...στα σαλιγκάρια...

Νέοι επενδύουν στα σαλιγκάρια, μια μοντέρνα και κερδοφόρα αγορά Του Κωστα Oνισενκο «Στην Αθήνα δουλεύαμε περισσότερο και με λιγότερα χρήματα», λένε οι νέοι που υποστηρίζουν έμπρακτα ότι η ζωή στην πρωτεύουσα δεν είναι μονόδρομος. Κάνοντας ριζική στροφή στη ζωή τους νέοι που μιλούν στην «Κ» περιγράφουν πως ύστερα από πολλά χρόνια σκληρής δουλειάς στην Αθήνα αποφάσισαν να γυρίσουν στους τόπους καταγωγής τους για να καλλιεργήσουν... σαλιγκάρια. Μια σχετικά μικρή επένδυση που, όπως υποστηρίζουν επαγγελματίες του κλάδου, μπορεί να αποδώσει καλά και σίγουρα κέρδη σε ανθρώπους που έχουν όρεξη για δουλειά και για καινοτομίες στη ζωή τους. «Μας βγήκε σε καλό» «Στα 18 μου ήρθα στην Αθήνα για να σπουδάσω διαιτολογία και για αρκετά χρόνια εργάστηκα σε κέντρα αισθητικής. Δεν μπορώ να πω ότι είχα πρόβλημα εργασιακής αποκατάστασης, αφού εργάστηκα ακόμα και ως διευθυντής παίρνοντας αρκετά υψηλό μισθό. Ο λόγος που έφυγα είχε να κάνει όχι μόνο με το οικονομικό, αλλά κυρίως με την ποιότητα ζωής. Εδώ και 2,5 χρόνια έχω φτιάξει εκτροφείο σαλιγκαριών στην πατρίδα μου την Κορινθία. Σκοπεύω να μείνω εδώ», μας λέει ο 35χρονος Κώστας Σπυρόπουλος, παντρεμένος και πατέρας ενός μικρού παιδιού. «Δεν ήμουν σίγουρος ότι ήθελα η κόρη μου να μεγαλώσει στους αθηναϊκούς ρυθμούς και πήρα την απόφαση. Η γυναίκα μου, που αντίθετα με εμένα έχει γεννηθεί στην Αθήνα και δεν είχε καμία σχέση με την επαρχία, ήταν διστακτική στην αρχή, αλλά τελικά μας βγήκε σε καλό», αναφέρει ο κ. Σπυρόπουλος. Επιστροφή στην Ηπειρο Παρόμοια είναι και η ιστορία της 30χρονης Εύης Παπαδημητρίου, η οποία ήρθε από την Αρτα για να σπουδάσει, εργάστηκε αλλά τελικά αποφάσισε να επιστρέψει στην Ηπειρο για να αξιοποιήσει την πατρική της περιουσία. «Δεν μπορούσα να ζω με 610 ευρώ τον μήνα και δεν άντεχα να ζητάω άλλο από τους γονείς μου. Εμαθα για τα σαλιγκάρια ψάχνοντας στο Διαδίκτυο και αποφάσισα να το τολμήσω, αξιοποιώντας το οικογενειακό κτήμα», θυμάται η Εύη. Οπως λέει οι περισσότεροι φίλοι της από την Αρτα που είχαν φύγει για την Αθήνα έχουν επιστρέψει. Σύμφωνα με την αποκλειστική αντιπρόσωπο του Διεθνούς Ινστιτούτου Σαλιγκαροτροφίας κ. Μαρία Βλάχου, από τους ανεξάρτητους παραγωγούς που συνεργάζονται μαζί της το ένα τρίτο είναι «πρώην Αθηναίοι». «Πρόκειται κυρίως για νέα άτομα. Ανάμεσά τους υπάρχουν ηλεκτρολόγοι, μηχανικοί, καθηγητές, δικηγόροι, έμποροι κ.ά., άνθρωποι με πτυχία και προϋπηρεσία στους τομείς τους», αναφέρει. Τα σαλιγκάρια είναι μια μοντέρνα και κερδοφόρα αγορά. Σύμφωνα με την κ. Βλάχου, ο βασικότερος λόγος που οι νέοι επιλέγουν να ασχοληθούν με αυτό είναι η εξασφαλισμένη πώληση της παραγωγής και μάλιστα σε υψηλές τιμές. Το Ινστιτούτο αγοράζει όλη την παραγωγή των συνεργατών του έναντι 3,75 ευρώ το κιλό ενώ στην ελεύθερη αγορά τα σαλιγκάρια πωλούνται μέχρι και 12 ευρώ το κιλό. Από την παραγόμενη ποσότητα μόλις το 25% προορίζεται για τροφή ενώ το μεγαλύτερο μέρος διατίθεται στη βιομηχανία φαρμάκων και καλλυντικών. Για μια αρχική επένδυση χρειάζονται τουλάχιστον 5 στρέμματα ενιαίου χερσαίου εδάφους με πρόσβαση σε νερό, ενώ το κόστος του εξοπλισμού και των υλικών που απαιτούνται είναι περίπου 4.000 ευρώ ανά στρέμμα. «Στέλνουμε πολλούς ενδιαφερόμενους σε πρακτική άσκηση για να δουν οι ίδιοι κατά πόσο μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτό. Είναι μια κουραστική αγροτική εργασία, αλλά προσφέρει ευκαιρίες σε ανθρώπους που έχουν όρεξη για δουλειά» καταλήγει η κ. Βλάχου.