'Η ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΒΑΡΕΩΝ ΑΘΛΗΜΑΤΩΝ[Ε.ΦΙ.Β.Α.].

'Η ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΒΑΡΕΩΝ ΑΘΛΗΜΑΤΩΝ[Ε.ΦΙ.Β.Α.]. ...............ΕΛΠΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΑΣ


Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

*ΠΑΛΗ ΕΛΕΥΘΕΡΑ*ΔΕΣΚΟΥΛΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ



ΔΕΣΚΟΥΛΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Γεννήθηκε στην Καλλιθέα το 1937. Το 1944 στην κατοχή οι Γερμανοί εκτέλεσαν τον πατέρα του Ηρακλή και μεγάλωσε ορφανός από πατέρα.
Από το 1951 δούλευε σε εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας, ενώ το 1952 γράφτηκε στον ΑΤΛΑΝΤΑ Καλλιθέας που ήταν σύλλογος ελεύθερης ιαπωνικής πάλης.
Πανελλήνιο πρωτάθλημα ελεύθερης ιαπωνικής πάλης δεν διεξαγόταν κάθε χρόνο με αποτέλεσμα να αγωνισθεί μόλις δύο φορές σε αυτό τα έτη 1954 όταν και σε ηλικία 17 ετών βγήκε δεύτερος, ενώ το 1959 που αναδείχθηκε πανελληνιονίκης στα μέσα βάρη, αγωνίσθηκε σαν αθλητής του ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΥ αφού ο ΑΤΛΑΣ από το 1957 ήταν μέλος της ΕΟΦΠ και δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής στην ελεύθερη ιαπωνική πάλη.

Το 1957 στην πρώτη συμμετοχή του ΑΤΛΑΝΤΑ στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ελεύθερης πάλης ανδρών Ο Γιώργος Δεσκουλίδης βγήκε τρίτος στα 73 κιλά, ενώ ο Θεολόγος Ζαμινός ήταν 2ος στα 67 κιλά και ο Θανάσης Τσικρικάς 3ος στα 79 κιλά
Και ενώ ο Γιώργος Δεσκουλίδης στην ιαπωνική πάλη αναδείχθηκε πανελληνιονίκης το 1959 ενώ στην ερασιτεχνική ήταν 3ος προτίμησε να ακολουθήσει την ερασιτεχνική πάλη και τον δρόμο του μεγάλου δάσκαλου του ΠΑΡΑΣΧΟΥ ΜΠΟΡΑ.
Έτσι το 1960 αναδεικνύεται ξανά τρίτος στα 73 κιλά της ελεύθερης πάλης στο πανελλήνιο πρωτάθλημα.

Το 1961 ο Γιώργος Δεσκουλίδης νυμφεύεται το μοναχοπαίδι του Μπόρα την Χρυσάνθη με την οποία απέκτησε τρία παιδιά τον Ηρακλή και τον Παράσχο που έγιναν φυσικά και αυτοί παλαιστές και την μικρότερη Σοφία.

Παλαιστής επίσης ήταν και ο μικρός αδελφός του Γιώργου Δεσκουλίδη ο Μιχάλης που και αυτός ξεκίνησε σαν πρωταθλητής της ιαπωνικής πάλης για να ακολουθήσει και αυτός στην συνέχεια τον δρόμο του Μπόρα και του μεγαλύτερου αδελφού του Γιώργου και να αναδειχθεί 3ος στο Πανελλήνιο του 1963 στα 70 κιλά τόσο στην ελευθέρα όσο και στην Ελληνορωμαϊκή, ενώ το 1964 ήταν 2ος στα 70 κιλά της ελευθέρας.

Ο Δεσκουλίδης Γιώργος ήταν για τον Παράσχο Μπόρα μαθητής, γαμπρός και υιός μαζί, αφού δεν είχε δικό του υιό, ενώ ο Μπόρας ήταν για τον Γιώργο Δεσκουλίδη δάσκαλος, πεθερός και πατέρας αφού τον πατέρα του τον έχασε σε ηλικία μόλις 7 ετών.
Ο Γιώργος Δεσκουλίδης στην συνέχεια αποτέλεσε το μπαλαντέρ του ΑΤΛΑΝΤΑ που αγωνιζόταν σε όποια κατηγορία βάρους είχε ανάγκη ο σύλλογος.
Έτι το 1961 αγωνίσθηκε στα 97 κιλά όπου βγήκε 2ος
Το 1962 στα 87 κιλά όπου βγήκε 3ος
Ενώ το 1963 στα 97 κιλά όπου βγήκε 3ος, αν και το σωματικό του βάρος όλα αυτά τα χρόνια δεν ξεπερνούσε τα 73 κιλά.

Το 1963 το εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας που εργαζόταν έκλεισε και αναγκάσθηκε να πάει μετανάστης στην Γερμανία για να εργασθεί με αποτέλεσμα να αφήσει τον σύλλογο που μετά τον Μπόρα και ο ίδιος αγάπησε πολύ για έντεκα χρόνια. Μαζί του πήρε το 1965 και τον μικρό του αδελφό Μιχάλη που και αυτός διέκοψε αναγκαστικά σε μικρή ηλικία τον αθλητισμό.
To 1974 επαναπατρίζεται και αναλαμβάνει καθήκοντα προπονητή του ΑΤΛΑΝΤΑ δίπλα στον Μπόρα και ήταν παρών σαν προπονητής από τον πρώτο πανελλήνιο τίτλο ελευθέρας ανδρών τον Νοέμβρη του 1974 μέχρι και τον τελευταίο το 1999.
Το 1976 ο Μπόρας βλέποντας ότι πολλοί αθλητές του συλλόγου εγκαθίστανται στο Μενίδι, αποφασίζει, ότι ο ΑΤΛΑΣ πρέπει να ανοίξει γυμναστήριο και στο Μενίδι για να μπορούν να γυμνάζονται εκεί.
Το πρώτο γυμναστήριο που ενοικίασε ο ΑΤΛΑΣ εκεί ήταν ένα υπόγειο που η παλαίστρα είχε διαστάσεις 4Χ4,5 μέτρα και λειτουργούσε Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή.


Ο Μπόρας σε ηλικία 66 ετών ήταν αυτός που πήγαινε από την Καλλιθέα στο Μενίδι για να λειτουργήσει το γυμναστήριο για σχεδόν ένα χρόνο όταν και αναγκάσθηκε να διακόψει λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου.
Έτσι την σκυτάλη πήρε ο Γιώργος Δεσκουλίδης από το 1977 που στο Μενίδι έφτιαξε δεκάδες πρωταθλητών.
Μετά από λίγους μήνες λειτουργίας το γυμναστήριο μεταφέρθηκε σε διπλανό χώρο επίσης υπόγειο με μεγαλύτερες διαστάσεις 6Χ8 μέτρα πλέον.
Στον υπόγειο χώρο αυτό το γυμναστήριο του ΑΤΛΑΝΤΑ λειτούργησε για μία σχεδόν δεκαετία για να μεταφερθεί αργότερα σε καλύτερο χώρο διαστάσεων 10Χ8 μέτρα πάνω από την καφετέρια ΣΤΕΚΙ μέχρι το 2000 για 13 -14 χρόνια.
Στα 24 χρόνια που εργάσθηκε ο Γιώργος Δεσκουλίδης σαν προπονητής στο Μενίδι αναδείχθηκαν από τα χέρια πρωταθλητές οι:
Μουταφίδης Βλαδίμηρος, Ζαπουνίδης Νίκος, Καπάνταης Αλέξανδρος, Φωτιάδης Γιώργος, Φωτιάδης Δημήτρης, Αθανασιάδης Γιώργος, Δαμιανίδης Ευθύμιος, Φωτιάδης Σταύρος, Ηλιάδης Κώστας, Καλαϊτζίδης Παναγιώτης, Συρινίδης Θεόδωρος, Συρινίδης Ανέστης, Μακρίδης Βλαδίμηρος, Τσαρτσιταλίδης Γιάννης, Θεοδωρίδης Γιάννης, Ιωακειμίδης Γιώργος, Αθανασιάδης Δημήτρης, Βασιλειάδης Ιωακείμ, Παγκοζίδης Ιορδάνης, Μαρκαντώνης Απόστολος, Κακουλίδης Γιάννης, Αθανασιάδης Γιάννης, Ηλιάδης Γιάννης, Καλιφατίδης Στέφανος, Ζέπος Γιάννης, Κωνσταντινίδης Νίκος, Λαζαρίδης Κώστας, Κούσης Γιώργος, Σιδηρόπουλος Γιώργος, Απατσίδης Χρήστος, Ορφανίδης Γιώργος, Λαζαρίδης Γιώργος, Καρακάσης Ανέστης, Αθανασιάδης Στέφανος, Κουβαράς Κωνσταντίνος, Τοπαλίδης Στάθης, Γεμενιτζόπουλος Σπύρος, Τοπαλίδης Δημήτρης, Παπασωτηρίου Γιώργος και πολλοί άλλοι.


Μετά το 2000 λόγω οικονομικών προβλημάτων το γυμναστήριο στο Μενίδι κλείνει και ο Γιώργος Δεσκουλίδης αποσύρεται από την προπονητική λόγω προβλημάτων υγείας αφού το 2002 αναγκάζεται να υποβληθεί σε εγχείρηση ολικής αρθροπλαστικής ισχίου ενώ δύο χρόνια αργότερα το 2004 σε εγχείρησης διπλού By pass στην καρδιά.

Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι η παντοκρατορία του ΑΤΛΑΝΤΑ σταμάτησε όταν αποσύρθηκε ο Γιώργος Δεσκουλίδης από την προπονητική και όταν έκλεισε το γυμναστήριο του Μενιδίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες