ΕΝΑΣ ΖΟΡΜΠΑΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ...!!!

ΕΝΑΣ ΖΟΡΜΠΑΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ


ο Άρης των σαλονιών ο Αρίστος των σκυλάδικων ο εραστής διάσημων και ωραίων γυναικών, έλεγε "ζούμε εν μέσω ζούγκλας"

όπως στο ζωικό και φυτικό βασίλειο, έτσι και στο ανθρώπινο επιβιώνουν οι ισχυρότεροι οργανισμοί των αδύναμων... και μη με ρωτάτε γιατί ασχολούμαι περισσότερο με τους ισχυρούς, πέστε πως είμαι ένας φυσιοδίφης που θαυμάζει τα δυνατά ζώα και τα όμορφα φυτά...

ο Αριστοτέλης Ωνάσης υπήρξε ισχυρός, δυνατός και αυτοελεγχόμενος... ακόμη και στο ποτό, στο γλέντι, το κέφι του παρέμενε στα όρια της αξιοπρέπειας και η σκέψη του εξακολουθούσε να λειτουργεί αλώβητη απο το οινόπνευμα... κυρίαρχος και δυνατός όπως το λιοντάρι στη ζούγκλα...

Προτάσσω φωτογραφίες του Ωνάση -σε κάποιες είμαι δίπλα του- για να καταλάβαιτε ότι ο Μεγάλος Σμυρνιός ήταν γλεντζές, ξενυχτούσε συχνά -αν και πολυάσχολος- και ερχόταν στο κέφι, αλλά συγκρατιόταν. Μου έλεγε: Δυστυχώς δεν μπορώ να δοθώ στο γλέντι όπως όλοι οι άνθρωποι, γιατί βρίσκομαι υπό την παρακολούθηση και την περιέργεια των θαμώνων αλλά και την βορά των παπαράτσι... Καμιά φορά, θέλω να σηκωθώ και να φέρω μιά ζειμπεκιά, αλλά συγκρατούμαι... Οι λεζάντες στις παρακάτω φωτογραφίες (θα τις βρείτε αλλού σε μεγέθυνση) είναι απαύγασμα απο κουβεντούλες του Ωνάση με τον Χατζιδάκι, τον Γράτσο, τον Καζάν, εμένα ή άλλους της παρέας.

το πιοτό και το γλέντι αρχίζει όπως το φλερτ αλλά εξελίσσεται σε πάθος, άσχημο για τους τζαναμπέτηδες χαρακτήρες... και τι δεν έκανα να πείσω τη Τίνα να διασκεδάζει μαζύ μου... εκείνη, στη κοινή θέα, έμενε κολώνα πάγου... το ίδιο κι΄ο Αλέξανδρος, δεν έπινε, δεν γλεντούσε, "μπαμπά, μου έλεγε, δεν είμαι εγώ για τέτοια..." προσπαθώ να μην είμαι τόσο εκδηλωτικός στο γλέντι, αλλά μ΄αρέσει να βλέπω τους άλλους να βρίσκονται στο τσακίρ κέφι... να, όπως τώρα με τη Ματούλα και τον Τόλη, στο οριεντάλ τους... μ΄αρέσει η μουσική που έχει ρίζες στο παρελθόν... γλέντια του η Μελίνα μου θυμίζει από τραγωδό ως αμανετζού, ακόμη και Μπουμπουλίνα... έφερε στα μπουζούκια, ακόμη και την Κάλλας και τον πρίγκιπα Ρενιέ... του άρεσε να βγαίνει από το κέντρο με το ποτήρι στο χέρι και να το παραδίνει στον θυρωρό μ ΄ένα χοντρό χαρτονόμισμα μέσα... ένας Ζορμπάς απο τη Σμύρνη... ακούγοντας τον Χατζιδάκι και τον Ωνάση να μιλάνε για το ελληνικό τραγούδι και για άλλα, διδάχτηκα τόσα, όσα δεν έμαθα στα βιβλία... Απο τη νυχτερινή ζωή της Νέας Υόρκης (1966-68) έχω όμορφες αναμνήσεις, τόσο απο τον Μάνο Χατζιδάκι, τη Μελίνα και τον Ωνάση, όσο κι΄από μη διάσημους φίλους. Συχνάζαμε στα ελληνικά της κέντρα, όπως στου Μολφέτα, το Αθήνιανς 'Ηστ, το Πειραίους μάι λαβ, το Παβίγιον, το Ετζίπσιαν Γκάρντεν, το Βάκχος και άλλα κέντρα πολυτελείας και σκυλάδικα "περιωπής". Ελληνικά κέντρα διασκέδασης από Μανχάταν ως Αστόρια, που ο Μάνος τα παρομοίαζε σαν διασκορπισμένες χάντρες κομπολογιού κάτω από τους ουρανοξύστες... Δεκαετία του 60, εποχή που το μπουζούκι έπαιρνε τη πρωτοκαθεδρία από τα άλλα μουσικά όργανα... Τέλος εποχής για τη κιθάρα του Γούναρη που έφευγε και τα πατριωτικά της Βέμπο, που αποσυρόταν... Ο Μανώλης Χιώτης με το μπουζούκι του το... "ηλεκτρικό" και τη Μαίρη Λίντα εισέβαλαν στην Αστόρια κι΄απο κοντά ο Αγγελόπουλος με την Αννούλα και την μπελιντάνσερ Μπουμπούκα που ξετρέλαινε με το χορό της κοιλιάς... Και μη ξεχνάμε και τους ελληνικούς θιάσους επιθεώρησης, που περιόδευαν Αμερική και Καναδά, έχοντας συνήθως και τραγουδιστή ή τραγουδίστρια... Ως τότε, κυρίως οι ελαφρολαικοί νεμόντουσαν την ομογένεια, από Νέα Υόρκη ως Μόντρεαλ, αλλά ξαφνικά, το μπουζούκι σήμανε τον ερχομό των λαικών με παντοκράτορά τους τον Καζαντζίδη. Είχα ακούσει τον Λεμονόπουλο, σε ηχογράφηση (φωτο) να λέει στον Χατζιδάκι : "Μαέστρο, ανέβασες το μπουζούκι από το υπόγειο στα σαλόνια, αλλά ποτέ δεν περίμενα να το φέρεις και στο Μπρόντγουεη!". Και ο σεμνός Μάνος, είχε σχολιάσει: Μεταξύ μας Χάρη, υπαίτιοι είναι ο Άντονυ Κουήν και η Μελίνα,που το διαφήμισαν ώστε να εξαπλωθεί παγκοσμίως. Ο Ωνάσης στο κατώφλι των 50 (1955) ακούει μελαγχολικός Γούναρη... Είναι τότε που δεν έχει γίνει ακόμη πασίγνωστος και όταν έρχεται στην Αθήνα , άγνωστος μεταξύ αγνώστων, πηγαίνει ως το κουτούκι που τραγουδάει η Ρόζα Εσκενάζυ για ν΄ακούσει σμυρνέικα... *** Το 1969, στα 63 του, αν και διάσημος, καμιά φορά κυριεύεται απο το τσακίρ κέφι και φωτογραφίζεται με τον Ζαμπέτα και το μπουζούκι του... το άκουσμα των σμυρνέικων ήταν για τον Αρίστο ιεροτελεστία... "η Σμύρνη με το Κορδελιό και η παλιά Ελλάδα..." προστέθηκε στις: 11 /5/ 2010