Από την κορυφή του κόσμου κοιτάζει στο Λονδίνο

Από την κορυφή του κόσμου  κοιτάζει στο Λονδίνο Του Ν. Α. Κωνσταντοπουλου 2008. Ο Δημήτρης Χονδροκούκης έχει πάρει φόρα για να πραγματοποιήσει άλλο ένα άλμα στην προπόνησή του στον Αγιο Κοσμά. Ξαφνικά, με το που πατάει, το δεξί πόδι λυγίζει. Ο μυς της γάμπας μαζεύεται προς τα πάνω. Ο πόνος, τρομερός. Ο παλαιός πρωταθλητής της σφαιροβολίας, προπονητής, πλέον, Δημήτρης Κουτσούκης πάει και ψηλαφεί τη γάμπα. «Φοβάμαι ότι έχει σπάσει ο αχίλλειος τένοντας», λέει με στεναχώρια. Δυστυχώς, οι εξετάσεις τον δικαιώνουν. Ρήξη του τένοντος. Ο τότε 20χρονος ταλαντούχος άλτης του ύψους έμπαινε σε μια περιπέτεια, από την οποία ουδείς μπορούσε να προβλέψει με βεβαιότητα, πώς θα βγει. Βλέπετε, ο αχίλλειος τένων είναι σημαντικότατος για έναν άλτη. Ακολούθησαν όσα γίνονται σε αυτές τις περιπτώσεις. Χειρουργική επέμβαση αποκατάσταση, ένας χρόνος εκτός αγώνων, ενδυνάμωση, προσπάθεια επανόδου σε υψηλό επίπεδο. Διότι ο Δημήτρης είχε προλάβει να πετύχει αρκετά έως τότε. Ηταν φιναλίστ (12ος) στο παγκόσμιο πρωτάθλημα παίδων του 2005, 6ος τον επόμενο χρόνο στο παγκόσμιο εφήβων και 4ος το 2007, στα 19 του, στο Ευρωπαϊκό νέων (έως 22 ετών). Και είχε, ήδη, εκτοξευθεί στα 2,24μ. Οι φόβοι ότι μια πολλά υποσχόμενη σταδιοδρομία μπορούσε να κοπεί τόσο αναπάντεχα, άδοξα και άδικα, ευτυχώς, δεν επαληθεύτηκαν. Δούλεψε σκληρά υπό την επίβλεψη του πατέρα του Κυριάκου, παλαιού πρωταθλητή του αγωνίσματος, (το 1977, σε ηλικία 20 ετών, είχε πηδήσει 2,09μ., ενώ στα 17 του είχε υπερβεί τα 2,05), του γιατρού και του φυσικοθεραπευτή του ΣΕΓΑΣ και επανήλθε στους αγώνες το 2009, οπότε εντυπωσίασε στους Βαλκανικούς κλειστού στίβου, υπερβαίνοντας τα 2,22μ. «Οταν οι άλλοι έκαναν προπόνηση, εγώ ήμουν με τις πατερίτσες», έχει δηλώσει. Η επάνοδος δεν ήταν εύκολη. Στον ανοιχτό έμεινε στα 2,18. Και το 2010 ήταν δύσκολο. Ενοχλήσεις υπήρχαν. Ο μικρός, όμως, είναι ισχυρός χαρακτήρας. Οση «γλώσσα του λείπει» (είναι αφάνταστα σεμνός και λιγομίλητος) τόσο ισχυρός είναι ψυχικά. Ηταν αποφασισμένος να πετύχει. Περιορίσθηκε σε καλύτερο άλμα στα 2,23μ. Ο πατέρας του τον προφύλαξε. Δεν τον άφησε να μετάσχει σε πολλούς αγώνες. Η τακτική αποδείχθηκε σοφή. Το 2011 είναι σπουδαία χρονιά για τον Δημήτρη: 5ος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου με 2,32μ., 5ος και στο Ευρωπαϊκό κλειστού με 2,29μ., 1ος στον τελικό των μίτινγκ της σειράς «Ντάιαμοντ Λιγκ» με 2,32μ. Το μυαλό στον τελικό Ο επόμενος μεγάλος στόχος είχε τεθεί αμέσως μετά το περυσινό πρωτάθλημα κόσμου: η διάκριση στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου. Εως τότε, όμως, υπάρχουν άλλες σημαντικές διοργανώσεις. Πρώτη, το παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού, στην Κωνσταντινούπολη. Ο Δημήτρης πηγαίνει ως «αουτσάιντερ». Υπάρχουν περίφημοι άλτες. Οι Ρώσοι, Σιλνόφ και Ούχοφ, ο Τσέχος Μπάμπα, ο Τόμας από τις Μπαχάμες, ο Αμερικανός Γουίλιαμς, ο Γερμανός Σπανκ, όλοι με ολυμπιακά και (ή) παγκόσμια μετάλλια, και ο Μπαρσίμ από το Κατάρ, με 2,37 εφετινό ρεκόρ. Αλλά ο Δημήτρης είναι «η χαρά του προπονητή»: Αθλητής αγώνων, πάνω από όλα. Και με άλμα στα 2,33μ. υψώνει σημαία θριάμβου στην Κωνσταντινούπολη, όπου ανακρούεται ο Εθνικός Υμνος της Ελλάδος. Πολλοί Τούρκοι θεατές τον χειροκροτούν, κάποιοι τον αποδοκιμάζουν. Η πιο μεγάλη ημέρα του νεαρού άλτη. Εως την επόμενη. Που μπορεί να είναι στο Λονδίνο. «Είναι κουτό να λες πως δεν σκέπτεται το ολυμπιακό μετάλλιο. Αλλά πρώτα πρέπει να μπει στον τελικό», μας είχε πει μετά το περυσινό πρωτάθλημα κόσμου ο πατέρας του. Για να συμπληρώσει ο Δημήτρης: «Αρχικά, θέλω να είμαι στον τελικό. Από εκεί κι έπειτα, πιστεύω πως μπορώ να διεκδικήσω μετάλλιο». Μετά τον θρίαμβο της Κωνσταντινούπολης, οι στόχοι δεν άλλαξαν. Πατέρας και γιος παραμένουν προσγειωμένοι. Γνωρίζουν πολύ καλά, ότι στον αθλητισμό ο θρίαμβος από την αποτυχία μπορεί να χωρίζονται από μια κλωστή. Ή από τον... αέρα, που μπορεί να ρίξει τον πήχυ σ’ ένα, κατά τ’ άλλα, επιτυχημένο άλμα. Ο Δημήτρης Χονδροκούκης έχει, φυσικά, ως βασική απασχόληση τον αθλητισμό, αλλά δεν αφήνει... αγύμναστο και το πνεύμα. Σπουδάζει Πληροφορική στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, ενώ αγαπάει τη μουσική και παίζει ηλεκτρική κιθάρα.