Σε εσένα ανώνυμε, που κρύβεις τον εαυτό σου και σχολιάζεις από το ανάχωμα, έχω να πω, τούτο.
Δεν υπάρχει καμιά δική μου προσευχή.
Εκτίμηση έκανα γιατί το άθλημα δεν το βλέπω σαν φέτα καρπούζι, για μοιρασιά και φάγωμα, αλλά σαν άθλημα των Ολυμπιονικών, όπως το έχω ονομάσει και επιζητώ με όλη μου την αγάπη να δω τις καλύτερες του ημέρες.
Γιατί μπορεί κι έχει τις δυνατότητες.
Εσύ μπορείς να γράφεις, να μιλάς και να σχολιάζεις χωρίς να μπαίνεις στο όχι τόσο κολακευτικό καλούπι της ανωνυμίας; Για να δούμε μπορείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου