρωταθλητη.

Αθλητικη Ηχω, Κυριακη 29 Σεπτεμβριου 1968

Τα λεγομενα “αεροπλανικα” κολπα ητανε στην πρωτη γραμμη. Ο ιπταμενος παλαιστης επεφερε συντριπτικο κτυπημα επι του αντιπαλου του, ιπταμενος. Ο Μπουρανης στην φωτογραφια που ακολουθει εφαρμοζει κεφαλοκλειδωμα με τα ποδια επι του εμβροντητου Μουσταφα.

Αθλητικη Ηχω, 1 Ιουλιου 1970

Και ενα ακομη αεροπλανικο, αυτη τη φορα απο τον τρομερο Τρομαρα.

Αεροπλανικον κολπον Τρομαρα

Συνεχιζω με την στρεβλωτικη ποδολαβη που εφαρμοζει ο Αττιλιο επι του Ρωσου Κοριενκο. Με απλα λογια, πιανει το ποδι του αντιπαλου που βρισκεται με την πλατη στο καναβατσο και προσπαθει να το γυρισει προκειμενου να του δημιουργησει θλασεις στους μυς του γονατου, πρακτικα καταστρεφοντας τους. Βεβαια ποτε κανεις δεν εφτασε στο σημειο αυτο, παρολον οτι οι κραυγες και οιμωγες του πεσμενου παλαιστη εδιναν την εντυπωση οτι τουλαχιστον σφαγιαζοταν.

Απο το ψηφιακο αρχειο της Αθλητικης Ηχους

Οι κωδικες

1. Παραβιαση ολων των κανονων

2. Ο διαιτητης ειναι εκει απλως για να προξενει δυσφορια στους παλαιστες και τους θεατες (βλεπε παρακατω σχετικο αποσπασμα απο συνεντευξη με διαιτητη αγωνων κατς).

3. Ο αγωνας εχει και εθνικες διαστασεις, οι Ελληνες εναντιον ολων των αλλων φυλων.

4. Υπαρχουν πολλοι πρωταθλητες και απειρες ζωνες, οσο πιο φαρδια η ζωνη, τοσο πιο σημαντικος ο πρωταθλητης.

Το κολπο της προσγειωσης

5. Αν δεν ματωσει τουλαχιστον ο ενας απο τους παλαιστες, θελουμε τα λεφτα μας πισω.

6. Οι γυναικες θεατες ειναι πιο μοβορες απο τους αντρες.

7. Ολοι καταγγελουν οτι οι αγωνες ειναι σικε, ομως αυτη ειναι η κρυφη και φανερη πηγη της γοητειας των αγωνων, και το ξερουν ολοι.

8. Ο παλαιστης ειναι κατ εξοχην ηθοποιος και ζογκλερ, ο κοσμος του κατς ειναι ενδιαμεσα στο τσιρκο και το παλκοσενικο. Γιαυτο και οι παραπλησιες ασχολιες των παλαιστων ειναι κυριως ρολοι σε ταινιες.

Παραπλησιες Ενασχολησεις

Η παλη αφεαυτης δεν μπορουσε να συντηρησει τα καλα παιδια της. Ο Αποστολος Σουγκλακος εγινε ηθοποιος. Πρωταγωνιστησε σε πολλες ταινιες του ελληνικου “τρας” κινηματογραφου. Στην φωτογραφια μοστραρει το τσεκουρι με το οποιο πετσοκοψε ουκ ολιγα αθωα θυματα στην παραζαλη του ως μανιακος σκεπαρνοφορος δολοφονος.

Ο Αποστολος Σουγκλακος στην Ελληνικη εκδοχη του μανιακου δολοφονου με το σκεπαρνι

Ο πρωτοπαλαιστης Τρομαρας πραγματοποιουσε διαφορα “σωου”, οπως το να σερνει τρενα με τα δοντια του. Τον Ιανουαριο του 2011, κυκλοφορησε η ειδηση οτι ο βοηθος του Κλιντ Ηστγουντ προτεινε στον Τρομαρα να παει στο Χολυγουντ για να παιξει τον Αλκιβιαδη:

«Τις ημέρες των Χριστουγέννων πήγαινα σε μαγαζί στην Πλάκα. Εκεί με πλησίασε ο κ. Τρόφι και κάποιοι που τον συνόδευαν σχολίασαν την καταπληκτική ομοιότητα που κατά τη γνώμη τους έχω με τον Αλκιβιάδη, τον πολιτικό και στρατιωτικό ηγέτη της Αθήνας του 5ου π.Χ. αιώνα.

Μου είπαν λοιπόν ότι αυτό το πρόσωπο θα απασχολήσει τον Κλιντ Ίστγουντ στην επόμενη ταινία του και μου ζήτησαν να συνεργαστούμε», εκμυστηρεύεται.

«Πoλλά χρόνια μετά το μεγαλείο της άθλησης και γυρίζοντας όλο τον κόσμο, είχα πολλές συμμετοχές σε ταινίες», εξηγεί στην Espresso και συνεχίζει:

«Ντουμπλάρισα έναν Γερμανό, έπαιξα με την Καρντινάλε, τον Ασναβούρ, στο σίριαλ Τόλμη και Γοητεία και πολλές φορές τούς έκανα να παραμιλάνε…».

 Διαβάστε περισσότερα: http://rc-cafe.blogspot.com/2011/01/blog-post_5481.html#ixzz1SuvlcDaz

Ο παλαιστης Τρομαρας

Αναμνησεις ενος Διατητη

“Ιστοριες παρα πολλες… Γιατι σας ειπα, εχω διαιτητευσει διεθνεις αθλητες, χωρια οι Ελληνες. Εντυπωση μου εκανε μια φορα στον εαυτο μου κατι που… η μαλλον δυο φορες. Μια φορα ηταν που διαιτητευσα στο Αιγαλεω τον Καπαφλη μαζι με τον Dollars, εναν πρωην πυγμαχο που ειχε αντιμετωπισει τον Joe Lewis -πολυ τρομερος παλαιστης αυτος- και μετεπηδησε στην επαγγελματικη παλη. Ηταν πολυ γερος, δεν καταλαβαινε τιποτα. Θυμαμαι ομως, πριν ακομη διαφημιστουνε και ακουστουνε αυτα τα πραγματα για τα ντοπαρισματα, που παιρνουν χαπια και λοιπα, τον θυμαμαι μεσα στα αποδυτηρια, πριν ακομη ξεκινησει ο αγωνας, επινε δυο-τρια χαπια μαζι. Ποιος να τον επιανε μετα επανω, ηταν σκυλι μοναχο, δεν καταλαβαινε τιποτα. Και μου λεει ο Καπαφλης, θυμαμαι, εαν δεις τιποτα, πιασ τον απ τα μαλλια, κι εγω ο χαζος, σα χαζος βεβαια, την ωρα που εχει τον Καπαφλη σε μια λαβη, κι εκεινος παει να του φυγει, εγω για να υποστηριξω τον Ελληνα τονε βουταω απο τα μαλλια και τον τραβαω. Και τοτε μου κολλαει μια, θυμαμαι ! Και ευτυχως που δεν την εφαγα στη μουρη. Πυγμαχος ηταν, παλαιστης, δεν ξερω ποσα κιλα, βαρεων βαρων, και μου δινει μια εδω στο στηθος και φευγω εξω απο το ρινγκ, πολυ δυνατη μπουνια. Ευτυχως, ομως, ανεβηκα παλι και συνεχισα, που αν ηταν αλλος επρεπε να μην ειχε συνεχισει.”

(απο μια συζητηση με τον  Χρηστο Λεβεντη, ζωγραφο και διαιτητη, που δημοσιευτηκε στο  LIFO, Magic Circus, το Φωτο Μπλογκ του Σπυρου Σταβερη)

Ο διαιτητης Χρηστος Λεβεντης

Τα αξεχαστα

“Σε κάποιο ματς, ο Σουγκλάκος εμφάνισε ένα πιτσιρικά
και αποκάλυψε ότι ήταν “χαμένος γιός του” από τον Καναδά !

Σε ένα άλλο, ο κόσμος κορόιδευε τον μάνατζερ Πητ Παπαδάκο (“Πητ ! Ο Σατανάς !” φώναζαν).
Ο Πητ ανέβηκε τσαμπουκαλεμένος στις κερκίδες, αλλά είδε πολλούς αγριεμένους τύπους και ξανακατέβηκε !

Επίσης σε ένα άλλο ήταν σπόνσορας ένας οίκος νυφικών.
Και διέκοψαν τους αγώνες για … επίδειξη νυφικών !
Έπεσε τρελό μπουκάλι και απίστευτα σχόλια για τα μοντέλα που έκαναν τις νύφες.
Παρουσιαστής ήταν ο Αλέξης Πετρίδης, στον οποίο ο κόσμος είπε το ανεπανάληπτο σύνθημα :
“Αλέξη, ζούμε, νυφούλα να σε δούμε” !

Μια άλλη φορά ο Σουγκλάκος διοργάνωσε ΔΩΡΕΑΝ αγώνες κατς,
μόνο και μόνο ως συμπαράσταση για το λαό της Σερβίας που βαμβαρδιζόταν από το ΝΑΤΟ.

Ή σε μια άλλη εκδήλωση, κυκλοφόρησαν αφίσες παραπλανητικές, ότι δήθεν
μαζί με τους Έλληνες παλαιστές θα έρχονταν και διάσημοι ξένοι (Χόγκαν κλπ).
Φυσικά στις εξέδρες, έπεσε πάλι απίστευτο γιουχάρισμα και κράξιμο.

Γενικά σε τέτοιες διοργανώσεις, όλα τα λεφτά ήταν η κερκίδα,
και τα (ομολογουμένως ευρηματικά) συνθήματά της.”

(απο το “ρετρο αγωνες παλης“)

Απο αγωνα στο κλειστο του ΠΑΟ το 1990