ΟΙ 30 ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ 1919 – 1940

Επιστολές

ΟΙ 30 ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ 1919 – 1940

Μιλάνο Μάρτιος 1934
Από αριστερά: Μπαλτάσης Δημήτρης,Μηγιάκης Αντώνης,
Ανδριανόπουλος Λεωνίδας,Τριανταφύλλης Τάκης,Υποφάντης Σπύρος.

του 
Γιώργου Λιβέρη

Η Εθνική Ελλάδος έδωσε τους πρώτους αγώνες της το 1919 και το 1920. η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ) αναγνωρίζει επίσημα τους αγώνες της Εθνικής από το 1929. Δηλαδή μετά την ίδρυσή της το 1926 και όχι όταν τα προηγούμενα χρόνια το Ποδόσφαιρο υπαγόταν στον ΣΕΓΑΣ. Ακριβώς ίδια είναι η θέση της Ομοσπονδίας Μπάσκετ (ΕΟΚ) που ιδρύθηκε το 1970 και δεν αναγνωρίζει τη συμμετοχή της Εθνικής μας το 1952 στους Ολυμπιακούς του Ελσίνκι.

          Πριν από την ίδρυση της ΕΠΟ η Εθνική μας Ποδοσφαίρου αγωνίσθηκε στο Παρίσι στους Αγώνες των Συμμαχικών χωρών και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας.

          Στο διάστημα 1919 – 1940 η Εθνική μας έδωσε περίπου 20 αγώνες επίσημους, (π.χ για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου) ημιεπισήμους (π.χ Βαλκανικό Κύπελλο) φιλικούς (π.χ με την Αίγυπτο) ή προετοιμασίας. Υπάρχει μια διαβάθμιση για τους αγώνες αυτούς με διαφορετικά κριτήρια την εποχή εκείνη. Ενώ σήμερα είναι καθιερωμένα και ξεκαθαρισμένα τα πράγματα.

          Οι 30 καλύτεροι παίκτες της εποχής εκείνης, «κατά κρίσιν αγαθού  ανδρός» θεωρούνται οι εξής:

ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕΣΣΑΡΗΣ:

ΑΓΓΕΛΟΣ 
ΜΕΣΣΑΡΗΣ

 (1910 – 1978). Ποδοσφαιρικό φαινόμενο. Γεννήθηκε στο Κέιπ Τάουν της Νοτίου Αφρικής το 1910 από γονείς Κεφαλλονίτες.  Επέστρεψαν στην Ελλάδα το 1924, το 1927 πρωτόπαιξε στο Γουδή και το 1928 γράφτηκε στον Παναθηναϊκό, όπου έφερε μια τεχνική επανάσταση με το άψογο κοντρόλ του και τις αγωνιστικές εμπνεύσεις του μέσα στο παιχνίδι. Έπαιξε μόλις 4 χρόνια (1928 – 31). Κλήθηκε 4 φορές στην Εθνική Ομάδα (1929 – 31). Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, παραμένει μυστήριο μέχρι σήμερα, αιφνίδια το 1932 αποχώρησε οριστικά της ενεργού δράσης, μετά από 53 γκολ σε 23 αγώνες. Ίσως κάπου, κάπως δυσαρεστήθηκε καθώς ήταν ευγενικός χαρακτήρας. Παρέμεινε φιλικός και κοινωνικός. Εργαζόταν στο Τεχνικό Γραφείο Δοξιάδη.

ΜΗΤΣΟΣ ΜΠΑΛΤΑΣΗΣ: Το «Λιοντάρι» και ο σκόρερ του Παναθηναϊκού με 106 γκολ την περίοδο 1929 – 1940 (55 στο Πρωτάθλημα) που έπαιζε στην ομάδα. Με τον αδελφό του   Κώστα δημιούργησε την εποχή των «Μπαλτάσηδων». Ήταν κυνηγός – βομβαρδιστής με γενναίο παιχνίδι που συχνά – πυκνά του στοίχιζε τραυματισμό, με σοβαρές περιπτώσεις, μερικές των οποίων του δημιούργησαν μόνιμες καταστάσεις στα νεφρά, την σπονδυλική στήλη και το χέρι. Γεννήθηκε το 1913 και έπαιξε στην Εθνική Ομάδα 7 φορές στην περίοδο 1930 – 33.

ΑΦΟΙ ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΙ: 

Λ.ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

το 1900 γεννιέται ο Γιάννης ο μεγαλύτερος από τα 5 αδέλφια. Αρχίζει το Ποδόσφαιρο πριν δημιουργηθεί ο ΟΣΦΠ (10/3/1925από τους Ν. Καμπέρο – Μ. Μανούσο) μέχρι το 1929. Το 1912 γενν. Ο μικρότερος Λεωνίδας που προτιμά το στίβο (1.65 στο ύψος 13.76 στο τριπλούν) αλλά τον μαγνητίζει το ποδόσφαιρο και γίνεται  11 φορές το ταχύτερο έξω αριστερά της Εθνικής (1929 – 1936). Το 1903 γενν. Ο Γιώργος (ή ποδάρας) ο ψηλότερος και πλέον διάσημος (Υπουργός, Δήμαρχος Πειραιά κ.λ.π). Το 1918 παίζει στην Πειραϊκή Ένωση στον ΟΣΦΠ και 5 φορές στην Εθνική Ομάδα ως διεμβολέας φορ. Ο Βασίλης γενν. Το 1908 και πρωτόπαιξε στη «Νίκη» και στην Πειραϊκή Ένωση. Με τον πέμπτο αδελφό Ντίνο απετέλεσε φοβερά αποδοτικό δίδυμο. Στην Εθνική Ομάδα έπαιξε 7 φορές. Διετέλεσε εκλέκτωρ της Εθνικής. Όλα μαζί τα αδέλφια παίξανε στις 20/2/1927 στο φιλικό ΟΣΦΠ – Φαληρικός Σύνδεσμος 6 – 2. Σκόρερς Βασίλης (2), Ντίνο (2), Λεωνίδας (1), Γιώργος (1). Τελευταίος από τη ζωή έφυγε ο Λεωνίδας στις 25/10/2011 σε ηλικία 100 ετών.

ΜΙΜΗΣ ΠΙΕΡΡΑΚΟΣ:

Ο Μίμης Πιερράκος 
την εποχή που μεσουρανούσε 
με τον Παναθηναϊκό 

 Ο αγαπημένος επιθετικός «Μπρακ» του Παναθηναϊκού. Γενν. το 1906. Έπαιξε ως έξω αριστερά την περίοδο 1928 – 34 και σημείωσε 42 τέρματα (22 στο πρωτάθλημα), ενώ στην Εθνική κλήθηκε 4 φορές στην περίοδο 1931 – 33. Ο Πιερράκος υπήρξε μια ηρωική πολεμική μορφή. Άφησε την τελευταία του πνοή το 1941 στον Πόγραδετς της Αλβανίας. Το 1950 βρέθηκε ο τάφος του και έγινε στις 19/11, του ίδιου έτους, η μετακομιδή των οστών του, στην αγαπημένη του Αθήνα, από τους Μιχαήλ Παπάζογλου, Οδυσσέα Τσούτσο και Τάκη Τριανταφύλλη. Ενταφιάσθηκε στο Νεκροταφείο Ζωγράφου.

ΣΠΥΡΟΣ ΥΠΟΦΑΝΤΗΣ: 

ΣΠΥΡΟΣ  ΥΠΟΦΑΝΤΗΣ

Γενν. Στην Αθήνα το 1909. Ποδοσφαιρική φυσιογνωμία ολκής. Έπαιξε αριστερά στο κέντρο και στην επίθεση του Παναθηναϊκού (1926 – 1937). 10 φορές κλήθηκε στην Εθνική Ομάδα (1930 – 33). Στις 27/12/1944 στη διάρκεια των Δεκεμβριανών γεγονότων στην Αθήνα αδέσποτος όλμος σκότωσε την αδελφή του, το γαμπρό του, το παιδί τους και την υπηρεσία τους, ενώ ο ίδιος έμεινε ανάπηρος στο αριστερό του πόδι.

ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΜΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΛΕΑΝΘΗΣ 
ΜΑΡΟΠΟΥΛΟΣ 

: Γενν. Το 1919 στην Τούσλα της Μ. Ασίας και πρωτόπαιξε μπάλα (1930 – 33) στα Πράσινα Πουλιά πριν γραφτεί στην ΑΕΚ το 1934. Κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική το 1937 και ταξίδεψε στην Αλεξάνδρεια ενώ το 1938 έπαιξε και στο Τελ Αβίβ, ως ενδιάμεσος επιθετικός. Το 1952 απεχώρησε της ενεργού δράσης αλλά παρέμεινε στην ΑΕΚ, όπου έφθασε μέχρι τη θέση του Προέδρου. Επίσης διετέλεσε εκλέκτωρ της Εθνικής Ομάδας (όπου είχε ως παίκτης 11 συμμετοχές) σύμφωνα με τα τότε κρατούντα. Ήταν ένας κυνηγός με τρομαχτικό σουτ, όταν τον άφηναν να το πιάσει. Διαφορετικά η κερκίδα αντηχούσε από τις (σεμνές) ιαχές «Δεν μπορείς Μαρόπουλε».

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ:

    ΓΙΩΡΓΟΣ 

ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ

(1890 – 1964). Ο ιδρυτής του Παναθηναϊκού, γενν. στα Εξάρχεια. Υπήρξε και αθλητής Στίβου, του ΕΓΣ και ΠΓΣ με διακρίσεις. Ανήσυχο πνεύμα  ενθουσιάστηκε με το Ποδόσφαιρο το 1906 στους Μεσο – Ολυμπιακούς της Αθήνας. Το 1908 με τον αδελφό του Αλέξανδρο ίδρυσαν το Σύλλογο. Έπαιζαν αμφότεροι αμυντικοί μέχρι το 1923. Ο Γεώργιος κλήθηκε 5 φορές στην Εθνική Ελλάδος (1919 – 1921). Το Πανεπιστήμιο και ο βαθμός του στο Πολεμικό Ναυτικό πρόσκαιρα τον απομάκρυναν, αλλά το 1919 συμμετείχε και ήταν Αρχηγός της Εθνικής Ενόπλων στους Πανσυμμαχικούς των Παρισίων. Εκεί συγκέντρωσε ποδοσφαιρικό υλικό, ενώ πήρε και τους επίσημους «Κανονισμούς Παιδιάς», όπως και αυτούς κατασκευής γηπέδων. Με βάση αυτά άρχισε να λειτουργεί μετά λίγα χρόνια η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ). Επίσης έφερε από το Παρίσι στην Ελλάδα και τους πρώτους κανονισμούς μπάσκετ και βόλεϊ.

ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ:

ΚΛΕΑΝΘΗΣ 
ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ

 Γενν. Στη Θεσσαλονίκη το 1916. Μικρότερος αδελφός των ποδοσφαιριστών Κώστα και Νικηφόρου. Έπαιζαν και οι 3 το 1932 στον Άρη. Ο Κλεάνθης διακρίνετο για το ορμητικό του παιχνίδι και για την ικανότητά του στις κεφαλιές. Υπήρξε μέλος της Εθνικής Ομάδας 7 φορές μέχρι το 1939. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση δεν διέκοψε τους δεσμούς του με το άθλημα και με τον Άρη, του οποίου διετέλεσε προπονητής κατά τη δεκαετία του ’50. Για τη μεγάλη προσφορά του στο Σύλλογο και την Εθνική Ομάδα το γήπεδο στου Χαριλάου πήρε το όνομά του.

ΓΙΑΜΑΛΗΣ – ΡΙΜΠΑΣ – ΔΕΛΑΒΙΝΙΑΣ:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΜΑΛΗΣ

 Το τρίο των τερματοφυλάκων της ΑΕΚ που για μια μεγάλη περίοδο κράτησε τα σκήπτρα της Εθνικής Ομάδας, μονοπώλησε τη θέση, ενώ ένας έκαστος εξ αυτών διεκδίκησε τον τίτλο του άριστου. Ο Γιώργος Γιάμαλης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1907, έμαθε μπάλα στο Αμερικάνικο Κολέγιο της Πόλης και το 1925 έπαιξε στην ΑΕΚ. Το 1929 κλήθηκε από την ΕΠΟ στον Α επίσημο αγώνα της Εθνικής Ομάδας, όπου έπαιξε 12 φορές μέχρι το 1932. Πέθανε το 1985. Ο Χρήστος Ρίμπας γεννήθηκε το 1914 στη Μαγνησία της Μ. Ασίας και πρωτόπαιξε μπάλα στον Ατρόμητο (Ν. Ιωνίας) και ακολούθως στην ΑΕΚ, 15 ετών. Επωφελήθηκε ασθένειας του Γιάμαλη και έλαμψε. Είχε αντίληψη και ελαστικότητα. Το 1933 κλήθηκε στην Εθνική Ομάδα και στη Μικτή Βαλκανίων. Στην Εθνική έπαιξε 9 φορές. Ο Μιχάλης Δελαβίνιας γενν. το 1921 στην Αθήνα και το 1938 έπαιξε για πρώτη φορά στην Εθνική. Μετά τη διακοπή των πολεμικών επιχειρήσεων επανήλθε και έπαιξε μέχρι το 1956, στη δε Εθνική 11 φορές. Η ΑΕΚ και η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα τερματοφυλάκων.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ:

 AΠΟΣΤΟΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ

 (1896 – 1980) Η αγωνιστική πλευρά του Πατριάρχη του Παναθηναϊκού. Γεννήθηκε στη Βουλγαρία και αγάπησε τον Αθλητισμό στην Ροβέρτειο Σχολή της Πόλης. Ήρθε στην Αθήνα το 1914 και άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο το 1916. Το 1920 στην Αμβέρσα μετείχε των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ποδόσφαιρο και στο Δέκαθλο. Ήταν αμυντικός και έπαιζε μέχρι το 1928. Ταυτόχρονα ήταν αθλητής Στίβου, ενώ μετά το 1928 έπαιζε μόνο Μπάσκετ, καθώς από τη χρονιά εκείνη είχε εκλεγεί Πρόεδρος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Ήδη από το 1917 είχε εμπλακεί στα διοικητικά του Παναθηναϊκού. Όταν σταμάτησε το Μπάσκετ μετείχε σε αγώνες αυτοκινήτου έως και την μεταπολεμική περίοδο. Ίδρυσε το Ράλλυ Ακρόπολις.

ΚΩΣΤΑΣ ΧΟΥΜΗΣ:

ΚΩΣΤΑΣ ΧΟΥΜΗΣ 

Σύμφωνα με αρκετούς προπολεμικούς δημοσιογράφους (Καπιτσόγλου, Κριναίο, Αυλωνίτη) ο μεγαλύτερος κεντρικός κυνηγός που ανέδειξε η Ελλάδα. Άλλωστε έχει και ένα μεγάλο ατού. Αποτελεί τη μοναδική περίπτωση με συμμετοχή σε 2 Εθνικές Ομάδες. Στην Ελλάδα 1934 – 1936 και στην Εθνική Ρουμανίας 1936 – 1940 8 φορές. Γεννήθηκε το 1914 στον Πειραιά και έπαιξε το 1931 στη Νεάπολη και το 1933 στον Εθνικό. Το 1936 πήγε στη Ρουμανία, έπαιξε στη «Βένους» Βουκουρεστίου όπου και κατέπληξε με την τεχνική του. Ακολούθησε το επάγγελμα του προπονητή μέχρι το 1948.

ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑΣ:

ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑΣ

(1890 – 1981) Ένας ακόμη από τους ελάχιστους μεγάλους παίκτες που έγινε και σημαντικός ποδοσφαιρικός παράγοντας. Θα δούμε κυρίως την αγωνιστική του πλευρά. Από τις αλάνες της Λιβαδειάς το 1911 στον Παναθηναϊκό. Έπαιξε στην Α΄ ομάδα (1919 – 1929) και κλήθηκε 4 φορές στην Εθνική Ομάδα (1919 – 25) Μεσο – αμυντικός υψηλής τεχνικής έχασε το 1920 τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας γιατί τραυματίσθηκε σοβαρά σε σύγκρουση με τον Γιώργο Ανδριανόπουλο. Έγιναν και οι δυο δικηγόροι και φίλοι. Αγωνίσθηκε το 1919 ως μπακ στους Πανσυμμαχικούς των Παρισίων. Από το 1916 μέλος του Δ.Σ του ΠΑΟ το 1929 Πρόεδρος της ΕΠΣΑ, το 1931 Γεν. Γραμματέας της ΕΠΟ και ακολούθως Πρόεδρός της, ενώ μεταπήδησε επαγγελματικά στον κλάδο των Συμβολαιογράφων. Στατιστικά στοιχεία για την προ του 1930 εποχή δύσκολα να υπάρξουν, πάντως μετά το 1930 μετείχε στις πρώτες ομάδες  Μπάσκετ και Βόλεϊ του Παναθηναϊκού. Ατελείωτα χρόνια μέλος του Δ.Σ και την περίοδο 1962 – 66 Πρόεδρος του Συλλόγου.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΖΟΣ: 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΖΟΣ

Γεννήθηκε το 1914 στη Μικρά Ασία αλλά έπαιξε μπάλα στη Δραπετσώνα, στον Ακρίτα και τον Απόλλωνα και από το 1932 μέχρι το 1949 στον ΟΣΦΠ. Άξονας της επιθετικής τριπλέτας Βάζος – Ράγκος – Συμεωνίδης. Στην Εθνική Ομάδα έπαιξε 14 φορές. Στατικός (ή φουνταριστός) σέντερ – φορ αλλά γεννημένος να διολισθαίνει, να διεισδύει και να επιτυγχάνει πονηρά γκολ. Χαιρόσουνα να τον βλέπεις πως κατόρθωνε να περνάει, να εκμεταλλεύεται αντίπαλα λάθη και να στέλνει τη μπάλα στο κενό σημείο. Σε πολλές περιπτώσεις έμοιαζε με τον μεταγενέστερο τον Γερμανό φορ Γκερτ Μύλλερ. Ο Β’ ΠΠ μαζί με τα άλλα κατέστρεψε και την καριέρα του Βάζου.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΟΛΙΝΑΣ:

    ΑΝΤΩΝΗΣ 

    ΤΣΟΛΙΝΑΣ 

 (1908 – 1956). Ο «βομβαρδιστής» του Παναθηναϊκού. Ήταν ο τρόμος των τερματοφυλάκων. Έπαιξε την περίοδο 1928 – 1933 και 3 φορές στην Εθνική Ομάδα (1931 – 32). Είχε μια μοναδική ευστροφία και ταχύτητα στο σουτ. Πολύ δύσκολα αντιμετωπίζετο. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ένα παιχνίδι ΠΑΟ – ΑΕΚ με τερματοφύλακα τον φημισμένο Γιώργο Γιάμαλη ο ΠΑΟ κέρδισε 5 – 0 και όλα τα γκολ τα πέτυχε ο Τσολίνας με φοβερά σουτ. Επίσης το παιχνίδι Ελλάδας – Βουλγαρίας 6 – 1 υπήρξε προσωπικός θρίαμβος του Τσολίνα. Πέτυχε 4 τέρματα, ενώ τα άλλα δυο ο Μεσσάρης.  Ο διάσημος τότε τερματοφύλακας της Εθνικής Βουλγαρίας Ντερμόνσκυ δήλωσε πως προηγούμενα δεν είχε αντιμετωπίσει κάτι ανάλογο. Στο πρωτάθλημα κάθε χρόνο σημείωνε 7 – 8 γκολ.

ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: 

ΑΧΙΛΛΕΑΣ
 ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ

(1908 – 2008) Από τους πρώτους παίκτες του ΟΣΦΠ και της Εθνικής Ομάδας. Άρχισε να παίζει το 1927 και συνέχισε μέχρι το 1944. Υπήρξε τερματοφύλακας ισχύος που τον αντικατέστησαν μόνο οι Σκλαβούνος και Ρίμπας. Κατέκτησε 7 τίτλους στον Πειραιά. Διετέλεσε Διευθυντής και δημιουργός Ακαδημίας Ποδοσφαίρου. Συνέχισε να αγωνίζεται με τους παλαιμάχους. Στα 99 του έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα σε αγώνα βετεράνων και δημιούργησε ρεκόρ (ίσως παγκόσμιο αλλά να θυμηθούμε και τον Χρήστο  Βαρτζάκη).

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΗΓΙΑΚΗΣ: 

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΗΓΙΑΚΗΣ 

Το «Εξπρές» του Παναθηναϊκού. Ποιοτικός παίκτης επέβαλε το στυλ του. Γεν. το 1911 και άρχισε να παίζει μέχρι το 1943 όταν πλέον έγινε προπονητής. Έπαιξε στο κέντρο με επιθετικές τάσεις. Στην Εθνική κλήθηκε 17 φορές το διάστημα 1930 – 38. Διετέλεσε Αρχηγός της Εθνικής Ομάδος. Ως προπονητής 12 φορές οδήγησε την Εθνική σε αξιόλογες επιτυχίες. Στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα (1930 – 40) σημείωσε 31 γκολ σε 74 συμμετοχές, ενώ στην καριέρα του πέτυχε 54 γκολ.

ΤΑΚΗΣ (ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ) ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΗΣ: (1911 – 1993) Ο παραδοσιακός Μαρουσιώτης «γιατρός» των συμπαικτών του που ήταν φαρμακοποιός στην οδό Ερμού. Ήταν ένας μεγάλος δεξιοτέχνης της επίθεσης που ακολούθησε τον αδελφό του «Βαγγελάρα» (μέσος 1925 – 28) και έπαιξε για 14 χρόνια από το 1932 μέχρι το 1946 στον Παναθηναϊκό με 18 παιχνίδια στην Εθνική Ομάδα την περίοδο 1932 – 38 (6 στο εξωτερικό). Πραγματικά βιρτουόζος της μπάλας διακρινόταν τόσο ως μέσα αριστερά όσο και έξω αριστερά στο τότε σύστημα 1 – 3 – 2 – 2 – 3. Ήταν συναρπαστικός τεχνίτης με αριστοτεχνικές πάσες και διορατικό παιχνίδι, ενώ ταυτόχρονα σκόραρε. Μόνο στην περίοδο 1932 – 40 είχε επιτύχει 79 γκολ, ενώ συνολικά μέχρι και το 1946 πέτυχε 132 γκολ.

Τ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΗΣ

ΧΑΡΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

ΟΔΥΣΣΑΣ ΤΟΥΤΣΟΣ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΤΣΟΥΤΣΟΣ:

 Άρχισε να παίζει στον Παναθηναϊκό το 1938 στο κέντρο και την επίθεση. Ο πόλεμος κατέστρεψε την καριέρα του αγωνιστικά, αλλά του επέτρεψε να γίνει ένας από τους πρώτους επιστημονικά καταρτισμένους θεωρητικούς του αθλήματος, που όμως γνώριζαν το άθλημα και από μέσα. Μέχρι το 1945 σημείωσε 34 γκολ. Ακολούθως και μετά το πτυχίο της ΕΑΣΑ έγινε ένας από τους καλύτερους προπονητές. Άρχισε από τον Παναθηναϊκό και συνέχισε στην Εθνική Ομάδα. Επίσης παρουσίασε μελέτες και πολλά κείμενα σχετικά με το Σπορ, όπως και το λήμμα Ποδόσφαιρο (121 σελίδες) στη μεγαλύτερη Εγκυκλοπαίδεια του Αθλητισμού.

Η ενδεκάδα του Παναθηναικού που  συνδέει  την προπολεμική εποχή με την μετακατοχική.Ορθιοι από αριστερά:ΤάσοςΚρητικός,ΓιάννηςΠετσανάς,Γαβρήλος Γάζης,ΗλίαςΣταφυλίδης,Σπύρος Μπόγδανος,Μαθιός Βιτάλης και Βαγγέλης Νικολόπουλος.
Καθιστοί:Νίκος Σίμος,Γιάννης Παπαντωνίου,Στέφανος Διαλετής και Αντώνης Παπαντωνίου.
Η ομάδα αυτή κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος ,1947-48 και το Πρωτάθλημα Ελλάδος1948-49.

ΤΑΣΟΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ: Αμυντικός του Παναθηναϊκού. Χρειάσθηκε αρκετοί μπακ να προσπαθήσουν να τον βγάλουν από την Εθνική Ομάδα, όπως οι Σταφυλίδης, Ζάκκας, Κυριαζόπουλος, Μουράτης, Ρωσσίδης. Ο Τάσος από το 1932 κράτησε μέχρι το 1950 παρ’ όλον ότι είχε αρχίσει με τις βαλκανικές διοργανώσεις αρκετά χρόνια πριν από τον πόλεμο. Δεν ήταν δρομέας, όπως π.χ ο Ρωσσίδης, αλλά τότε δεν ήταν απαραίτητο. Μυαλό και σωστή θέση χρειαζόταν. Δεν ήταν ιδιαίτερα οργανωτικός στην ομάδα όπως π.χ ο Αριστείδης Καμάρας, αλλά αποτελεσματικός.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΕΛΜΗΣ: 

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΕΛΜΗΣ

Από τους κορυφαίους αμυντικούς της προπολεμικής εποχής. Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1913 πρωτόπαιξε στον Εθνικό το 1927, στην πρώτη ομάδα συνεχώς από το 1931 μέχρι το 1936 και περιστασιακά μέχρι το 1942. Στην Εθνική Ομάδα κλήθηκε για πρώτη φορά το 1934 και ακολούθως άλλες 5 φορές. Το 1937 έπαιξε μόνο για ένα χρόνο στον ΟΣΦΠ και από το 1942 μέχρι το 1949 μόνιμα. Παρέμεινε στο προσκήνιο της ποδοσφαιρικής πραγματικότητας ως τεχνικός της τελευταίας ομάδας του.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗΣ:

                                                                                                     Κ. ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗΣ 

                                                                                                    

Πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο το 1911 και το 1918 ίδρυσε Σύλλογο «Πέρα – Κλουμπ» που κατέκτησε το Πρωτάθλημα στην Κωνσταντινούπολη. Από εκεί πήγε στη Γαλλία όπου έμεινε 5 χρόνια, έπαιξε σε διάφορες ομάδες και τη Μικτή Ξένων. Το 1926 γύρισε στην Ελλάδα και έπαιξε στην ΑΕΚ και την Εθνική μέχρι το 1933. ακολούθως έγινε προπονητής Συλλόγων, 12 χρόνια της Εθνικής και 6 χρόνια της Μικτής Ενόπλων.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ:

ΣΤΕΦΑΝΟΣ 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ

 Γενν. Το 1905 στην Κωνσταντινούπολη. Το 1921 έπαιξε ως αμυντικός μέσος στην Ένωση Μακροχωρίου Μήλων και στην Πέρα Κλουμπ. Το 1924 πήγε στην Έδεσσα και δημιούργησε τον Μέγα Αλέξανδρο. Το 1926 ήρθε στην ΑΕΚ. Το 1929 αγωνίσθηκε για πρώτη φορά (από τις 7) στην Εθνική Ομάδα. Το 1936 διέκοψε το ποδόσφαιρο διότι  τραυματίσθηκε σοβαρά στο Καραϊσκάκη (τότε Ποδηλατοδρόμιο) στο παιχνίδι ΟΣΦΠ – ΑΕΚ.. Υπήρξε προπονητής της ΑΕΚ και άλλων σωματείων.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: 

 ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΆΔΟΠΟΥΛΟΣ

Γενν. Το 1914 στα Δαρδανέλια έπαιξε για πρώτη φορά το 1930 στον ΠΑΟΚ. Το 1934 ήρθε στην Αθήνα και έπαιξε στην ΑΕΚ ως αριστερός μπακ. Στην Εθνική Ομάδα αγωνίσθηκε 9 φορές στο διάστημα 1934 – 1940. Για ένα μικρό διάστημα έπαιξε και μετά τον Β’  Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι το 1948.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΣΠΑΡΗΣ:

 ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΑΣΠΑΡΗΣ

 Γενν. Το 1914 στο Μπουρνόβα της Σμύρνης το 1914 στην Ελλάδα άρχισε να παίζει επίσημα στον Απόλλωνα Ριζούπολης (ή Σμύρνης). Στην ΑΕΚ πήγε το 1936 και έπαιξε μέχρι το 1949. Στην Εθνική πρωτόπαιξε το 1935 ως παίκτης του Απόλλωνα και άλλες 3 φορές ως παίκτης της ΑΕΚ. Ήταν ένας σκληρός και αποτελεσματικός μπακ, βραδύς αλλά μεθοδικός και οργανωτικός.

ΤΡΥΦΩΝ ΤΖΑΝΕΤΗΣ:

ΤΡΥΦΩΝ ΤΖΑΝΕΤΗΣ

Γενν. Το 1918 στα Βρύουλα της Μ. Ασίας. Άρχισε το 1933 με τα τσικό της ΑΕΚ και έμεινε αποκλειστικά σ’ αυτήν μέχρι το 1951 που σταμάτησε. Έπαιξε σε όλες τις θέσεις. Άρχισε το 1935 στην Α’  ομάδα ως σέντερ – φορ και από την Κατοχή γύρισε στα χαφ και ακολούθως στη θέση του κεντρικού αμυντικού μέχρι τέλους. Κλήθηκε στην Εθνική Ομάδα 7 φορές στο διάστημα 1937 – 1940 σε φιλικούς αγώνες. Έγινε προπονητής της Εθνικής Ομάδας με εκλέκτορα τον Κλεάνθη Μαρόπουλο. Οι δυο τους είχαν το κατάστημα αθλητικών ειδών «Τζανετής – Μαρόπουλος».